Politehnica Timișoara

Politehnica
Pełna nazwa	Fotbal Club Politehnica Timișoara
Przydomek	Poli, Alb-Violeții (biało-fioletowi)
Barwy
Data założenia	1921
Debiut w najwyższej lidze	1948-1949
Data rozwiązania	2012
Państwo	Rumunia
Stadion	Stadion Comprest GIM; Stadion imienia Dana Păltinișana
Właściciel	Marian Iancu
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe

FC Politehnica Timișoara – rumuński klub piłkarski z siedzibą w Timișoarze.

Historia

Chronologia nazw:

1921–1949: FC Politehnica Timișoara
1950–1965: FC Știința Timișoara
1966–2012: FC Politehnica Timișoara
2002–2004: FC Politehnica AEK Timișoara
2004–2007: FCU Politehnica Timișoara
2007–2008: FC Politehnica 1921 Știința Timișoara
2008–2011: FC Timișoara
2011–2012: AFC Politehnica Timișoara

Klub Politehnica Timișoara założony został 4 grudnia 1921 roku. Okres świetności przeżywała w latach 50. W sezonie 1948–1949 zadebiutowała w Divizii A, a już rok później zajęła w niej trzecie miejsce. Wynik ten powtórzyła jeszcze czterokrotnie (1956, 1958, 1963 i 1978) i aż trzy razy w następnych sezonach spadała z ligi; tak było w rozgrywkach 1963–1964, 1958–1959 oraz 1951. Ponadto w 1958 roku po zwycięstwie w finale z Progresulem Bukareszt zdobyła Puchar Rumunii, a w 1955 roku była czwarta w ekstraklasie. W kolejnych latach zespół walczył w środkowej części tabeli.

Od 1970 do 1974 roku Politehnica grała w drugiej lidze. Po awansie w sezonie 1973–1974 drużyna ponownie dołączyła do czołówki ekstraklasy; rozgrywki 1977–1978 zakończyła na trzecim miejscu, a dwa lata później ograła Steauę Bukareszt w finale Pucharu kraju, gdzie dotarła także w 1981 i 1983 roku. Druga połowa lat 80. i lata 90. to czas regresu; zespół kilkakrotnie spadał z ligi, z klubu odeszli najważniejsi piłkarze i rozpoczęły się kłopoty finansowe.

Przedostatnie miejsce w tabeli w rozgrywkach 1996–1997 oznaczało pożegnanie z ekstraklasą; od tej pory Politehnica walczyła już tylko na zapleczu ligi, zazwyczaj o miejsce gwarantujące utrzymanie.

W sezonie 2001–2002 klub zajął ostatnią, szesnastą lokatę, co równało się ze spadkiem do trzeciej ligi.

W klubie odbył się rozłam. Część klubu z inicjatywy jego działaczy (m.in. byłego reprezentanta Rumunii Antona Doboșa) połączyła się z klubem AEK Bukareszt, który akurat zdobył awans do ekstraklasy; nowy zespół wziął nazwę i kolory starego klubu, nazywał się Politehnica AEK Timișoara i miał swoją siedzibę w Timișoarze.

Druga część na czele z byłym Prezesem Politehniki w latach 1999–2002 Claudio Zambonem utworzyła nowy klub Politehnica Timișoara, który również kontynuował tradycje i historie klubu.

W pierwszym sezonie Politehnica AEK Timișoara utrzymał się w lidze tylko dzięki wygraniu meczów barażowych z Glorią Buzau (5:3 i 3:1).

Po zakończeniu rundy jesiennej rozgrywek 2004-05 drużyna została kupiona przez koncern paliwowy Balkan Petroleum; wówczas odeszli działacze dawnego AEK-u, a klub powrócił do nazwy FCU Politehnica Timișoara. Nowy sponsor sprowadził kilku znanych i cenionych piłkarzy, m.in. reprezentantów kraju Cosmina Contrę (który został wypożyczony z West Bromwich Albion) i Viorela Moldovana, oraz zatrudnił nowego szkoleniowca 36-letniego Cosmina Olăroiu. Efektem było wysokie, szóste miejsce na koniec sezonu.

