Pomnik Zniesienia Niewolnictwa
Fragment pomnika | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Projektant | Krzysztof Wodiczko i Julian Bonder |
Data odsłonięcia | 2012 |
47°12,6′N 1°34,2′W/47,210000 -1,570000 |
Pomnik Zniesienia Niewolnictwa[1] (fr. Mémorial de l'abolition de l'esclavage) – wzniesione w Nantes założenie architektoniczne, pełniące funkcję upamiętnienia zniesienia niewolnictwa, autorstwa Krzysztofa Wodiczki i Juliana Bondera, odsłonięte 25 marca 2012 r.[2]. W XVIII wieku miasto Nantes było największym we Francji ośrodkiem handlu niewolnikami. Handel ten stał się podstawą rozwoju gospodarczego i bogactwa miasta, mimo że w samym Nantes nigdy nie było niewolników[3][4].
Decyzję o zbudowaniu pomnika podjęto w 1998 r. z okazji 150. rocznicy zniesienia niewolnictwa, a w 2002 r. rozstrzygnięto międzynarodowy konkurs na jego projekt. Zwyciężyła koncepcja polskiego artysty Krzysztofa Wodiczki, który wkrótce zaprosił do współpracy amerykańsko-argentyńskiego architekta Juliana Bondera. Ostateczny projekt przedstawiono radzie miasta Nantes w 2005 r., a w 2010 r. rozpoczęto prace konstrukcyjne[5], obejmujące m.in. przebudowę nabrzeża Loary[6]. Na odsłonięciu pomnika 25 marca 2012 obecni byli m.in.: były prezydent Beninu Nicéphore Soglo, deputowana z Gujany Francuskiej Christiane Taubira, francuski piłkarz pochodzenia gwadelupskiego Lilian Thuram i mer Nantes Jean-Marc Ayrault[2].
Pomnik umieszczony jest na nabrzeżu Quai de la Fosse[7], w pobliżu portu, gdzie odbywał się handel trójkątny oraz mostu pieszego im. Victora Schœlchera, ministra odpowiedzialnego za zniesienie niewolnictwa w 1848. Składa się z części naziemnej (promenady o długości ok. 350 metrów i powierzchni ok. 7000 m²) i podziemnego pasażu (ok. 1500 m²). W nawierzchni części naziemnej znajduje się 2000 szklanych płyt, we wnętrzu których umieszczono daty wypraw i nazwy statków handlowych, które wyruszały z Nantes po niewolników oraz nazwy innych portów związanych z handlem ludźmi[6]. W podziemnym pasażu umieszczono tekst Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz słowo „WOLNOŚĆ” w 47 językach[6]. Są tu również historyczne teksty dotyczące niewolnictwa, w tym wypowiedzi abolicjonistów i zwolenników niewolnictwa[4].
Przypisy
- ↑ Pomnik Zniesienia Niewolnictwa. fundacjaprofile.pl, 2012. [dostęp 2014-10-13]. (pol.).
- ↑ a b Le Télégramme: Nantes. Le Mémorial de l'abolition de l'esclavage inauguré. [dostęp 2013-06-11]. (fr.).
- ↑ Zastępca Mera Nantes: Une volonté politique. Oficjalna strona pomnika. [dostęp 2014-10-12]. (fr.).
- ↑ a b Krzysztof Wodiczko, Adam Ostolski: Niewolnictwo i praca pomnika. Zielone Wiadomości, 29 lipca 2013. [dostęp 2014-10-11].
- ↑ Oficjalna strona pomnika: La Genèse. [dostęp 2014-10-11]. (fr.).
- ↑ a b c Fundacja Profile: Pomnik Zniesienia Niewolnictwa. [dostęp 2014-10-11]. (pol.).
- ↑ Sztuka Architektury: W hołdzie niewolnikom. [dostęp 2014-10-11]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna (fr. • ang. • hiszp.)
- Współpraca Wodiczko-Bonder. memorial.nantes.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-01)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Superbenjamin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Blank administrative map of France for geo-location purpose, with regions and departements distinguished. Approximate scale : 1:3,000,000
Symbol pomnika do legendy mapy
Autor: Jean-Marc Ayrault, Licencja: CC BY 2.0
Inauguration du Mémorial de l'abolition de l'esclavage de Nantes, le 25 mars 2012.
Autor: Jean-Marc Ayrault, Licencja: CC BY 2.0
Inauguration du Mémorial de l'abolition de l'esclavage de Nantes, le 25 mars 2012.