Pokój w Merseburgu (1032)
 Mapa przypuszczalnego podziału Polski na trzy dzielnice (1032-1033): Ziemia Dytryka Ziemia Ottona Ziemia Mieszka II | |||||||||
| Data | 7 lipca 1032 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | |||||||||
| Wynik | Hołd lenny Mieszka II wobec cesarza Konrada II i podział Polski na trzy dzielnice | ||||||||
| Przyczyna | |||||||||
| Terytorium | |||||||||
| |||||||||
Drugi traktat pokojowy w Merseburgu – traktat pokojowy kończący wojnę polsko-niemiecką toczącą się w latach 1028–1031. Zawarty pomiędzy Mieszkiem II Lambertem a cesarzem Konradem II, został podpisany 7 lipca 1032 w trakcje zjazdu w Merseburgu w 1032–1033.
W 1032 roku okaleczony (kastracja) przez Czechów Mieszko II wrócił do Polski. Kraj po wojnie ze Świętym Cesarstwem Narodu Niemieckiego został mocno okrojony terytorialnie, a kryzys pogłębił bunt ludności przeciw Kościołowi oraz monarchii. W tej sytuacji Mieszko II zdecydował się na liczne ustępstwa.
Kryzys w państwie Piastów wykorzystał zwycięski cesarz Konrad II, który wezwał Mieszka do Merseburga, aby uzgodnić warunki pokoju. Polski władca przybył do miasta w lipcu i już 7 dnia tego miesiąca podpisał traktat pokojowy, na mocy którego: musiał złożyć hołd cesarzowi i zrzec się godności królewskiej. Ustalono również podział kraju na trzy samodzielne dzielnice: Mieszka II (Małopolska, Mazowsze), jego brata Ottona (Śląsk) oraz kuzyna, prawdopodobnie syna Mieszka I i Ody - Dytryka (Wielkopolska), zwanego jeszcze Dietrzychem, Teodorykiem lub Thiedyrykiem.
Mieszko II złożył hołd Konradowi i zrzekł się korony, lecz pozostałe postanowienia nie zostały wprowadzone w życie, gdyż Otton zmarł nagle w następnym roku, a Dytryk nie dojechał w ogóle do swojej dzielnicy. To oznaczało, że ostatecznie Mieszko został jedynym i samodzielnym władcą Polski aż do śmierci, a postanowienia traktatu pozostały niewypełnione.
Traktat w źródłach
- Roczniki hildesheimskie :
Tenże [Mieszko] rozumiejąc powody swej niestosownej zuchwałości, z jaką w latach poprzednich występował (...) wyprawił swoich posłów do cesarza i prosił o wyznaczenie czasu celem stawienia się i dania godnego zadośćuczynienia. I potem za zgodą cesarza w dniu 7 lipca przybył do Marseburga i sam poddał się władzy cesarskiej, zapomniawszy mianowicie korony i całego wystroju królewskiego. Którego cesarz łaskawiej niż ów sam przyjąwszy, przydzielił jemu i jego bratankowi, niejakiemu Thiedrykowi, królestwo tj. państwo, jakie sam przedtem posiadał
Bibliografia
- Poczet królów i książąt polskich, Stanisław Rosik i Przemysław Wiszewski, str. 25
- Polska - Wielka Księga Historii, pod redakcją prof. Andrzeja Nowaka, str. 46
Media użyte na tej stronie
Rekonstrukcja herbu z rewersu pieczęci majestatycznej króla Polski – Przemysła II z 1295
Autor: Himislav12, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa przypuszczalnego podziału Polski na trzy dzielnice uzgodniony na zjeździe w Merseburgu w 1032 rok:
Autor: Jaume Ollé; svg version by Masur, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Reconstruction of the flag used by the German kings in the later medieval period (c. 12th to 14th centuries).
The existence of such a flag is certain for the 14th century, likely for the 13th century, and uncertain for the 12th century. It was used by emperor Henry VII in his Italian campaigns, and is repeatedly depicted in this context in Codex Balduini Trevirensis (c. 1340). In the Kassel Willehalm Codex (c. 1336), the same flag is (anachronistically) shown in a battle scene of Charlemagne.
According to Meyers Konversations-Lexikon of 1897 (s. v. "Banner"), the German Imperial Banner since the time of Sigismund (1430s), and "perhaps earlier" showed the Imperial Eagle, viz. a double-headed black eagle in a yellow field.
The banner used by some of the German kings or emperors of the late 12th and early 13th century may have shown an eagle, in the case of Otto IV an "eagle hovering over a dragon".