Polska Liga Hokejowa (1999/2000)

Ekstraliga 1999/2000
19992001
Szczegóły
Państwo

 Polska

Liczba zespołów

8

Runda zasadnicza
Liczba kolejek

42

Liczba meczów

168

Liczba bramek

1136

Zwycięzca

Unia Oświęcim

Runda finałowa
Liczba meczów

43

Bramki

280

Zwycięzca

Unia Oświęcim

45. sezon Polskiej Ligi Hokejowej rozegrany został na przełomie 1999 i 2000 roku. Był to 64 sezon rozgrywek o Mistrzostwo Polski w hokeju na lodzie. Mistrzem Polski został zespół Unii Oświęcim. Był to czwarty tytuł mistrzowski w historii klubu.

Mecze ligowe transmitował kanał telewizyjny Wizja Sport[1].

Turniej o utrzymanie

Tabela

Lp.ZespółMPktWRPG+G−+/−
1Cracovia342011311+2
2KTH Krynica342011410+4
3Zagłębie Sosnowiec32102713-6
4Polonia Bytom3210210100
Cracovia-Zagłębie Sosnowiec5-2
Polonia Bytom-KTH Krynica3-4
Cracovia-KTH Krynica4-2
Zagłębie Sosnowiec-Polonia Bytom2-0
Cracovia-Polonia Bytom4-7
KTH Krynica-Zagłębie Sosnowiec8-3

Sezon zasadniczy

Rozgrywki ligowe przed startem nowego sezonu zostały zreformowane. Powołano do życia spółkę Polska Liga Hokejowa Sp. z o.o., która miała zarządzać ligą. Jej głównym celem było znalezienie sponsora tytularnego dla ligi oraz podpisanie umowy na transmisje spotkań w telewizji publicznej. Zamierzenia te nie zostały zrealizowane. Sezon rozpoczął się 5 września 1999 roku i wzięło w nim udział 8 drużyn. Drużyny rozegrały 42 spotkania, 21 na własnym lodowisku i tyle samo na wyjeździe. Spotkania odbywały się w piątki, niedziele i wtorki.

Zgodnie z regulaminem drużyna zwycięska otrzymywała 2 punkty, a przegrany 0 punktów. W przypadku remisu w regulaminowym czasie gry przeprowadzano 10 minutową dogrywkę, w której drużyna zdobywająca pierwszą bramkę wygrywała całe spotkanie. W tej sytuacji zwycięzca również otrzymywał 2 punkty, a przegrany 0 punktów. Jeżeli dogrywka nie przyniosła rozstrzygnięcia wówczas zarządzano serię rzutów karnych. Każda z drużyn wystawiała 5 hokeistów. Bez względu na liczbę zdobytych bramek w rzutach karnych, wygrywającemu do końcowego wyniku dodawano jedną bramkę i przyznawano 2 punkty, a pokonany otrzymywał 1 punkt bez zaliczenia celnych strzałów. Drużyna, która nie przystąpiła do meczu bez podania uzasadnionej przyczyny była karana walkowerem 5:0. Przyznanie trzech walkowerów powodowało wykluczenie z rozgrywek.

W sezonie zasadniczym kluby borykały się z problemami finansowymi i organizacyjnymi. Najgorzej sytuacja wyglądała w KS Cracovii i PZU S.A. KTH Krynica. Drużyna Tymbarku Podhala Nowy Targ na początku sezonu ze względu na strajk pracowników obsługi lodowiska nie mogła trenować i rozgrywać meczów we własnej hali. W 38 kolejce spotkań mecz Podhala z KTH Krynica rozpoczął się z ponad półgodzinnym opóźnieniem z powodu protestu sędziów, którym organizatorzy zawodów nie wypłacili należności. Do sezonu SKH Sanok jako jedyna drużyna w lidze przystępowała z polskim trenerem. W trakcie sezonu drużyna KTH Krynica zmieniła trenera. Dotychczasowego szkoleniowca Mariana Pysza zastąpił Białorusin Stanisław Małkow, którego Pysz został asystentem. Problemy organizacyjne miała drużyna GKS Tyskie Gronie Tychy, na meczach której pseudokibice z Tych wszczynali burdy i bijatyki, przez co utracił na tym wizerunek klubu.

