Polały się łzy
Polały się łzy – wiersz Adama Mickiewicza pochodzący z cyklu Liryki lozańskie[1]. Utwór jest pięciowersowym epigramatem o szczególnej budowie wersyfikacyjnej. Jest zbudowany na zasadzie pierścienia[2][1]. W utworze występują charakterystyczne rymy wewnętrzno-zewnętrzne[2]. Julian Przyboś nazwał liryk Mickiewicza wierszem-płaczem[3]. Poeta wymienia w nim trzy etapy swojego życia, dzieciństwo, młodość i wiek dojrzały, męski.
Polały się łzy me czyste, rzęsiste
Na me dzieciństwo sielskie, anielskie,
Na moją młodość górną i durną,
Na mój wiek męski, wiek klęski:
Polały się łzy me czyste, rzęsiste…
Wiersz analizowali Leonard Neuger i Ewa Sławkowa.
Przypisy
- ↑ a b Karolina Marlęga: Polały się łzy - interpretacja i analiza (pol.). romantyzm.ostatnidzwonek.pl. [dostęp 2016-12-27].
- ↑ a b Stanisław Sierotwiński: Słownik terminów literackich. Wrocław: Ossolineum, 1966, s. 190.
- ↑ Jacek Łukasiewicz: Przyboś wobec liryków lozańskich (pol.). bazhum.muzhp.pl, 1988. s. 60. [dostęp 2018-01-02].
Bibliografia
- Leonard Neuger, Ewa Sławkowa: Wiersz – oczyszczenie (pol.). bazhum.muzhp.pl. [dostęp 2018-01-02].
Linki zewnętrzne
- Adam Mickiewicz: Polały się łzy (pol.). literat.ug.edu.pl. [dostęp 2018-01-02].
- Adam Mickiewicz: Polały się łzy (pol.). wolnelektury.pl. [dostęp 2018-01-02].
| ||||||||||||||||