Polakożerstwo

Polakożerstwo – określenie używane wobec antypolskiej polityki kanclerza Prus Otto von Bismarcka w latach 1885–1900, oraz wypowiedzi współpracowników kanclerza o odcieniu rasistowskim, mających usprawiedliwiać politykę germanizacji.

Określenia tego używa się czasem w szerszym zakresie w stosunku do historycznych przejawów niechęci, bądź nienawiści do Polaków, występujących w XIX i XX w. w Rosji, a także w czasach III Rzeszy, kiedy to Polaków zakwalifikowano do kategorii „podludzi” (die Untermenschen)[1][2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Michael L. Hughes, Shouldering the Burdens of Defeat: West Germany and the Reconstruction of Social Justice, UNC Press 1 września 1999, ISBN 0-8078-2494-1, books.google.com.
  2. ↑ Carol (EDT) Rittner, Sondra Myers, The Courage to Care: Rescuers of Jews During the Holocaust, UNC Press 1 września 1986, ISBN 0-8147-7406-7, books.google.com.