Pola Flegrejskie

Pola Flegrejskie Campi Flegrei
Zdjęcie Pól Flegrejskich wykonane z pokładu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej
Państwo	Włochy
Położenie	Kampania, Prowincja Neapol, metropolia Neapol↗
Pasmo	Apeniny
Wysokość	458 m n.p.m.
Dane wulkanu
Rok erupcji	1538
Typ wulkanu	kaldera superwulkanu
Położenie na mapie Kampanii Pola Flegrejskie
Położenie na mapie Włoch Pola Flegrejskie
40°49′37″N 14°08′20″E/40,826944 14,138889

(c) Donar Reiskoffer, CC BY 3.0

Solfatara siarkowa na terenie Pól Flegrejskich w okolicach Neapolu

Pola Flegrejskie (wł. Campi Flegrei) – kaldera superwulkanu o średnicy 13 kilometrów położona w okolicach Neapolu. Pod kalderą znajduje się gigantyczne jezioro płynnej magmy^[1].

W centrum kaldery znajduje się miasto Pozzuoli^[2], zamieszkałe przez ponad 80 tys. osób. Łączna liczba mieszkańców kaldery to ok. 360 tys. osób^[2].

Na terenie kaldery znajdują się 24 kratery i stożki wulkaniczne^[3], a także fumarole, solfatary i gorące źródła. Dochodzi tam do częstych trzęsień ziemi, a ze szczelin wydobywają się gazy wulkaniczne. Zdarzają się również deformacje podłoża – w rejonie portu Pozzuoli grunt uniósł się w latach 80. XX wieku o ok. 3 m^[4]. Podwyższoną aktywność odnotowano w latach 1950–1952, 1969–1972 oraz 1982–1984; podobne zmiany odnotowano w okresie poprzedzającym ostatnią nowożytną erupcję w 1538 roku^[2].

Do ostatniego wielkiego wybuchu Campi Flegrei doszło około 40 tys. lat temu. W powietrze wyleciało wtedy ok. 300 km³ popiołów i kawałków skał, a ziemia została zalana 200 kilometrami sześciennymi magmy. Doprowadziło to do ukształtowania dzisiejszych ignimbrytów kampanijskich, wielkich połaci skał utworzonych z pyłów, które opadły po eksplozji superwulkanu. Szacuje się, że po tym wybuchu Campi Flegrei globalna temperatura spadła o 1–2 °C^[5].

Istnieją hipotezy, że to wybuch Campi Flegrei mógł przyczynić się do wyginięcia neandertalczyków w Europie. Umożliwić miało to ekspansję bardziej odpornego Homo sapiens^[5].

Przypisy