Pomnik Gebharda von Blüchera we Wrocławiu

Pomnik Gebharda von Blüchera

Pomnik na fotografii z lat 1910–1920
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Miejsce	Plac Solny
Typ pomnika	Posąg
Styl architektoniczny	Neoklasycyzm
Projektant	Christian Daniel Rauch Carl Ferdinand Langhans
Data budowy	1815–1824
Data odsłonięcia	26 sierpnia 1827
Data likwidacji	1949
Położenie na mapie Wrocławia Pomnik Gebharda von Blüchera
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pomnik Gebharda von Blüchera
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pomnik Gebharda von Blüchera
51°06′33,91″N 17°01′45,97″E/51,109419 17,029436

Pomnik Gebharda von Blüchera (niem. Blücherdenkmal) – pomnik pruskiego feldmarszałka Gebharda Leberechta von Blüchera, który znajdował się we Wrocławiu na placu Solnym^[1]. Usunięty w 1944 roku.

Historia

W 1815 pomnik zaprojektowali: rzeźbiarz Christian Daniel Rauch i architekt Carl Ferdinand Langhans z Berlina. 27 listopada 1824 gotowy posąg przybył do Wrocławia, jednak granitowy cokół ze względu na brak funduszy nie był gotowy i dlatego pomnik odsłonięto dopiero 26 sierpnia 1827, a Plac Solny przemianowano na Plac Blüchera (niem. Blücherplatz).

Na jesieni 1944 w obawie przed zniszczeniem, posąg zdjęto z cokołu i zakopano w Ogrodzie Botanicznym. Po wojnie posąg wykopano i w 1949 przetopiono. W miejscu, gdzie stał pomnik postawiono Małą Iglicę.

Projekt i wymowa

Posąg z brązu przedstawiał Blüchera ubranego w rzymską togę, z lewą ręką wyciągniętą ku górze, w prawej trzymał miecz. Cztery orły u podstawy pomnika połączone były girlandami. Dedykacyjny napis głosił: Mitt Gott fuer Koenig und Vaterland (pol. Z Bogiem za Króla i Ojczyznę)^[2].

Przypisy