Polskie Stronnictwo Ludowe „Nowe Wyzwolenie”

Polskie Stronnictwo Ludowe
„Nowe Wyzwolenie”
Państwo

 Rzeczpospolita Polska

Skrót

PSL „NW”

Prezes

Tadeusz Rek (1946–1947), Bronisław Drzewiecki (1947)

Data założenia

9 czerwca 1946

Data rozwiązania

13 listopada 1947

Ideologia polityczna

agraryzm, socjalizm agrarny

Barwy

     zieleń

Polskie Stronnictwo Ludowe „Nowe Wyzwolenie” (PSL „NW”) – polska lewicowa partia chłopska założona 9 czerwca 1946 w Warszawie z inspiracji polityków PPR przez grupę rozłamową polityków PSL, opozycyjną wobec linii Stanisława Mikołajczyka. Nawiązywała nazwą do działającego w latach 1915–1931 PSL „Wyzwolenie”, także lewicowego odłamu ruchu ludowego.

Założyciele ugrupowania zasiadali w Krajowej Radzie Narodowej. Posłami PSL „NW” byli wówczas:

Partia opowiadała się za współpracą z Blokiem Stronnictw Demokratycznych i głosowaniem 3 x TAK w referendum ludowym. W wyniku sfałszowanych wyborów do Sejmu Ustawodawczego w styczniu 1947 partia uzyskała 7 mandatów. Jej posłami na Sejm Ustawodawczy zostali:

Przywódcami PSL „NW” byli Tadeusz Rek (od 9 czerwca 1946 do 17 lutego 1947) i Bronisław Drzewiecki (od 17 lutego do 13 listopada 1947). Wiceprezesami byli początkowo Bronisław Drzewiecki i August Lizak. 27 października 1946 Bronisława Drzewieckiego zastąpili Edward Bertold i Michał Rękas, który od 13 września 1947 był jedynym wiceprezesem partii. Sekretarzem naczelnym za prezesury Tadeusza Reka był Bronisław Drzewiecki, a później Kazimierz Iwanowski, będący wcześniej skarbnikiem (na tej funkcji zastąpił go Feliks Pisula). Ścisłym kierownictwem partii był Główny Komitet Wykonawczy. Organem prasowym ugrupowania było „Nowe Wyzwolenie”. 13 listopada 1947 partia zjednoczyła się ze Stronnictwem Ludowym (lubelskim), wchodząc w jego skład.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).