Polskie Stronnictwo Demokratyczne (1939–1945)

Polskie Stronnictwo Demokratyczne (PSD) – polskie konspiracyjne ugrupowanie polityczne utworzone na przełomie 1944/1945 roku na bazie tzw. grupy „Olgierda”. Grupa ta wywodziła się z lewicy obozu sanacyjnego. Na jej czele stanął były wojewoda wołyński Henryk Józewski ps. „Olgierd”, wydający od 1940 r. pismo „Polska Walczy”[1]. „Olgierd” głosił koncepcję budowy centrolewicowego bloku socjalistów, ludowców i lewicowych piłsudczyków. W lipcu 1944 grupa „Olgierda” weszła w skład Zjednoczenia Demokratycznego[2]. Od początku 1945 r. wydawała jako organ PSD pismo „Polska Niezawisła”[3].

PSD Józewskiego nie należy mylić z Polskim Stronnictwem Demokratycznym utworzonym jesienią 1943 r. przez członków Komendy Obrońców Polski (Henryk Borucki, ppłk Liciński, ppłk Róg-Mazurek, kpt. Dąbkiewicz). PSD Boruckiego w 1943 r. weszło w skład Naczelnego Komitetu Ludowego Zjednoczonych Stronnictw Demokratycznych i Socjalistycznych, a w 1944 r. do Centralizacji Stronnictw Demokratycznych, Socjalistycznych i Syndykalistycznych[4].

Przypisy

  1. ↑ Historia Polskiego Stronnictwa Demokratycznego. 06.12.2013. [dostęp 2013-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-06)].
  2. ↑ Polskie Stronnictwo Demokratyczne, PSD. portalwiedzy.onet.pl, 06.12.2013. [dostęp 2013-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-10)].
  3. ↑ Jan Kęsik, Henryk Jan Józewski – polityk (1892-1981), „Niepodległość i Pamięć” 10/1 (19), 2003
  4. ↑ Wizje Polski. Programy polityczne lat wojny i okupacji 1939–1944. Oprac. K. PRZYBYSZ. Warszawa 1992, s. 420