Polanica-Zdrój (stacja kolejowa)

Polanica-Zdrój

Widok od ul. Dworcowej
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Polanica-Zdrój
Data otwarcia	1890
Poprzednie nazwy	Altheide (do 1925) Altheide-Bad (do 1945) Wrześniów (do 1946)
Dane techniczne
Liczba peronów	3 (tor 3 jest nieczynny)
Liczba krawędzi peronowych	3
Kasy	nieczynne / zlikwidowane
Linie kolejowe
309 Kłodzko Główne – Kudowa Zdrój
Położenie na mapie Polanicy-Zdroju Polanica-Zdrój
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Polanica-Zdrój
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Polanica-Zdrój
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Polanica-Zdrój
50°23′51,04″N 16°30′51,07″E/50,397511 16,514186
Portal Transport szynowy

Polanica-Zdrój – stacja kolejowa w Polanicy-Zdroju, w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca lokalnego^[1].

W roku 2017 stacja obsługiwała 150–199 pasażerów na dobę^[2].

Lokalizacja

Stacja kolejowa położona na linii kolejowej z Kłodzka do Kudowy-Zdroju. Znajduje się na niezelektryfikowanej trasie o znaczeniu lokalnym, w pewnym oddaleniu od centrum Polanicy-Zdroju, dawniej na terenie wsi Sokołówka (niem. Falkenhain), wchodzącej do 1952 w skład gminy wiejskiej Polanica Zdrój, a w tej części w 1954 włączonej do Polanicy (całą wieś włączono do tego miasta w 1973, wraz z Nowym Wielisławiem)^[3][4].

Historia

W latach 80. XIX w. postanowiono połączyć Kłodzko, stolicę regionu z uzdrowiskami, położonymi na zachodzie powiatu kłodzkiego. Do realizacji tego przedsięwzięcia przystąpiono w drugiej połowie tej dekady. Pierwszy fragment linii do Szczytnej wybudowano w latach 1886–1890.

W tym czasie zbudowano przystanek osobowy dla obsługi podróżnych i niewielkiego ruchu towarowego. Do tego celu służył dworzec z poczekalnią i małym magazynem. 15 listopada 1890 wjechał tu pierwszy pociąg. Liczba podróżnych, którzy odwiedzali uzdrowisko w Polanicy Zdroju zwiększała się z roku na rok, dlatego postanowiono przebudować stację w latach 1914–1918. W tym czasie wybudowano część towarową stacji, m.in.: wagę, rampę ładunkową i plac ładunkowy, dobudowano 3. tor dla zwiększenia możliwości mijania się pociągów oraz wydłużono perony z 50 do 250 m^[5].

Po II wojnie światowej i przejęciu ziemi kłodzkiej przez Polskę w maju 1945 przemianowano stację na Wrześniów (miastu nadano nazwę Puszczyków Zdrój). W maju 1946 r. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości ustaliła nazwę Polanica-Zdrój^[6].

Obecnie w budynku dworca funkcjonuje poczekalnia dla podróżnych w dawnym holu kasowym. Kasa jest nieczynna. Stacja nie spełnia już funkcji towarowych, a wjazd na teren części towarowej jest zablokowany urządzeniami technicznymi. Ruch jest kierowany przez dyżurnego ruchu.

W 2013 przeprowadzono remont stacji, który obejmował wymianę torowiska, przebudowę peronu z dostosowaniem dla niepełnosprawnych oraz odnowienie wiaty. Remont zakończono 9 czerwca 2013. Stację w Polanicy obsługują szynobusy Kolei Dolnośląskich^[5].

Na stacji znajdują się coraz rzadziej spotykane semafory kształtowe. Stacja zagrała dworzec w Lutyniu w filmie Wielki Szu^[7].

Galeria

• 

  Część spedycyjna

• 

  Peron

• 

  Fragment peronu

Przypisy

Bibliografia

• Michał Jerczyński, Stanisław Koziarski, 150 lat kolei na Śląsku, wyd. Instytut Śląski, Opole-Wrocław 1992.
• PrzemysławP. Dominas PrzemysławP., Koleją z Kłodzka do Kudowy Zdroju, Wrocław: Srebrnogórska Oficyna Wydawnicza, 2006, ISBN 83-914176-9-7, OCLC 749136043 .

Linki zewnętrzne

• Polanica-Zdrój w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
• Polanica Zdrój w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – www.atlaskolejowy.net

Polanica Zdrój
Linia 309 Kłodzko Nowe – Kudowa-Zdrój (10,274 km)
Stary Wielisław odległość: 5,739 km		Szczytna odległość: 19,977 km