Ponce-Denis Écouchard-Lebrun
.jpg) Portet Lebruna wykonany przez Jeana-Bernarda Restout | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1729 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 sierpnia 1807 |
| Narodowość | francuska |
Ponce-Denis Écouchard-Lebrun (ur. 11 sierpnia 1729 w Paryżu, zm. 31 sierpnia 1807 tamże) – francuski poeta[1].
Życiorys
Urodził się w Paryżu, w domu księcia Conti, którego służacym był jego ojciec. Został uczniem Louisa Racina. W 1775 r. opublikował Ode sur les désastres de Lisbon. W 1759 r. poślubił Marie Anne de Surcourt. Podczas pierwszych lat małżeństwa napisał poemat Nature. W 1794 r. jego żona wytoczyła mu proces o seperację, w czym wsparły ją matka oraz siostra poety[2].
Był secrétaire des commandements księcia Conti, lecz z powodu śmierci swojego patrona został pozbawiony stanowiska. Bankructwo księcia Guémené spowodało utratę majątku poety. W tym okresie napisał m.in. Veillées des Muses oraz odę Ode à Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon, która była skierowana do de Buffona[2].
20 listopada 1795 r. został członkiem Instytutu Francji[3], a w 1803 r. – Akademii Francuskiej[1].
Był zależny od pensji rządowych, z czasem zmienił swoje poglądy polityczne. Mieszkał w Luwrze. Początkowo w swoich dziełach wychwalał króla i królową, lecz potem ich atakował. W odzie Ode nationale contre Angleterre wychwalał Napoleona. Przez swoich przyjaciół był ironicznie nazywany Lebrun-Pindare[2].
Twórczość
Napisał 140 od (za najsłynniejszą uważa się Le Vengeur) oraz sześćset epigramatów oraz elegii[3].
Jego ody były krytykowane przez Jeana-François de La Harpe[2].
Przypisy
- ↑ a b Lebrun (1729-1807) forme internationale. Katalog Biblioteki Narodowej Francji. [dostęp 2021-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b c d Lebrun, Ponce Denis Écouchard. T. 16. Encyklopedia Britannica, 1911, s. 352.
- ↑ a b Ponce-Denis ÉCOUCHARD-LEBRUN. Akademia Francuska. [dostęp 2021-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (fr.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie