Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej

Polskie Towarzystwo
Inżynierii Ekologicznej (PTIE)
ang. Polish Society of Ecological Engineering
Państwo

 Polska

Data założenia

1990

Profil działalności

inżynieria ekologiczna

Prezes

dr hab. inż. Aleksander Kiryluk
prezes honorowy:
prof. dr hab. Jan Siuta

Nr KRS

0000090896

Data rejestracji

27 lutego 2002

brak współrzędnych
Strona internetowa

Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej, PTIE (ang. Polish Society of Ecological Engineering) – stowarzyszenie osób, które zawodowo lub społecznie zajmują się inżynierią ekologiczną[a] – obszarem na pograniczu nauki i techniki, obejmującym wiele dziedzin nauk podstawowych i stosowanych.

Cele stowarzyszenia

Stowarzyszenie założono w celu rozwijania dyscypliny inżynieria ekologiczna – metod prowadzenia inżynierskiej działalności człowieka w taki sposób, aby była zintegrowana z pozostałymi elementami systemów ekologicznych. Takie ekosystemy powstają w efekcie racjonalnej modyfikacji ekosystemów naturalnych lub są tworzone np. w wielkich aglomeracjach miejskich lub na terenach zdegradowanych, takich jak hałdy odpadów przemysłowych, pogorzeliska, zerodowane tereny popowodziowe. Podstawowym celem ekologicznej działalności inżynierskiej nie jest więc ochrona „środowiska naturalnego” przed negatywnymi skutkami działalności człowieka, lecz tworzenie takiego środowiska (ekosystemu), do którego należy człowiek realizujący swoje cele ze świadomością istnienia praw ekologii, korzystający z tej wiedzy np. w czasie projektowania zakładów przemysłowych lub inwestycji w budownictwie lądowym i wodnym[1][2][3].

Obowiązkiem członków PTIE jest popularyzowanie i promowanie swojej dyscypliny. Towarzystwo publikuje specjalistyczne wydawnictwa[4]. W celu szkolenia kadr na polskich uczelniach wyższych jest uruchamiany przyrodniczo-techniczny kierunek „Inżynieria ekologiczna” lub taka specjalność na kierunku „Ochrona środowiska” (np. na SGGW)[5][6][7].

Organizacja PTIE

Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej założono w roku 1990[4] (rejestracja w KRS w 2002)[8]. Członkami PTIE są osoby fizyczne (członkowie zwyczajni, honorowi lub wspierający) lub prawne (członkowie wspierający). Obowiązkiem członka zwyczajnego jest m.in. propagowanie celów i programów działania PTIE dotyczących inżynierii ekologicznej, pogłębianie swojej wiedzy w tej dziedzinie, opłacanie składek członkowskich (nie dotyczy członków honorowych). Naczelną władzą PTIE jest Walny Zjazd, który ustala program działania Towarzystwa i wybiera Zarząd Główny, Główną Komisję Rewizyjną i Sąd Koleżeński (kadencja 4-letnia). Zarząd (9–18 członków) wybiera – ze swego grona – prezydium: prezesa, dwóch wiceprezesów, sekretarza generalnego i skarbnika. Jednostkami PTIE są oddziały (co najmniej 20 członków zwyczajnych) i koła terenowe (co najmniej 5 członków zwyczajnych). Najwyższą władzą Oddziału jest Walne Zebranie, które m.in. wybiera Zarząd Oddziału i delegatów na krajowe Walne Zjazdy[9].

Prezesem zarządu jest dr hab. inż.  Aleksander Kiryluk (Politechnika Białostocka, Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Katedra Technologii w Inżynierii i Ochronie Środowiska)[10], a prezesem honorowym – prof. dr hab. Jan Siuta[11] (profesor Instytutu Ochrony Środowiska). Do zarządu należą ponadto: dr hab.  Joanna Kostecka, dr hab. inż.  Romuald Żmuda, dr hab. inż.  Elżbieta Skorbiłowicz, prof. dr hab. inż.  Barbara Wiśniowska-Kielian. Członkami honorowymi są: mgr Marian Wydrzyński, mgr Bogusław Żukowski[4].

Oddziały PTIE
  1. Dolnośląski; prezes: dr hab. inż. Romuald Żmuda, 50-363 Wrocław, Pl. Grunwaldzki 24,
  2. Lubelski; prezes: dr  Józef Sawa, 20-618 Lublin, ul. Nadbystrzycka 36[12],
  3. Krakowski; prezes: prof. dr hab. inż. Barbara Wiśniowska-Kielian, 31-120 Kraków, al. A. Mickiewicza, 21[13],
  4. Ziemi Kaliskiej; prezes: dr hab. inż.  Zdzisław Małecki, 62-800 Kalisz, ul. Łódzka 218,
  5. Olsztyński; prezes: dr hab. inż.  Sławomir Szymczyk, 10-914 Olsztyn-Kortowo, Pl. Łódzki 2,
  6. Opolski; prezes: dr Grzegorz Kusza, 45-052 Opole, ul. Oleska 22,
  7. Podlaski; prezes: prof. dr hab. inż.  Józefa Wiater, 15-351 Białystok, ul. Wiejska 45A,
  8. Południowo-Wschodni; prezes: dr hab. Joanna Kostecka, URz, 35-959 Rzeszów, ul. Ćwiklińskiej 2,
  9. Szczeciński; prezes: prof. dr hab. inż.  Edward Krzywy, 71-434 Szczecin, ul. Słowackiego 17,
  10. Warszawski (reaktywowany w 2012 r.).

