Polska Oddzielna Brygada na Kaukazie

Odznaka pamiątkowa

Polska Oddzielna Brygada na Kaukazie – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego na Wschodzie.

Powstała w listopadzie 1917 na bazie rosyjskiego 5 pogranicznego pułku piechoty i oddzielnej baterii artylerii górskiej. Miejscem formowania były koszary 275 zapasowego pułku w Baku. Ze względu na zawirowania społeczne nie dokończono formowania.

26 lipca 1918, na wniosek dowództwa wojsk niemieckich okupujących Gruzję, brygadę rozwiązano. W chwili rozwiązania liczyła ona 138 oficerów i 269 żołnierzy. Na jej czele stał płk Stanisław Rosnowski.

Powrót do kraju żołnierzy był możliwy jedynie w ubraniach cywilnych. Część żołnierzy zasiliła też szeregi 4 Dywizji Strzelców Polskich i polskich oddziałów w rejonie Murmańska.

Żołnierze

• Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski

Bibliografia

• Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
• Zofia Lech. Kaukaska brygada wojsk polskich. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3, s. 169-175, 1988. Warszawa: Wydawnictwo "Czasopisma Wojskowe". ISSN 0043-7182. 
• Polskie formacje wojskowe w Rosji 1914-1920 w świetle dokumentów CAW. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. dostęp 11.10.2008