Pokłonnik osinowiec

Pokłonnik osinowiec

Limenitis populi
(Linnaeus, 1758)
Samiec
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	rusałkowate
Rodzaj	Limenitis
Gatunek	pokłonnik osinowiec

Pokłonnik osinowiec (Limenitis populi) – motyl dzienny z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae), spokrewniony z pokłonnikiem kamilla i pokłonnikiem anonyma (redukta).

Wygląd

Wierzch skrzydeł szaro-czarny z licznymi białymi plamkami, pomarańczowymi klinami i oliwkowymi cieniami. Samiec jest skromniej ubarwiony. Od spodu gatunek ten jest pomarańczowy. Rozpiętość skrzydeł od 70–100 mm, przy czym samica jest zdecydowanie większa. Pokłonnik osinowiec jest największym, obok niepylaka apolla motylem dziennym Polski.

Pokłonnik osinowiec w pozie spoczynkowej

Czas lotu

Pojawia się na początku czerwca i lata tylko przez miesiąc, wykształca tylko jedno pokolenie w roku. Zimuje gąsienica, przycupnięta na pąku rośliny żywicielskiej.

Biotop

Wilgotne lasy mieszane i liściaste, szczególnie łęgi i nadrzeczne parki. Lubi siadać na padlinie, odchodach i mokrej glebie, a także na zranionych drzewach i śmietnikach. Nie odwiedza kwiatów. Można go spotkać wszędzie tam, gdzie znajdzie się jakiś akwen w okolicy drzew. Samce siedzą na liściach wyczekując na przelatujące w okolicach samice, lub patrolują rewir. Z reguły trudno zauważyć osinowca, gdyż lata wysoko w koronach drzew.

Stadia rozwojowe

Samice składają jaja pojedynczo, na wierzchu liścia. Gąsienica jest zielono-żółto-czarna i imituje ptasi kał. Żywi się liśćmi i pąkami osiki i topoli czarnej. Gąsienica przepoczwarza się na drzewie. Poczwarka jest wisząca, zielono-szara.

Samiec pokłonnika osinowca

Występowanie

Zamieszkuje właściwie prawie całą Europę, a także część Azji. W Polsce pojawia się lokalnie w całej niżowej części kraju, jednak brak go w samym centrum. Częściej spotykany na południu. Coraz rzadszy, nigdzie nie jest liczny.

Zobacz też

• owady Polski

Bibliografia

• Pokłonnik osinowiec (Limenitis populi). Informator Turystyczno - Przyrodniczy.. [dostęp 2011-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2006)]. (pol.).