Słaby początek kolejnych rozgrywek oznaczał pożegnanie z trenerem Olăroiu, którego zastąpiła piłkarska legenda Rumunii Gheorghe Hagi. Jednak po pół roku pracy i on złożył rezygnację. Drużyna, prowadzona tymczasowo przez byłego piłkarza Iosifa Rotariu, na finiszu sezonu 2005-06 zajęła ósmą lokatę.

W czasie letniej przerwy władze klubu dokonały znaczących transferów – z Dinama Bukareszt przyszli Ștefan Grigorie i Dan Alexa oraz Andrei Cristea ze Steauy. Kupiono także kilku zawodników z zagranicy oraz zatrudniono nowego szkoleniowca Sorina Cîrțu. Trener nie utrzymał długo swojej posady i po nie najlepszym starcie w lidze, a także ze względu na problemy zdrowotne, w listopadzie 2006 roku złożył rezygnację. Jego następcą został były piłkarz Politehniki Alin Artimon, który poprzednio był opiekunem drużyny młodzieżowej w tym klubie.

Spór pomiędzy Claudio Zambonem a Marianem Iancu dotarł do Trybunału Arbitrażu Sportowego w Lozannie, który zmusił właściciela FCU Politehnica Timișoara zmienić nazwę i używać innych kolorów. Dlatego w 2007 roku klub Mariana Iancu zmienił nazwę na FC Politehnica 1921 Știința Timișoara. Jednak Trybunał Arbitrażu Sportowego uznał, że nowa nazwa nadal łatwo można pomylić z nazwą klubu z IV ligi, dając termin zmiany nazwy do dnia 30 czerwca 2008 roku, w przeciwnym razie klub nie może uczestniczyć w Pucharze UEFA w sezonie 2007/08. W związku z tym, klub był przemianowany na FC Timișoara i zmienił barwy klubowe na fioletowo-biało-czarne.

W 2011 Trybunał Konstytucyjny Rumunii odrzucił odwołanie dokonane przez Claudio Zambona o uznanie włoskiego biznesmena jako prawowitego właściciela klubu Politehnika i stwierdził, że wszystkie prawa do klubu należą do Uniwersytetu Politechnicznego w Timișoarze.

W lutym 2011 roku Sąd Apelacyjny orzekł, że klub Zambona SC Football Club Politehnica Timișoara SA nie może używać klubowych rekordów, koloru i nazwy, które pozostają własnością klubu piłkarskiego Asociației Fotbal Club Politehnica Timișoara, właścicielem którego jest Marian Iancu i od sezonu 2010–2011 będzie uprawniony do korzystania z nowej nazwy.

Występy w ekstraklasie po 2002:
- 2002-2003 – miejsce 14. (zespół utrzymał się w lidze, dzięki wygranym barażom)
- 2003-2004 – miejsce 8.
- 2004-2005 – miejsce 6.
- 2005-2006 – miejsce 8.
- 2006-2007 – miejsce 7.
- 2007-2008 – miejsce 6.
- 2008-2009 – miejsce 2.
- 2009–2010 – miejsce 5.
- 2010–2011 – miejsce 2.

W sezonie 2010/11 pomimo zajęcia drugiego miejsca w Lidze I klub został zdegradowany do Liga II ze względu na długi finansowe.

W sezonie 2011/12 klub zajął pierwsze miejsce w Serii 2 Ligi II, ale z powodu problemów finansowych nie otrzymał licencji i 3 września 2012 został rozformowany.

Do Timișoary przeniósł się klub ACS Recaș i został przemianowany ACS Poli Timișoara, ale fani postanowili wspierać amatorską drużynę Uniwersytetu Politechnicznego, ASU Politehnica Timișoara.

Sukcesy

wicemistrz Rumunii: 2009, 2011
brązowy medalista Mistrzostw Rumunii (5x): 1950, 1956, 1958, 1963, 1978
zdobywca Pucharu Rumunii: 1958, 1980
finalista Pucharu Rumunii: 1974, 1981, 1983, 1992, 2007, 2009

Stadion

Stadion imienia Dana Păltinișana został zbudowany w 1960 roku. Może pomieścić 32 tysiące widzów i jest drugim pod względem wielkości – po Narodowym w Bukareszcie – stadionem w Rumunii.

Jego patron Dan Păltinișan (1951-1995), piłkarz, występujący na pozycji obrońcy, był wychowankiem (urodził się w Timișoarze) i przez dziesięć lat zawodnikiem Politehniki.

