Polifenylenowinylen (poli(p-fenylenowinylen), PPV, PPVE, z ang. polyphenylene vinylene, polyphenylvinylene, poly(1,4-phenylene vinylene) lub Poly(p-phenylene vinylene)) – polimer wykorzystywany w budowie wyświetlaczy OLED. Po przyłożeniu napięcia emituje światło zielone lub żółtozielone, właściwość tę zaobserwowano po raz pierwszy w 1989 roku w Laboratorium Cavendisha Uniwersytetu Cambrigde. Pracując w grupie badawczej profesora Richarda Frienda, Jeremy Burroughes odkrył, że diody OLED można wyprodukować używając polimerów o układach sprzężonych (polimerów przewodzących)[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ J.H. Burroughes, D.D.C. Bradley, A.R. Brown, R.N. Marks, K. Mackay, R.H. Friend, P.L. Burn, A.B. Holmes. Light-emitting diodes based on conjugated polymers. „Nature”. 347, s. 539-541, 1990. DOI: 10.1038/347539a0.
