Polimery fluorowe

Polimery fluorowe – zwyczajowa nazwa polimerów zawierających w swych merach wiązania C−F. Otrzymywane są przez polimeryzację fluoroalkenów lub ich kopolimeryzację z innymi fluoroalkenami lub innymi monomerami. Mają dobrą odporność chemiczną i termiczną. Stosowane są m.in. jako uszczelki. Najdawniej otrzymanym polimerem z tej grupy jest poli(tetrafluoroetylen), znany od lat 1960.

Przykładowe monomery wykorzystywane do produkcji polimerów fluorowych:

• tetrafluoroetylen CF₂=CF₂
• heksafluoropropylen CF₂=CF−CF₃
• trifluorochloroetylen CF₂=CFCl
• fluorek winylu CH₂=CHF
• fluorek winylidenu CH₂=CF₂
• fluorek perfluorowinylosulfonylu CF₂=CFSO₂F
• fluorek perfluoro(winyloksy)izopropoksyetylenosulfonylu CF₂=CF−O−CF₂CF(OCF₂CF₂SO₂F)−CF₃

Bibliografia

• Tomasz Petelicki: Polimery fluorowe. W: Poradnik [on-line]. eplastic.pl, 2001-12-29. [dostęp 2014-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].