Trenerzy

1942–1946: Rudolf Bürger
1948–1949: Jean Lăpușneanu
1950: Rudolf Bürger
1950: Vasile Deheleanu
1950–1953: Nicolae Kovács
1954–1955: Eugen Mladin
1955: Silviu Bindea
1955–1956: Vasile Deheleanu
1956: Eugen Mladin
1957: Constantin Woronkowski
1958: Dinca Schileru
1958–1959: Vasile Deheleanu
1960: Silviu Bindea
1960: Eugen Mladin
1961: Nicolae Reuter
1961–1962: Vasile Gain
1962–1963: Coloman Braun-Bogdan
1963–1964: Nicolae Reuter
1964: Colea Vâlcov
1965–1966: Constantin Woronkowski
1966–1973: Nicolae Reuter
1973–1975: Ion Ionescu
1975: Nicolae Godeanu
1975–1977: Costică Rădulescu
1977–1979: Angelo Niculescu
1979–1980: Costică Rădulescu
1980–1981: Ion Ionescu
1981: Marcel Pigulea
1982: Cicerone Manolache
1982–1983: Ion Ionescu
1983–1985: Emerich Dembrovschi
1985: Ion Dumitru
1985–1986: Robert Cosmoc
1987–1988: Ion Ionescu
1989–1991: Costică Rădulescu
1991–1992: Ion Ionescu
1992–1993: Gheorghe Chimiuc
1993–1994: Costică Ștefănescu
1994–1997: Emerich Dembrovschi
1997: Gheorghe Chimiuc
1997: Aurel Șunda
1997–2002: Ion Ionescu
2002: Basarab Panduru (kolejka 1-9)
2002–03: Stelian Gherman (kolejka 10-19)
2003: Gheorghe Mulţescu (kolejka 20-30)
2003: Viorel Vișan (kolejka 1-8)
2003–04: Basarab Panduru (kolejka 9-30)
2004: Dumitru Dumitriu (kolejka 1-2)
2004: Gheorghe Mulţescu (kolejka 3-14)
2004: Anton Doboș (p.o.) (kolejka 15)
2005: Cosmin Olăroiu (kolejka 16-30) i (kolejka 1-12)
2005–06: Gheorghe Hagi (kolejka 13-28)
2006: Iosif Rotariu (p.o.) (kolejka 29-30)
2006: Sorin Cîrţu (kolejka 1-12)
2006–07: Alin Artimon (kolejka 13-30)
2007: Iosif Rotariu (p.o.) (kolejka 13-29)
2007: Valentin Velcea (p.o.) (kolejka 30)
2007–08: Dušan Uhrin jr
2009: Gavril Balint
2009: Valentin Velcea (p.o.)
2009–2010: Ioan Sabău
2010: Vladimir Petrović
2010: Cosmin Contra
2010–2011: Dušan Uhrin jr
2011–2012: Valentin Velcea

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel:

Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Liga Mistrzów

Sezon	Runda	Klub	Dom	Wyjazd	Ogólnie
2009/10	3Q	Szachtar Donieck	0–0	2–2	2–2, w.
2009/10	PO	VfB Stuttgart	0–2	0–0	0–2

Puchar Zdobywców Pucharów

Sezon	Runda	Klub	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1980/81	1R	Celtic F.C.	1–0	1–2	2–2, w.
1980/81	2R	West Ham United	1–0	0–4	1–4
1981/82	Q	1. FC Lokomotive Leipzig	2–0	0–5	2–5

Puchar UEFA/Liga Europy

Sezon	Runda	Klub	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1978/79	1R	MTK Hungária FC	2–0	1–2	3–2
1978/79	2R	Budapest Honved FC	2–0	0–4	2–4
1990/91	1R	Atlético Madryt	2–0	0–1	2–1
1990/91	2R	Sporting CP	2–0	0–7	2–7
1992/93	1R	Real Madryt	1–1	0–4	1–5
2008/09	1R	Partizan	1–2	0–1	1–3
2009/10	Grupa A	AFC Ajax	1–2	0–0	4. miejsce
		Dinamo Zagrzeb	0–3	2–1
		RSC Anderlecht	0–0	1–3
2010/11	3Q	Myllykosken Pallo-47	3–3	2–1	5–4
2010/11	PO	Manchester City	0–1	0–2	0–3