W sezonie zasadniczym pierwsze miejsce w tabeli zajęła drużyna Dworów Unii Oświęcim, która w 42 spotkaniach przegrała tylko 6 razy. Drugą lokatę zajął zespół Tymbarku Podhala Nowy Targ, a na trzecim miejscu uplasowała się drużyna PZU S.A. KTH Krynica. Najlepszym strzelcem był Roman Škutchan ze Stoczniowca – zdobywca 23 goli; zwycięzcą klasyfikacji kanadyjskiej po rundzie zasadniczej został napastnik KTH Artur Ślusarczyk, który zgromadził 48 punktów za 22 bramki i 26 asyst (drugie miejsce zajął zawodnik Dworów Unii Karel Horný z 44 punktami)[2][3].

Terminarz i wyniki

Tabela sezonu zasadniczego

Tabela po zakończeniu sezonu zasadniczego.

Msc.ZespółMPktWWPDWPKPPDPPKPG +G –+/−
1Dwory S.A. Unia Oświęcim4272360000619871+127
2Tymbark Podhale Nowy Targ425527000015178122+56
3PZU S.A. KTH Krynica42552700001516094+66
4GKS Tyskie Gronie Tychy[4]425125000017153108+45
5SKH Sanok424422000020130131-1
6RKS Stoczniowiec Gdańsk422914000028116175-59
7KKH 100% Hortex Katowice422813000029119139-20
8KS Cracovia429400003882295-214

Play-off

 ĆwierćfinałyRunda półfinałowaRunda finałowa
 NrNazwa zespołuStanM1M2M3M4  NrNazwa zespołuStanM1M2M3M4   NrNazwa zespołuStanM1M2M3M4M5
 
 1Unia3101114  
 8Cracovia0000   Mecze 1. pary o miejsca 1-4
   1Unia3553   
   5SKH Sanok0322    
 4GKS Tychy14301     
 5SKH Sanok31424    Rywalizacja o mistrzostwo
     1Unia435405
     2Podhale112231
 3KTH Krynica35413    
 6Stoczniowiec11221  Mecze 2. pary o miejsca 1-4   
   2Podhale3644    
   3KTH Krynica0312   Rywalizacja o 3. miejsce
 2Podhale37314     3KTH Krynica33553
 7KKH Katowice11120   5SKH Sanok10612

Ćwierćfinały

Unia Oświęcim-Cracovia3-010:0, 11:0, 14:0
Podhale Nowy Targ-KKH Katowice3-17:1, 3:1, 4:4 (k. 1:2), 4:0
KTH Krynica-Stoczniowiec Gdańsk3-15:1, 4:2, 1:2, 3:1
GKS Tychy-SKH Sanok1-34:1, 3:4, 3:3 (k. 0:2), 1:4

Półfinały

Unia Oświęcim-SKH Sanok3-05:3, 5:2, 3:2
Podhale Nowy Targ-KTH Krynica3-06:3, 4:1, 4:2

Mecze o miejsca 5-8

Stoczniowiec Gdańsk-KKH Katowice2-34:3, 1:2, 5:1, 0:6, 2:3
GKS Tychy-Cracovia3-05:0, 3:2 (p.d), 8:2

Mecz o 7. miejsce

Stoczniowiec Gdańsk-Cracovia3-08:3, 5:3, 3:2

Mecz o 5. miejsce

GKS Tychy-KKH Katowice2-04:3 (p.d.), 1:9

Mecz o 3. miejsce

KTH Krynica-SKH Sanok3-13:0, 5:6, 5:1, 3:2 (p.d.)

Finał

Unia Oświęcim-Podhale Nowy Targ4-13:1, 5:2, 4:2, 0:3, 5:1

Ostateczna kolejność

MNazwa klubu
1Unia Oświęcim Simple gold crown.svg Simple gold cup.svg
2Podhale Nowy Targ
3KTH Krynica
4SKH Sanok
5GKS Tychy
6KKH Katowice
7Stoczniowiec Gdańsk
8Cracovia


Legenda:


Puchar Kontynentalny

Spadek do I ligi

Przypisy

  1. Sport w telewizji. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 7, 6-7 maja 2000. 
  2. Kto w trzech, kto w pięciu?. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 7, 26 lutego 2000. 
  3. WYJĄTKOWY SEZON POLSKIEGO HOKEJA (1999/2000) (pol.). world.ohf.cz. [dostęp 2016-03-18].
  4. Przed sezonem MKH Tysovia Tychy zmienił nazwę na Górnośląski Klub Sportowy Tychy.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie