Polemologia
Polemologia (gr. πóλεμος – wojna, bój, bitwa, walka) – obszar badań nad wojnami. Studium zajmuje się wyjaśnianiem przyczyn, źródeł, uwarunkowań wojen i innych konfliktów zbrojnych.
Polemologia jest specjalnością naukową zajmującą się badaniem wojen, konfliktów zbrojnych i rytmów wojowniczości w ujęciu interdyscyplinarnym. Badania opierają się m.in. na takich dziedzinach jak demografia, ekonomia, socjologia, etnografia czy stosunki międzynarodowe. Polemologia bada konflikty zbrojne i wojny: przeszłości, teraźniejszości i przyszłości; analizuje ich naturę i uwarunkowania, lokalizację w czasie i przestrzeni, ustala ich periodyczność, intensywność, związki przyczynowo-skutkowe oraz typologię[1]. Jest zaliczana do badań nad pokojem (ang. peace research).
Głównym założeniem metodologicznym tej dyscypliny naukowej jest głęboka wiara w to, iż poznanie wojny (konfliktów) wiedzie bezpośrednio do poznania pokoju. Dyrektywę badawczą polemologii można by więc sformułować tak – „Jeśli chcesz pokoju, poznaj wojnę”. Wspomniana teza jest odmienna od starej rzymskiej maksymy (związanej z pax Romana) – Si vis pacem para bellum, czyli „Chcesz pokoju, szykuj się do wojny”[2].
Twórcą terminu jest francuski badacz, socjolog i ekonomista Gaston Bouthoul. Swoje główne tezy i teorie przedstawił w dziele wydanym w 1970 Traite de polemologie. Socjologie des gueres[3].
Części polemologii
Według Gastona Bouthoula[4]:
- ogólna socjologia wojny
- etiologia wojen
- prospekcja
Barometry polemologiczne
Głównym przeznaczeniem barometrów jest badanie zagrożeń wojną. Wyróżnia się pięć czynników[5][6].
- Czynniki geograficzne i geopolityczne
- W ich skład wchodzą elementy, które charakteryzują właściwości: geograficzne (przestrzeń) i czasowe (trwanie). Uwzględniając te wielkości w lokalizacji konfliktów zbrojnych, polemologowie wyznaczyli linie pęknięć oraz linii podziałów. Linię pęknięć mają ścisły związek z punktami zapalnymi, a linie podziału wyznaczane są przez podziały: rasowe, etniczne, religijne i ideologiczne, jak też przez zróżnicowany poziom rozwoju ekonomicznego i przyrostu demograficznego[7][8].
- Czynniki długookresowe
- Należy wskazać, czy występują zależności pomiędzy epoką historyczną i częstotliwością występowania konfliktów zbrojnych i wojen. Należy brać to pod uwagę podczas dokonywania analizy cykliczności występowania konfliktów zbrojnych i wojen[8].
- Czynniki koniunkturalne
- Barometry struktur narodowych
- Barometry krótkookresowe
- Okazjonalne przyczyny konfliktu w sferze motywacyjnej jednostek i zbiorowości. Jest implikacją wielorakich procesów psychologicznych i socjologicznych. Ich zaistnienie oraz właściwe natężenie są warunkiem inicjacji społecznej agresywności[10].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Huzarski 2015 ↓, s. 49.
- ↑ Przemysław Mazur: Polemologia. W: Olga Wasiuta, Rafał Klepka, Rafał Kopeć (redakcja naukowa): Vademecum Bezpieczeństwa. Kraków: Libron, 2018, s. 523. ISBN 978-83-65705-83-9.
- ↑ Powałko 2017 ↓, s. 153.
- ↑ Roman 2017 ↓, s. 20.
- ↑ Powałko 2017 ↓, s. 157.
- ↑ Roman 2017 ↓, s. 22-25.
- ↑ Roman 2017 ↓, s. 22-23.
- ↑ a b c d Powałko 2017 ↓, s. 158.
- ↑ a b Roman 2017 ↓, s. 24.
- ↑ Roman 2017 ↓, s. 25.
Bibliografia
- Michał Huzarski: Polemologia – stan obecny i perspektywy rozwoju. W: Andrzej Polak, Krzysztof Krakowski: Obronność jako dyscyplina naukowa. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2015. ISBN 978-83-7523-369-8.
- Olga Powałko. Barometry polemologiczne jako narzędzie badawcze polemologii. „Obronność. Zeszyty naukowe”. 2, 2017. ISSN 2299-2316.
- Łukasz Roman: Polemologia, a obronność i bezpieczeństwo. Józefów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie, 2017. ISBN 978-83-62753-76-5.