Pollinarium

Pollinarium w podrodzinie Vandoideae (p – pyłkowiny, ped – nóżka – uczepek, d – tarczka nasadowa

Pollinarium – aparat składający się z pyłkowiny oraz trzoneczka, tarczki nasadowej i nóżki służący do zapylenia kwiatów roślin storczykowatych (Orchidaceae), w całości przenoszony przez owady[1].

Poza pyłkowiną elementami składającymi się na pollinarium są[1]:

  • Trzoneczek (łac. caudicula, dawniej zwany też appendix) – wyrostek złożony z cienkich nici wisciny – lepkiej substancji zlepiającej ziarna pyłku.
  • Tarczka nasadowa (łac. viscidium) – lepki krążek (jeden lub dwa) powstający na górnej powierzchni rostellum – tworu powstającego z jednej z łatek znamienia, oddzielającego pyłkowinę od płodnej części znamienia i zapobiegającej samozapyleniu. Po ześluzowaceniu komórek tarczki odłączają się od rostellum i przyczepiają do pyłkowin.
  • Nóżka – uczepek (łac. retinaculum, ang. stipe, pedicel) – twór obecny u podrodziny Vandoideae mający postać taśmy łączącej pyłkowiny z tarczkami nasadowymi.

Przypisy

  1. a b Krystyna Oszkinis: Storczyki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2004, s. 63-67. 83-09-01774-X.

Media użyte na tej stronie

Fertilisation of Orchids figure 24.jpg
Figure 24 from the 1877 edition of Charles Darwin's Fertilisation of Orchids. Scanned from a copy of the work at the University of Massachusetts Amherst.