Polityka mikroekonomiczna

Polityka mikroekonomiczna – dziedzina polityki gospodarczej, obejmująca działania mające na celu:

  1. Ochronę istnienia, zapewnienie powstania oraz funkcjonowania rynków w tych sferach, w których są one w stanie zapewnić efektywną produkcję;
  2. Korygowanie wskazywanych przez teorię mikroekonomii różnych nieefektywności w funkcjonowaniu rzeczywistych rynków;
  3. Zapewnienie sprawiedliwego podziału majątku między jednostki (gospodarstwa domowe) oraz zagwarantowanie podaży dóbr pożądanych społecznie.

Wyróżnia się następujące rodzaje polityki mikroekonomicznej:

Ogólnie mówiąc polityka mikroekonomiczna jest ukierunkowana na poprawę konkurencyjności gospodarki i zwiększenie jej ogólnej efektywności. Powinna więc uruchamiać samonapędzające się procesy rozwojowe przez unowocześnianie i rozwijanie potencjału produkcyjnego, podnoszenie jego jakości i konkurencyjności, przy jednoczesnym zapewnianiu możliwie wysokiego stopnia jego wykorzystania. Przejawy tej polityki powinny skupiać się na zachowaniach mikropodmiotów, na ich rynkowych strategiach, na promowaniu i wspieraniu procesów adaptacyjno-rozwojowych w mikroskali.

Bibliografia

  • N. Acocella, Zasady polityki gospodarczej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002
  • Polityka gospodarcza pod redakcją Henryka Ćwiklińskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2001

Zobacz też