Polska Formuła Easter Sezon 1976

Sezon 1976 Mistrzostw Polskiej Formuły Easter
Inauguracja23 maja
Zakończenie5 września
Liczba wyścigów3
KierowcyJózef Kiełbania
Poprzedni sezon • Następny sezon

1976 – drugi sezon Polskiej Formuły Easter. Był rozgrywany w ramach WSMP jako klasa 8. Składał się z trzech eliminacji. Mistrzem został Józef Kiełbania (Promot-Rak 67)[1].

Kalendarz wyścigów

RundaDataTorPole positionNajszybsze okrążenieZwycięzca (kierowcy)Zwycięzca (zespoły)
123 maja Szczecin??Aleksander OczkowskiAutomobilklub Śląski
227 czerwca Poznań??Otto BartkowiakAutomobilklub Śląski
35 września Toruń??Józef KiełbaniaAutomobilklub Świętokrzyski

Klasyfikacja kierowców

Poz.KierowcaZespółSZCPOZTORPunkty
1 Józef KiełbaniaAutomobilklub Świętokrzyski221142
2 Stefan JagielskiAutomobilklub Warszawski383123
3 Ryszard KopczykAutomobilklub Wielkopolski644121
4 Witold WróbelAutomobilklub Świętokrzyski865116
5 Maciej BogusławskiAutomobilklub Warszawski1156113
6 Stefan DudaAutomobilklub Warszawski101411100
7 Aleksander OczkowskiAutomobilklub Śląski1-296
8 Otto BartkowiakAutomobilklub Śląski71-88
9 Lech JaworowiczAutomobilklub Warszawski4-1076
10 Jacek SzmidtAutomobilklub Toruński9-774
11 Zdzisław ŁaganAutomobilklub Świętokrzyski-12870
12 Marcin BiernackiAutomobilklub Warszawski-3-43
13 Antoni BanaszakAutomobilklub Wielkopolski5--40
14 Jerzy ZdunekAutomobilklub Kielecki-7-38
15 Wiesław MikołajczykAutomobilklub Śląski-9-36
15 Janusz ZdrojewskiAutomobilklub Warszawski--936
17 Józef GutmacherAutomobilklub Szczeciński-10-35
18 Jerzy SobczykAutomobilklub Śląski-11-34
19 Andrzej PtakAutomobilklub Szczeciński-13-32

Przypisy

  1. ↑ Wyścigowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1976 (pol.). scr.civ.pl. [dostęp 2020-03-16].

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).