Pontyfik

Pontyfik (od łac. pontifex, dosł. budowniczy mostów^[1]) – w starożytnym Rzymie członek najwyższego kolegium kapłanów, które czuwało nad formalną stroną kultu religijnego i związanych z nimi aktów państwowych (sporządzali kalendarz, wyznaczali daty świąt i terminy procesowe dies fasti). W skład kolegium wchodzili m.in. flamenowie i westalki. Przewodniczył im Pontifex Maximus. Mieli oni budować mosty, czyli łączyć to, co ziemskie z tym, co boskie.

Termin Pontifex Maximus przeszedł potem na cesarzy rzymskich, a jeszcze później na papieży i do współczesnych języków, np. ang. pontiff. Od tego terminu pochodzi pontyfikat, czyli okres sprawowania urzędu przez papieża.

Przypisy