Pomnik Fryderyka III w Poznaniu

Pomnik Fryderyka III w Poznaniu

Kaiser Friedrich-Denkmal in Posen

Pomnik na pocztówce
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Poznań
Miejsce	Plac Wolności w Poznaniu
Projektant	Johannes Boese
Data odsłonięcia	4 września 1902
Data likwidacji	2/3 kwietnia 1919
Położenie na mapie Poznania Pomnik Fryderyka III w Poznaniu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pomnik Fryderyka III w Poznaniu
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Pomnik Fryderyka III w Poznaniu
52°24′28,9″N 16°55′42,7″E/52,408028 16,928528

Pomnik Fryderyka III w Poznaniu – monument w centrum Poznania, przedstawiający cesarza Fryderyka III, zlokalizowany we wschodniej części Placu Wilhelmowskiego (późniejszy Plac Wolności). Usunięty w 1919 roku.

Historia i architektura

Pomnik, postawiony w 1902, uważany był przez współczesnych za wybitne dzieło rzeźbiarskie^[1]. Autorem był berliński rzeźbiarz Johannes Boese (1856-1917), przeżywający w tym czasie okres sporej popularności. Wkrótce po zaprojektowaniu pomnika został profesorem berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Rzeźba przedstawiała cesarza w umundurowaniu marszałka polnego (Feldmarschall) i w charakterystycznej pickelhaubie. Stał na wysokim cokole, a wokół pomnika zaaranżowano specjalny teren wydzielony balustradą. U stóp pomnika urządzono sadzawkę z niewielką fontanną-źródełkiem w kształcie lwiej paszczy. Pomnik epatował surowością i jako całość stanowił, wg Ligi Wilkowej^[2], zapowiedź formalną pomników III Rzeszy.

Odsłonięcie

Odsłonięciu monumentu nadano wielką wagę polityczną (wpisywało się to w projekt tworzenia w Poznaniu stolicy niemieckiego wschodu). W dniach 2-5 września 1902 urządzono w mieście tzw. Dni Cesarskie (Kaisertage). Wycięto drzewa w miejscu ustawienia namiotu dla pary cesarskiej – Wilhelma II (syna Fryderyka III) i cesarzowej Augusty Wiktorii von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg. Trasę przejazdu orszaku w dniu 2 września specjalnie przystrojono. Dekoracje przygotował poznański sztukator – Max Biagini^[3].

W dniu 4 września pomnik odsłonięto. Oprócz cesarza przemawiał nadburmistrz Richard Witting, podkreślając niemieckość Poznania i związki miasta z domem Hohenzollernów. Polacy praktycznie całkowicie zignorowali uroczystość, z wyjątkiem kilku lojalnych ziemian.

Zburzenie

Pomnik uległ zburzeniu (podobnie, jak inne niemieckie monumenty w Poznaniu) w nocy z 3 na 4 kwietnia 1919, podczas spontanicznych manifestacji polskich w obronie Pomorza Gdańskiego. Później trafił na złom, celem przetopienia na polskie pomniki.

Nieliczne pozostałe fragmenty pomnika (szwedzki granit) oglądać można w Lapidarium UAM w Poznaniu.

Zobacz też

• pomniki w Poznaniu, a zwłaszcza inne niezachowane monumenty pruskie: Pomnik nachodzki, Pomnik Bismarcka, Pomnik Wilhelma I.

Przypisy

Bibliografia

• Witold Molik, Poznańskie pomniki w XIX i początkach XX wieku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/2001, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2001, ss.34-36, ISSN 0137-3552

Zabudowa Placu Wolności w Poznaniu

Pierzeja zachodnia	Arkadia
Pierzeja północna (od zachodu)	Kamienica Towarzystwa Ubezpieczeniowego Union Winda Carla Flohra Bank Wschodni Bank Gospodarstwa Krajowego Budynek Komendantury Królewskiej (nieistniejący) Dom Kupiecki (nieistniejący) Dom Przemysłowy (nieistniejący) Biblioteka Raczyńskich Fontanna Higiei
Pierzeja wschodnia (od północy)	Muzeum Narodowe Hotel Bazar
Pierzeja południowa (od zachodu)	Bank Włościański Dom Brandtów Dom handlowy Haase & Co. Budynek Oddziału 1 PKO BP Kinoteatr Słońce (nieistniejący) Księgarnia Świętego Wojciecha Hotel Rzymski
Obiekty nieistniejące poza pierzejami	Cmentarz żydowski na Muszej Górze Pomnik Fryderyka III Pomnik nachodzki
Przyległe ulice	Aleje Karola Marcinkowskiego Ulica 27 Grudnia

© Marek i Ewa Wojciechowscy / Trips over Poland, CC BY-SA 3.0

• Portal:Poznań
• Wikiprojekt:Poznań