Polonia w Nowej Zelandii
| Populacja | ok. 4 tys. |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Grupa |
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Polonia w Nowej Zelandii – Polacy i Nowozelandczycy pochodzenia Polskiego.
Nowozelandzka Polonia szacowana jest obecnie na ok. 4 tys. osób[1] i skupia się głównie w Wellington i Auckland[2].
Historia
XVIII wiek
Historia stosunków polsko-nowozelandzkich rozpoczęła się w XVIII wieku, kiedy to w czasie podróży dookoła świata, na pokładzie H.M.S. Resolution, kapitanowi Jamesowi Cookowi towarzyszyli dwaj botanicy Jan i jego syn Jerzy Forsterowie – obaj pochodzenia polskiego. Załoga dotarła do brzegów Nowej Zelandii[3].
Pierwsza duża grupa polskich osadników przybyła do Nowej Zelandii statkiem Friedeburg, który przybył z Hamburga do Lyttelton 30 sierpnia 1872 r[3].
Pierwsi Polacy osiedlili się w okolicy Christchurch[3].
XIX wiek
Kolejną dużą grupą polskich osadników, była załoga statku, który wpłynął do Port Chalmers 6 grudnia 1872 roku[3].
Większość Polaków osiedliła się w regionie Otago, niedaleko Dunedin, a także w Taranaki na Wyspie Północnej, głównie w Inglewood[3].
XX wiek
Spis ludności z 1921 wykazał 399 osób z Polski mieszkających na terenie Nowej Zelandii[2].
W 1940 roku, z inicjatywy Augusta Zaleskiego utworzono konsulaty RP w Australii i Nowej Zelandii. Konsulem Generalnym w Nowej Zelandii został mianowany dr Kazimierz Wodzicki[3].
W 1941 roku, Nowa Zelandia zgodziła się przyjąć grupę 733 polskich dzieci, głównie sierot i półsierot oraz ich opiekunów, aż do zakończenia wojny[3].
Po wojnie w Nowej Zelandii przebywało ok. 850 Polaków (w tym ok. 200 żołnierzy Drugiego Korpusu)[1].
W 1966 r. otwarto w Wellingtonie Konsulat Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[3].
1 marca 1973 r. oficjalnie nawiązano stosunki dyplomatyczne między Polską, a Nową Zelandią na poziomie ambasady[3].
III RP
W 2005 roku Nowa Zelandia otworzyła swoją Ambasadę w Warszawie[3].
Obecnie Polonia w Nowej Zelandii liczy ok. 4 tysięcy osób[1]. Polacy organizują się w stowarzyszeniach i klubach, organizują wydarzenia kulturalne. W Nowej Zelandii działają polskie szkoły, a trzy kościoły oferują wiernym msze w języku polskim[1].
W Wellington znajduje się polska ambasada, a w Auckland i Christchurch konsulaty honorowe RP[3].
Instytucje polskie działające w Nowej Zelandii
W Nowej Zelandii działają liczne polskie instytucje, m.in.[3]:
- Stowarzyszenie Polaków w Wellingtonie
- Stowarzyszenie Polaków w Auckland
- Stowarzyszenie Polaków w Christchurch
- Dunedin – Polish Heritage of Otago and Southland Trust
- Organizacja polonijna w Waikato (Hamilton)
- Organizacja polonijna w Tauranga
- Federacja Polskich Organizacji w Nowej Zelandii
- Muzeum Polskiego Dziedzictwa
- Polish for Kids (Wairarapa)
- Stowarzyszenie Polskich Kombatantów
- Gazeta Polonia
- Polsko-Nowozelandzkie Stowarzyszenie Biznesu POLANZ
- Portal poświęcony historii polskich imigrantów w Nowej Zelandii
- Fundacja „Between The Waters – Polish Legacy in New Zealand”
Przypisy
Zobacz też
- Dzieci z Pahiatua
- Ambasada RP w Wellington
- Ambasada Nowej Zelandii w Polsce
Linki zewnętrzne
- Ambasada RP w Wellington. wellington.polemb.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-26)].
- Konsulat RP w Auckland
- Stowarzyszenie Polaków w Auckland
- Stowarzyszenie Polaków w Christchurch. polonia.org.nz. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-05)].
| Autochtoniczni Polacy poza RP | |
|---|---|
| Polonia w Europie | |
| Polonia poza Europą |
|
Media użyte na tej stronie
(c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl
Amb. Zbigniew Gniatkowski i Polonia w Auckland
(c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl
Amb. Zbigniew Gniatkowski i Polonia w Dunedin
Autor: Archives New Zealand, Licencja: CC BY 2.0
13 black and white photographs of Polish refugees arriving at Wellington and at the Polish Children's Camp at Pahiatua, taken from New Zealand Prime Minister Walter Nash's collection.
From NZ History (https://nzhistory.govt.nz/page/polish-refugees-land-new-zealand): "In 1943 Prime Minister Peter Fraser invited a group of Polish children to New Zealand for the duration of the war.
A camp for the children – dubbed ‘Little Poland’ – was established near Pahīatua in Wairarapa. Most of the refugees chose to settle in New Zealand after the war. Relatives joined some in the late 1940s, while a small number returned to Poland."
Archives New Zealand reference: AEFZ 22625 W5727 1928 / 2063/0005/0017Autor: Archives New Zealand, Licencja: CC BY 2.0
13 black and white photographs of Polish refugees arriving at Wellington and at the Polish Children's Camp at Pahiatua, taken from New Zealand Prime Minister Walter Nash's collection.
From NZ History (https://nzhistory.govt.nz/page/polish-refugees-land-new-zealand): "In 1943 Prime Minister Peter Fraser invited a group of Polish children to New Zealand for the duration of the war.
A camp for the children – dubbed ‘Little Poland’ – was established near Pahīatua in Wairarapa. Most of the refugees chose to settle in New Zealand after the war. Relatives joined some in the late 1940s, while a small number returned to Poland."
Archives New Zealand reference: AEFZ 22625 W5727 1928 / 2063/0005/0017Autor: Archives New Zealand, Licencja: CC BY 2.0
13 black and white photographs of Polish refugees arriving at Wellington and at the Polish Children's Camp at Pahiatua, taken from New Zealand Prime Minister Walter Nash's collection.
From NZ History (https://nzhistory.govt.nz/page/polish-refugees-land-new-zealand): "In 1943 Prime Minister Peter Fraser invited a group of Polish children to New Zealand for the duration of the war.
A camp for the children – dubbed ‘Little Poland’ – was established near Pahīatua in Wairarapa. Most of the refugees chose to settle in New Zealand after the war. Relatives joined some in the late 1940s, while a small number returned to Poland."
Archives New Zealand reference: AEFZ 22625 W5727 1928 / 2063/0005/0017