Ponowa (czasopismo)
%2c_Stanis%c5%82aw_Noakowski.jpg) Okładka nr 1 z 1921 roku, rys. Stanisław Noakowski | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | |
| Tematyka | literatura |
| Język | polski |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
"Ponowa. Pismo poświęcone poezji i sztuce" – czasopismo wydawane w Warszawie w latach 1920-1921.
Pismo ukazywało się nieregularnie. Jego redaktorką była Róża Czekańska-Heymanowa, udział w redagowaniu pisma mieli także Emil Zegadłowicz, Jan Nepomucen Miller i Witold Bunikiewicz. Było to pismo o charakterze tradycjonalistycznym, pod względem literackim bliskie neoromantycznemu ekspresjonizmowi. Odwoływało się do sztuki ludowej i gatunków folklorystycznych, upatrując w tym szansy na odrodzenie się poezji. Na jego łamach ukazywała się poezja polska i zagraniczna, krytyka i szkice literackie, recenzje. Ilustracje do niego tworzył Stanisław Maykowski i Władysław Skoczylas. Część redaktorów „Ponowy” utworzyła następnie czasopismo „Czartak”.
Z pismem współpracowali m.in.: Karol Irzykowski, Stefan Kołaczkowski, Bolesław Leśmian, Kazimiera Iłłakowiczówna, Julian Ejsmond, Edward Kozikowski.
Zobacz też
Bibliografia
- Grzegorz Gazda: Dwudziestolecie międzywojenne. Słownik literatury polskiej. Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008, s. 157. ISBN 978-83-7420-110-0.
- Jerzy Kwiatkowski: Dwudziestolecie międzywojenne. Wyd. III - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 32-33, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13851-6.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
"Ponowa" 1921, nr 1, okładka, rys. Stanisław Noakowski