Politruk

Obraz Kuźmy Pietrowa-Wodkina Śmierć komisarza z 1928 znajdujący się w zbiorach Państwowego Muzeum Rosyjskiego w Petersburgu

Politruk (skrót od ros. политический руководитель, politíczeskij rukowodítiel – kierownik polityczny) – pierwotnie (1919–1942, z przerwami) funkcja osoby kierującej pracą polityczno-wychowawczą w pododdziałach Armii Czerwonej i Floty. W siłach zbrojnych ZSRR w latach 1935–1942 także stopień wojskowy w korpusie oficerów politycznych wszystkich rodzajów wojsk, bezpośrednio wyższy od stopnia młodszy politruk, bezpośrednio niższy od stopnia starszy politruk (ros. старший политрук)^[1].

W czasie II wojny światowej po rozpoczęciu przez III Rzeszę operacji „Barbarossa” wzięci do niewoli radzieccy politrucy byli masowo mordowani przez Niemców na podstawie rozkazu „Kommissarbefehl”.

W znaczeniu potocznym oznacza osobę dbającą (często z nadania rządzącej partii) o sprawy polityczne w instytucji.

Zobacz też

• Wyższa Szkoła Oficerów Polityczno-Wychowawczych
• Wojskowa Akademia Polityczna im. Feliksa Dzierżyńskiego

Przypisy