Pompeo Ferrari
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Praca | |
| Styl | |
| Budynki | klasztor Franciszkanów w Osiecznej |
Pompeo Ferrari (ur. ok. 1660 najprawdopodobniej w Rzymie, zm. 15 maja 1736 w Rydzynie) – jeden z najwybitniejszych wśród pracujących w Polsce architektów późnego baroku.
Życiorys
Urodził się w Rzymie[1]. Świadczy o tym fakt, że sam podpisywał się jako Romanus. Tu też zdobył wykształcenie i stawiał pierwsze kroki w dziedzinie architektury. Akademia Świętego Łukasza dwukrotnie (w 1678 i 1681) wyróżniła jego prace I nagrodą.
W 1696 do Polski sprowadził go ówczesny wojewoda poznański Stanisław Leszczyński[1]. Architekt osiadł w należącej do nowego mecenasa Rydzynie. W 1703 odbył się tu również jego ślub z Anną Rozyną Eitner, z którą Pompeo miał szóstkę dzieci. Najstarszy z synów, Antoni, podążył w ślady ojca i w 1729 otrzymał obywatelstwo poznańskie jako murarius.
Prace
Pompeo Ferrari przybył do Polski jako artysta już ukształtowany. Uważa się, że w swojej pracy wzorował się na Carlo Fontanie i Francesco Borrominim. Do jego projektów należą:
- Zamek w Rydzynie[1] (przebudowa z lat 1696–1704)[2],
- projekt kaplicy we Wrocławiu (1704),
- projekt pałacu i pałacyku w Dreźnie (około 1704),
- nagrobki Leszczyńskich w leszczyńskiej farze (około 1709),
- odbudowa ratusza w Lesznie (1707 – 1709)[3],
- projekt odbudowy zboru Świętego Jana w Lesznie (1709 – 1713, ostatecznie nie zrealizowany),
- projekt zboru Świętego Krzyża w Lesznie (1709, zrealizowany przez Jana Adama Stiera),
- kaplica grobowa W. Gruszczyńśkiego przy zborze Świętego Jana w Lesznie (1711 – 1713),
- kościół parafialny w Obrzycku (1714 – 1728),
- klasztor i kościół cysterek w Owińskach (1720 – 1728),
- prezbiterium murowanej świątyni w Murowanej Goślinie (1724),
- przebudowa korpusu kościoła parafialnego we Wschowie (1725),
- prace wykończeniowe kościoła filipinów na Świętej Górze koło Gostynia (1725 – 1728),
- kaplica w kościele Bożego Ciała w Poznaniu (około 1726),
- ołtarz główny w kościele Bożego Ciała w Poznaniu (1728),
- kaplica Teodora Potockiego w archikatedrze gnieźnieńskiej (1727 – 1729),
- portal i ołtarz w dawnym kościele jezuitów w Poznaniu (1727 – 1732),
- częściowa przebudowa klasztoru cystersów w Lądzie – piętro, nowy kapitularz tzw. "Sala Opacka", refektarz (1718? – 1722),
- kościół cystersów w Lądzie – partia zachodnia (1728 – 1733),
- na zlecenie opata M.A. Łukomskiego w latach 30. XVIII w. wznosi nowy pałac opacki w Lądzie (rozebrany na przełomie XIX/XX w.),
- kościół reformatów w Osiecznej (1729 – 1733),
- pałac arcybiskupi w Poznaniu (ukończony w 1732),
- klasztor filipinów na Świętej Górze koło Gostynia (1732 – 1736)[4]
Przypisy
- ↑ a b c Ferrari Pompeo (1660–1736) • Odkryj Wielkopolskę • sprawdź ciekawe miejsca w Twojej okolicy, regionwielkopolska.pl [dostęp 2022-01-21] (pol.).
- ↑ Pompeo Ferrari – Wędrówki włoskie [dostęp 2022-01-21] (pol.).
- ↑ Ratusz, W Lesznie [dostęp 2022-01-22] (pol.).
- ↑ Kościół klasztorny filipinów pw. MB Świętogórskiej w Gostyniu • Odkryj Wielkopolskę • sprawdź ciekawe miejsca w Twojej okolicy, regionwielkopolska.pl [dostęp 2022-01-21] (pol.).
Bibliografia
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.) Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa-Poznań 1983, PWN ISBN 83-01-02722-3.
- Witold Dalbor, Pompeo Ferrari ok. 1660-1736: działalność architektoniczna w Polsce, Wyd. Kasy im. Mianowskiego, 1938.
Media użyte na tej stronie
Autor: J.nowinski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ląd, dawne opactwo cystersów, widok od zachodu
Autor: Jan Jerszyński, Licencja: CC BY-SA 2.5
Klasztor Ojców Filipinów na Głogówku k. Gostynia, w powiecie gostyńskim, woj. wielkopolskie, Polska.