Polisyndeton

Polisyndeton (gr. πολυσύνδετον polysýndeton, od πολυσύνδετος polysýndetos „wielokrotnie złożony”)[1][2] – konstrukcja składniowa zaliczana do figur retorycznych, polegająca na połączeniu współrzędnych członów zdania lub zdań takimi samymi spójnikami[3].

Np.: I gnają, i pchają, i pociąg się toczy (Julian Tuwim, Lokomotywa).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Władysław Kopaliński: polisyndeton. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2019-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
  2. ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: πολυσύνδετος (ang.). W: A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-16].
  3. ↑ Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 290. ISBN 978-83-233-4066-9.

Bibliografia

  • Słownik terminów literackich. Janusz Sławiński (red.). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2000, s. 408. ISBN 83-01-13851-3.