Wydawane czasopisma

  • Ekoinżynieria, miesięcznik wydawany w latach 1998–1999[14],
  • Inżynieria Ekologiczna, kwartalnik wydawany od roku 2000, redaktor naczelny – Jan Siuta[15],
  • Zeszyty Naukowe Południowo-Wschodniego Oddziału Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej (Rzeszów) i Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego (Oddział w Rzeszowie), redaktor naczelny – Joanna Kostecka (Uniwersytet Rzeszowski)[16],
  • Zeszyty Naukowe Inżynierii Lądowej i Wodnej w Kształto­waniu Środowiska (Oddział Ziemi Kaliskiej), redaktor naczelny: Zdzi­sław Ma­łecki [17].

Uwagi

  1. ↑ Dyscyplina zbliżona do inżynierii ekologicznej – inżynieria środowiska, zajmuje się ograniczaniem oddziaływania inżynierskiej działalności człowieka na środowisko przyrodnicze, co nie jest równoznaczne z projektowaniem ekosystemów zawierających wszystkie elementy (przyrodnicze i techniczne). Różnice między pojęciami inżynieria ekologiczna (ang. Ecological engineering) i inżynieria środowiska (ang. Environmental engineering) oraz ewolucja definicji inżynierii ekologicznej (w kontekście światowym, europejskim i polskim) zostały opisane m.in. przez prof. dr hab. inż. Laurę Radczuk

Przypisy

  1. ↑ Praca zbiorowa, red. Gabriel Borowski: Lekykon ekoinżynierii > Inżynieria ekologiczna. Warszawa: Zarząd główny PTIE, 2010, s. 93–94. ISBN 978-83-89263-33-9.
  2. ↑ Wolf Begemann, Hugo Meinhatd Schiechtl: Inżynieria ekologiczna w budownictwie wodnym i ziemnym. Warszawa: Arkady, 1999 (oryg. niem. 1986). ISBN 83-213-4100-4.
  3. ↑ Laura Radczuk, Joanna Markowska. Inżynieria ekologiczna – początek XXI wieku. „Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich”, s. 113–120, 2008. ISSN 1732-5587. (pol.). 
  4. ↑ a b c PTIE – Zarząd Główny. [w:] Strona internetowa Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej [on-line]. [dostęp 2013-11-06]. (pol.).
  5. ↑ Studia na kierunku Inżynieria ekologiczna. [w:] Wyszukiwarka szkół [on-line]. www.studia.net. [dostęp 2013-11-06]. (pol.).
  6. ↑ Inżynieria ekologiczna. [w:] Strona internetowa SGGW > Studia I i II stopnia [on-line]. www.sggw.pl/studia. [dostęp 2013-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-17)]. (pol.).
  7. ↑ Inżynieria ekologiczna. [w:] Kierunki studiów i specjalności (informator maturzysty) [on-line]. www.uczelnie.info.pl. [dostęp 2013-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  8. ↑ Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej. [w:] Krajowy Rejestr Sądowy [on-line]. [dostęp 2013-11-06].
  9. ↑ Statut PTIE. www.ptie.pollub.pl, 2003. [dostęp 2013-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  10. ↑ Dr hab. Aleksander Kiryluk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2013-11-07].
  11. ↑ Prof. Jan Siuta, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2013-11-07].
  12. ↑ PTIE Oddział Lubelski. [w:] Strona internetowa Politechniki Lubelskiej [on-line]. [dostęp 2013-11-06]. (pol.).
  13. ↑ Oddział Krakowski Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej. [w:] Strona internetowa [on-line]. [dostęp 2013-11-07]. (pol.).
  14. ↑ Ekoinżynieria (miesięcznik, ISSN 1233-443X ). [w:] BazTech [on-line]. Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej. [dostęp 2013-11-07]. (pol.).
  15. ↑ Inżynieria Ekologiczna (ISSN 2081-139X). [w:] Strona internetowa redakcji [on-line]. Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej. [dostęp 2013-11-07]. (pol.).
  16. ↑ Zeszyty Naukowe Południowo-Wschodniego Oddziału Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie i Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego Oddział w Rzeszowie. [w:] Strona internetowa URz [on-line]. [dostęp 2013-11-07]. (pol.).
  17. ↑ Zeszyty Naukowe Inżynierii Lądowej i Wodnej w Kształto­waniu Środowiska (ISSN 2082-6702). [w:] Strona internetowa redakcji [on-line]. PTIE Oddział Ziemi Kaliskiej. [dostęp 2013-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-19)].,

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie