Polski Kościół Ewangelicko-Augsburski na Obczyźnie
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||||
| Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Ewangelicyzm └ Luteranizm | |||||||||||
| Ustrój kościelny | konsystorialno-synodalny | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obrządek | luterański | ||||||||||
| Siedziba | |||||||||||
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika | Władysław Fierla | ||||||||||
| Organ ustawodawczy | Synod PKEANO | ||||||||||
| Zasięg geograficzny | Wielka Brytania, Francja, Republika Federalna Niemiec, Stany Zjednoczone, Kanada, Australia | ||||||||||
| Członkostwo | Rada Kościołów Luterańskich w Wielkiej Brytanii, | ||||||||||
| |||||||||||
Polski Kościół Ewangelicko-Augsburski na Obczyźnie, PKEANO – Kościół luterański istniejący w latach 1952-1995, a skupiający polską emigrację ewangelicką po II wojnie światowej. Centrum wyznania mieściło się w Londynie. Jego liderem był biskup Władysław Fierla.
Historia
Polski Kościół Ewangelicko-Augsburski na Obczyźnie został zorganizowany przez polską społeczność luterańską, która po 1945 roku z powodów politycznych znalazła się poza granicami kraju. Podstawą do jego ukonstytuowania się był dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z 15 grudnia 1952 roku[1].
Pierwszy Synod PKEANO, który odbył się w listopadzie 1953 roku, wybrał jego zwierzchnikiem dotychczasowego seniora duszpasterstwa emigracyjnego, Władysława Fierlę. Kierował on Kościołem do 1995 roku.
Polski Kościół Ewangelicko-Augsburski na Obczyźnie był w swoim nauczaniu wspólnotą konserwatywną, nastawioną na zachowanie charakteru narodowego denominacji. Przez dziesięciolecia utrzymywał braterski alians z amerykańskim Synodem Missouri.
W 1960 roku PKEANO wystąpił ze Światowej Federacji Luterańskiej. Wspólnota uczestniczyła w pracach Rady Kościołów Luterańskich w Wielkiej Brytanii oraz brała udział w Wolnej Konferencji Luterańskiej. W 1972 roku zawarła interkomunię z Polskim Kościołem Ewangelicko-Reformowanym w Wielkiej Brytanii.
W 1995 roku, po śmierci biskupa Władysław Fierli, na skutek problemów wewnętrznych jakie nastąpiły po sesji synodalnej z 1991 roku PKEANO rozpadł się, a poszczególne parafie podporządkowały się różnym denominacjom luterańskim.
Przypisy
- ↑ Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z 15 grudnia 1952 r. o stosunku Państwa do Polskiego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego na Obczyźnie (pol.). Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, Nr 4, 1952-12-31. [dostęp 2014-12-15].
Linki zewnętrzne
- Alfred Bieta: Polonia ewangelicka (pol.). wspolnota-polska.org.pl, 2001. [dostęp 2014-12-13].