Polistyren

Polistyren

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia styropian
Ogólne informacje
Monomery	CH2=CH-C6H5 (styren)
Struktura meru	-[-CH2CH(C6H5)-]-
Właściwości Temperatura mięknienia 100 °C Temperatura degradacji 300 °C Biodegradowalność niebiodegradowalny Biokompatybilność wysoka Właściwości mechaniczne półsztywny termoplast
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Synteza polistyrenu

Polistyren, PS (-[CH₂CH(C₆H₅)]_n-) − poliolefina^[1] otrzymywana w procesie polimeryzacji styrenu, pochodzącego zwykle z procesu katalitycznego odwodornienia etylobenzenu, procesu Halcon-Oxirane lub rafinacji ropy naftowej.

Historia

W Polsce przed wybuchem II wojny światowej proces technologiczny otrzymywania polistyrenu opracował polski chemik Kazimierz Smoleński^[2].

Właściwości

Po zmieszaniu z dodatkami polistyren stanowi podstawę wielu tworzyw sztucznych (oznaczanych literami PS). Czysty polistyren jest bezbarwnym, twardym, kruchym termoplastem (tworzywem formowanym przez topienie), o bardzo ograniczonej elastyczności.

Polistyren może być bezbarwny, słabo przezroczysty lub barwiony na dowolne, żywe kolory. Jego zaletą w stosunku do polietylenu i polipropylenu jest niższa temperatura mięknienia i mniejsza lepkość stopu, dzięki czemu łatwiej jest z niego otrzymywać w procesie formowania wtryskowego niewielkie przedmioty o złożonych kształtach.

Zastosowanie

Polistyren, jako tworzywo lite, jest stosowany do produkcji sztucznej biżuterii, szczoteczek do zębów, pudełek do płyt kompaktowych, elementów zabawek. Ma jednak znacznie mniejszą odporność chemiczną od polietylenu i dlatego zasadniczo nie stosuje się go do produkcji opakowań produktów żywnościowych zawierających tłuszcze.

Polistyren najczęściej wykorzystywany jest w formie spienionej, nazywanej styropianem. Styropian otrzymuje się w wyniku gwałtownego ogrzewania parą wodną polistyrenu w formie granulek, wewnątrz których znajduje się niewielka ilość czynnika spieniającego. Jest nim mieszanina n-pentanu i izopentanu. Styropian jest masowo stosowany do produkcji styropianowych płyt izolacyjnych dla budownictwa, do produkcji opakowań, w tym do żywności.

Innym materiałem izolującym ze spienionego polistyrenu jest twardszy i mniej nasiąkliwy od styropianu polistyren ekstrudowany (XPS, potocznie styrodur)^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Informacja o polistyrenie na stronie boedeker.com. boedeker.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-06)].