Polski Monopol Zapałczany
Polski Monopol Zapałczany (PMZ) – monopol skarbowy państwa w sferze produkcji i importu zapałek, ustanowiony w II Rzeczypospolitej ustawą z dnia 15 lipca 1925 r. o monopolu zapałczanym[1].
Monopol został wydzierżawiony Spółce Akcyjnej dla Eksploatacji Państwowego Monopolu Zapałczanego w Polsce, w której dominował szwedzki przemysłowiec Ivar Kreuger[2][3].
W latach 1936–1939 jego dochody stanowiły ok. 0,4–0,5% całości wpływów skarbowych[2].
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 15 lipca 1925 r. o monopolu zapałczanym (Dz.U. z 1925 r. nr 83, poz. 561).
- ↑ a b Polski Monopol Zapałczany, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-12-13] .
- ↑ Zbigniew Landau, Działalność Koncernu Kreugera w Polsce, Przegląd Historyczny 49/1, 1958, s. 91–120.
Media użyte na tej stronie
Polski Monopol Zapałczany (1925-ok. 1950), polska etykieta zapałczana sprzed II wojny światowej.
Autor: Agnat, Licencja: CC BY-SA 4.0
Safety matches, Poland, match monopoly (Polski Monopol Zapałczany)