Polyalthia pingpienensis

Polyalthia pingpienensis

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	magnoliopodobne
Rząd	magnoliowce
Rodzina	flaszowcowate
Rodzaj	Polyalthia
Gatunek	Polyalthia pingpienensis
Nazwa systematyczna
Polyalthia pingpienensis P.T. Li Acta Phytotax. Sin. 14(1): 110–111 1976[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
zagrożony

Polyalthia pingpienensis P.T. Li – gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Występuje naturalnie w południowo-wschodnich Chinach w południowej części Junnanu^[5].

Morfologia

Pokrój

Zimozielone drzewo dorastające do 10 m wysokości. Kora ma ciemnoszarą barwę^[5].

Liście

Mają kształt od podłużnego do podłużnie lancetowatego. Mierzą 7–18 cm długości oraz 2,5–5,5 cm szerokości. Są skórzaste, mniej lub bardziej owłosione od spodu. Nasada liścia jest rozwarta. Blaszka liściowa jest o krótko spiczastym wierzchołku. Ogonek liściowy jest owłosiony i dorasta do 10–15 mm długości^[5].

Kwiaty

Są pojedyncze lub zebrane w pary, rozwijają się w kątach pędów. Mierzą 3 cm średnicy. Działki kielicha mają owalny kształt, są owłosione od zewnętrznej strony i dorastają do 13 mm długości. Płatki mają eliptycznie owalny kształt, są owłosione od zewnątrz, osiągają do 25–35 mm długości, płatki wewnętrzne są nieco mniejsze od zewnętrznych. Kwiaty mają owłosione owocolistki o podłużnym kształcie i długości 2–3 mm^[5].

Owoce

Pojedyncze mają elipsoidalny kształt, zebrane w owoc zbiorowy. Są nagie, osadzone na szypułkach. Osiągają 15 mm długości i 10 mm szerokości^[5].

Biologia i ekologia

Rośnie w gęstych lasach. Występuje na wysokości od 1000 do 1500 m n.p.m. Kwitnie w maju, natomiast owoce dojrzewają w październiku^[5].

Przypisy