Polski Związek Kulturalno-Oświatowy
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fa/Festiwal_pzko_1078.jpg/220px-Festiwal_pzko_1078.jpg)
Polski Związek Kulturalno-Oświatowy (cz. Polský kulturně-osvětový svaz, w skrócie PZKO) – organizacja społeczna w Czechach mająca na celu razem z Kongresem Polaków reprezentować mniejszość polską w państwie czeskim. Jest to największa pod względem liczby członków (obecnie 12 300) polska organizacja w Czechach, choć liczba ta systematycznie się zmniejsza wraz z kurczącą się mniejszością polską.
Historia
Przed II wojną światową na miejscu funkcjonowało wiele polskich organizacji, kiedy jednak w 1947 zakładano PZKO, powstanie innych było niemożliwe[1]. Była to więc w okresie komunizmu jedyna organizacja reprezentująca mniejszość polską, do tego pod silnym wpływem Komunistycznej Partii Czechosłowacji. PZKO zyskało pozycję monopolistyczną i stało się odpowiedzialne za wszelką działalność Polaków, którzy nie mogli zrzeszać się w innych zakazanych organizacjach. W miarę upływu czasu PZKO jeszcze silniej ulegało wpływom Partii[2], będąc przez władze w latach 50. XX wieku wcielonym do Frontu Narodowego Czechów i Słowaków. W latach 60. do głosu dochodzili reformiści, ale po Praskiej Wiośnie w 1968 przeprowadzono czystki i pozwalniano ich ze stanowisk[3]. Ówczesny prezes PZKO, Ernest Sembol również został zwolniony. Zaczęła się tak zwana era normalizacji, a PZKO pogrążyła się w sidłach komunistów. Po aksamitnej rewolucji w 1990, PZKO oczyściła osoby dyskryminowane po 1968, włącznie z najbardziej znaczącymi postaciami jak: Jan Rusnok, Henryk Jasiczek, Wiesław Adam Berger, Tadeusz Siwek i Ernest Sembol[4].
Działalność
Celem PZKO jest promocja i patronat możliwie nad wszelką kulturalną i edukacyjną aktywnością polskiej mniejszości. PZKO organizuje i wspiera kluby sportowe (kobiet, seniorów, juniorów), publikacje, koncerty, wycieczki, bale, grupy folklorystyczne i muzyczne, chóry, grupy artystyczne, wystawy, różne imprezy sportowe czy społeczne itd. Największą i najbardziej znaną imprezą pod patronatem PZKO jest coroczne Gorolskie Święto w Jabłonkowie, wśród innych największym wydarzeniem jest Festiwal PZKO. Organizacja ściśle współpracuje z polskimi szkołami na Zaolziu i ze Sceną Polską w Teatrze Cieszyńskim w Czeskim Cieszynie.
Za swoją działalność PZKO zostało uhonorowane kilkoma nagrodami, m.in. Nagrodą im. Wojciecha Korfantego nadaną w 2001 przez Związek Górnośląski za osiągnięcia i zasługi w pielęgnacji polskości na Śląsku[5], natomiast w 2006 – Nagrodą im. ks. Leopolda Jana Szersznika.
PZKO składa się z Miejscowych Kół, które obecne są w prawie wszystkich gminach i wsiach na Zaolziu. Większość tych placówek posiada własne budynki, tzw. Domy PZKO (lub Domy Polskie PZKO[6]), które służą jako miejsce spotkań i różnych wydarzeń, np. kulturalnych.
Obecnym prezesem PZKO jest Helena Legowicz. Zarząd Główny mieści się w Czeskim Cieszynie, na ulicy Strzelniczej 28. W tym samym miejscu ma swoją redakcję oficjalny organ prasowy Związku – miesięcznik „Zwrot”, który jest wydawany od grudnia 1949 roku[7].
Dom PZKO w Jabłonkowie
- (c) Czesil, CC BY-SA 3.0
Dom Polski Żwirki i Wigury w Cierlicku
Dom PZKO w Błędowicach Dolnych
Dom PZKO w Karwinie-Raju
Dom Polski w Karwinie Frysztacie
Statystyki
Rok | Miejscowe koła | Członkowie |
---|---|---|
1947 | 79 | 7296 |
1949 | 79 | 11 214 |
1952 | 80 | 13 046 |
1955 | – | 16 170 |
1960 | 92 | 17 780 |
1965 | 92 | 19 994 |
1967 | 92 | 20 656 |
1970 | 92 | 20 858 |
1975 | 94 | 23 449 |
1980 | 94 | 24 237 |
1985 | 95 | 23 701 |
1988 | 95 | 23 171 |
1990 | 95 | 23 070 |
1993 | 93 | 20 825 |
1995 | 92 | 20 200 |
1996 | 91 | 19 573 |
2007 | 84 | 12 300 |
Prezesi
- Jan Pribula (1950–1951)
- Józef Kula (1951–1953)
- Karol Mrózek (1953–1955)
- Józef Mrózek (1955–1957)
- Adolf Kubeczka (1957–1959)
- Bogumił Goj (1959–1962)
- Eugeniusz Suchanek (1962–1968)
- Ernest Sembol (1968–1970)
- Jan Pribula (1970–1971)
- Eugeniusz Suchanek (1971–1975)
- Stanisław Kondziołka (1975–1987)
- Roman Suchanek (1987–1990)
- Władysław Młynek (1990–1993)
- Jerzy Czap (1993–1999)
- Zygmunt Stopa (1999–2009)
- Jan Ryłko (2009–2017)
- Helena Legowicz (2017)
Przypisy
- ↑ Zahradnik 1992, 128.
- ↑ Zahradnik 1992, 145.
- ↑ Zahradnik 1992, 154.
- ↑ Stopa 2006, 73.
- ↑ Zwrot 2009, 26.
- ↑ Nowe Inicjatywy 2017: Dom Polski PZKO Sibica, „zwrot.cz”, 12 kwietnia 2018 [dostęp 2018-07-07] (cz.).
- ↑ Historia pisma (pol.). W: Zwrot [on-line]. [dostęp 2013-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-12)].
Bibliografia
- PZKO w roku 2007. Aneks do Leksykonu. Franciszek Bałon (edycja). Czeski Cieszyn: ZG PZKO, 2007. ISBN 978-80-254-0121-7.
- Martyna Radłowska-Obrusnik, Otylia Toboła: Leksykon PZKO. Czeski Cieszyn: Zarząd Główny PZKO, 1997. OCLC 189531468.
- Kolejny jubileusz PZKO. W: Zygmunt Stopa: Kalendarz Śląski 2007. Daniel Kadłubiec (redakcja). Czeski Cieszyn: ZG PZKO, 2006. ISBN 80-239-8132-3.
- Stanisław Zahradnik, Marek Ryczkowski: Korzenie Zaolzia. Warszawa – Praga – Trzyniec: PAI-press, 1992. OCLC 177389723.
- Zwrot. Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w RC: Jak powstawał, rozwijał się i przekształcał. „Zwrot”. Listopad 2009, s. 26, styczeń 2007.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Darwinek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gorol men's choir from Jabłonków during the parade at the beginning of the Jubileuszowy Festiwal PZKO 2007 in Karwina
Autor: User:Darwinek, Licencja: CC BY-SA 3.0
PZKO House (Dom PZKO) in Dolní Bludovice (Błędowice Dolne), Czech Republic
Dom PZKO w Karwinie-Raju
(c) Photo: Marcin Konsek / Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0
Ta ilustracja pokazuje chroniony obiekt zabytkowy w Republice Czeskiej o numerze
(c) Czesil, CC BY-SA 3.0
Description: Dom Polski Żwirki i Wigury (Polish House of Żwirko and Wigura) in Kostelec (Kościelec), Těrlicko (Cierlicko), Czech Republic. It is a home of MK PZKO Kościelec.
- Date: 18 September 2006
- Camera: Panasonic DMC-FZ20
- Author: Czesil
Autor: User:Darwinek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Only existing synagogue in Český Těšín (Czeski Cieszyn). It now houses the local PZKO (Polish Cultural and Educational Union) club.