Pomnik Poległym Saperom
 Monument w latach 30. XX wieku | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Miejscowość | Warszawa |
| Miejsce | ul. Topolowa/6 sierpnia |
| Typ pomnika | wolnostojący |
| Projektant | Mieczysław Lubelski |
| Data odsłonięcia | 29 października 1933 |
| Data likwidacji | 1944 |
Pomnik Poległym Saperom – pomnik znajdujący się w latach 1933–1944 u zbiegu ulic Topolowej (obecnie al. Niepodległości) i 6 sierpnia (ul. Nowowiejska) w Warszawie.
Opis
Autorem pomnika był rzeźbiarz Mieczysław Lubelski. Monument odlano w warszawskich Zakładach Metalurgicznych L. Kranca i T. Łempickiego[1].
Pomnik został odsłonięty 29 października 1933 przez prezydenta Ignacego Mościckiego. Upamiętniał saperów poległych w czasie wojny 1920 roku. Składał się z rzeźby sapera w uzbrojeniu polowym stojącej na wysokim postumencie przed wysoką kolumną z napisem Poległym saperom. Z obu stron kolumny umieszczono tablice z nazwiskami poległych żołnierzy.
Monument został uszkodzony przez Niemców w 1944. W kwietniu 1945 jego fragmenty odnaleziono na terenie wolskiej fabryki Lilpop, Rau i Loewenstein[2].
Pomnik nie został odbudowany.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1990, s. 164-165. ISBN 83-7005-211-8.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pomnik Poległym Saperom w Warszawie