Polski Komitet Opieki Społecznej

Polski Komitet Opieki Społecznej (PKOS) – instytucja utworzona 7 maja 1958 roku przez władze PRL, która miała być organizacją uzupełniającą działalność państwa w dziedzinie opieki społecznej. Jej podstawowy zakres aktywności obejmował uświadamianie oraz inicjowanie i organizowanie obywateli do świadczenia pomocy osobom potrzebującym, zwłaszcza starszym i niezdolnym do pracy[1]. W 1960 roku liczba jej członków wynosiła 70 tysięcy, w 1980 roku sięgała blisko 2 milionów osób[2].

Przypisy

  1. ↑ Mikołaj Brenk, System opieki społecznej w okresie Polski Ludowej (lata 1944–1989). Zarys problematyki, „Biuletyn Historii Wychowania” (37), 2017, s. 83, DOI: 10.14746/bhw.2017.37.6, ISSN 1233-2224 [dostęp 2021-10-12].
  2. ↑ Mikołaj Brenk, Krzysztof Chaczko, Rafał Pląsek, 100 lat systemu pomocy społecznej w Polsce, „Biuletyn Historii Wychowania” (39), 2018, s. 160, DOI: 10.14746/bhw.2018.39.10, ISSN 1233-2224 [dostęp 2021-10-12].