Polska Partia Przyjaciół Piwa

Polska Partia Przyjaciół Piwa
Ilustracja
Państwo

 Polska

Skrót

PPPP

Lider

Janusz Rewiński (1990–1992), Leszek Bubel (1992–1993)

Data założenia

28 grudnia 1990

Data rozwiązania

1993

Adres siedziby

Al. Jerozolimskie 125/127, 02-017 Warszawa

Ideologia polityczna

partia satyryczna

Liczba członków

ponad 10 tys. (1991)

Strona internetowa
Leszek Bubel (pierwszy od prawej) i Janusz Rewiński (drugi od prawej) podczas spotkania zarządu PPPP

Polska Partia Przyjaciół Piwa (PPPP) – polska partia polityczna, założona w 1990 przez satyryka Janusza Rewińskiego. Sądownie została zarejestrowana 28 grudnia 1990. Prowadziła działalność do 1993.

Historia

Geneza partii

Pomysł utworzenia ugrupowania powstał w kręgu osób realizujących program telewizyjny z końca lat 80. Skauci piwni. Brali w nim udział m.in. Janusz Rewiński, Krzysztof Piasecki, Bohdan Smoleń i Stanisław Zygmunt. Na fali popularności programu powstało stowarzyszenie Skauci Piwni, które przeobraziło się w partię polityczną, wzorowaną w swoim charakterze na Pomarańczowej Alternatywie i innych ruchach quasi-politycznych z tamtego okresu.

– Wydaje mi się, że pomysł na partię przyszedł do głowy nam, Skautom, jako kontynuacja naszego programu telewizyjnego. Może i był to pomysł redakcji „Pana”, którą ceniliśmy, bo nie była trybunopodobna – wspomina Janusz Rewiński. – W każdym razie 28 grudnia 1990 roku ze Zbigniewem Chomiczem, naczelnym „Pana”, zarejestrowaliśmy partię, której dałem swoją gębę[1].

Sukces polityczny PPPP

Pomysłodawcą przekształcenia stowarzyszenia w partię była redakcja nieistniejącego już miesięcznika dla mężczyzn „Pan”. Początkowo powstanie partii było traktowane przez jej twórców jako żart, ale umożliwiło dostanie się do Sejmu osobom zajmującym się na poważnie biznesem i polityką. Oficjalnie celem PPPP było promowanie kulturalnego stylu picia piwa w pubach (stylizowanych na angielskie), zamiast wódki, a tym samym zwalczanie alkoholizmu[2].

Fragment programu wyborczego PPPP:

Nie mamy złudzeń, że Polak stanie się abstynentem. Tylko niech nie pije wódki. Smaczne, chłodne, aromatyczne piwo tak samo może służyć do wznoszenia toastów (...) Przy piwie można wymienić poglądy, przy piwie łatwiej dojść do porozumienia, dogadać się. Dogadujmy się, bądźmy tolerancyjni, wyrozumiali i spolegliwi.

Władzą naczelną partii były walne zgromadzenie i ława najwyższa. W skład ławy wchodził prezydent partii oraz 10–15 członków. Działały również okręgowe ławy piwne. Pierwszym prezydentem PPPP został Janusz Rewiński, a wiceprezydentem Adam Halber.

Niecodzienna nazwa i rozczarowanie transformacją ustrojową w Polsce sprawiły[3], że w wyborach parlamentarnych w 1991 partia uzyskała względnie wysokie poparcie, tj. 3,27% głosów (dziesiąty wynik na 111 komitetów wyborczych), co pozwoliło PPPP na wprowadzenie do Sejmu 16 posłów.

Rozpad partii

Janusz Rewiński

Partia wkrótce podzieliła się na dwie frakcje – Małe Piwo i Duże Piwo, mimo oświadczeń Rewińskiego, że piwo nie jest ani ciemne, ani jasne, jest po prostu smaczne.

Od 1992 prezydentem PPPP był Leszek Bubel, pod wodzą którego w wyborach parlamentarnych w 1993 partia uzyskała jedynie 0,1% głosów, w efekcie czego ugrupowanie zaprzestało jakiejkolwiek działalności (nie zostało ponownie zarejestrowane zgodnie z wymogami nowej ustawy z 1997). Głównym powodem tak słabego rezultatu wyborczego był fakt, że posłowie PPPP kandydowali do Sejmu z innych list wyborczych, głównie KLD. Jako członkowie PPPP z listy Samoobrony kandydowali m.in. ludzie sportu: Kazimierz Górski, Andrzej Supron czy Władysław Komar.

W 2007 działacze związani z Leszkiem Bublem rozpoczęli próby ponownej rejestracji PPPP, jednak bez powodzenia.

Zobacz też

Przypisy

  1. Marek Henzler, Z ławy piwnej do sejmowej, polityka.pl, 9 listopada 2011 [dostęp 2017-01-03].
  2. Mika Rissanen, Scouting for the parliament [dostęp 2018-06-12] (ang.).
  3. Spory o początek. W: Marek Borucki: Multimedialna Historia Polski od Mieszka I do Jana Pawła II tom 30 Epoka Jana Pawła II 1980–2005. Bydgoszcz ul.Zamoyskiego 2, 85-063: „Gazeta Pomorska” Media Sp. z o.o., 2007, s. 38–39. ISBN 978-83-60751-10-7.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Polska Partia Przyjaciół Piwa (1991).jpg
Polska Partia Przyjaciół Piwa, Warszawa (1991)
Polska Partia Przyjaciół Piwa - logo.jpg
Logo of Polish Beer-Lovers' Party (Polska Partia Przyjaciół Piwa) consisting of 4 letters "P" similar to beer steins
Leszek Bubel i Janusz Rewiński.jpg
Autor: Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Leszek Bubel (pierwszy z prawej) i Janusz Rewiński (drugi z prawej) podczas spotkania członków PPPP (Polskiej Partii Przyjaciół Piwa).