Polityka zagraniczna Monako

Monako
Godło Monako
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Monako

Wikiprojekt Polityka

Monako jako w pełni niepodległe oraz suwerenne państwo ma własną politykę zagraniczną. Jest mocno związane z Francją, z którą utrzymuje bliskie stosunki dyplomatyczne. Francja w 1919 roku wraz z podpisaniem traktatu wersalskiego zobowiązała się do obrony suwerenności Monako oraz ochrony kraju przed militarną agresją. W zamian za ochronę Monako miało zagwarantować Francji strefę wpływów. Traktat z Wersalu został zreformowany podczas spotkań obu krajów, w 1945 oraz 1963 roku.

W 2002 roku Monako podpisało z Francją nową umowę, która weszła w życie w 2005 roku. Umowa zawiera następujące gwarancje:

Monako jako kraj niezrzeszony w Unii Europejskiej, lecz mający szczególne stosunki z Francją ma prawo do stowarzyszenia z krajami wchodzącymi w skład UE oraz ma możliwość wprowadzenia euro jako walutę narodową.

Monako jest pełnoprawnym członkiem ONZ, do której państwo wstąpiło w 1993 roku. 4 października 2004 roku dołączyło do Rady Europy.

Monako jest również członkiem Interpolu oraz Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej, której siedziba znajduje się właśnie w Monako.

Monako ma 10 misji dyplomatycznych w Europie Zachodniej, ma stałego członka w Radzie Europy oraz ONZ. Państwo ma także 106 generalnych konsulatów w 45 państwach świata. 76 krajów ma swoje ambasady lub konsulaty na terenie Monako.

W 2006 roku Monako oraz Stany Zjednoczone odnowiły swoje stosunki dyplomatyczne wkrótce po tym USA założyła swoją pierwszą placówkę dyplomatyczną na terenie Monako.

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Monaco.svg
Autor: Denelson83 & Echando una mano, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of arms of the Principality of Monaco. Manually drawn using this image as a reference.
This image took me only one day to reconstruct, but it required a profound amount of effort to get all of the details into it.