Poonsawat Kratingdaenggym

Poonsawat Kratingdaenggym
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1980
Sakon Nakhon

Obywatelstwo

Tajlandia

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior piórkowa

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

50

Zwycięstwa

48 (KO 33)

Porażki

2

Nieodbyte

0

Poonsawat Kratingdaenggym (ur. 20 listopada 1980 w Sakon Nakhon) – tajski bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBA w kategorii junior piórkowej (do 122 funtów).

Zawodową karierę rozpoczął w czerwcu 2001 roku. 31 sierpnia 2005 roku, w swojej dwudziestej trzeciej walce, pokonał po niejednogłośnej decyzji sędziów późniejszego mistrza świata WBA w kategorii junior piórkowej, Ricardo Cordobę[1]. Stawką pojedynku był tytuł tymczasowego mistrza świata WBA w kategorii koguciej. Niecałe cztery miesiące później pokonał na punkty mistrza WBA w czterech różnych kategoriach wagowych (od słomkowej do junior koguciej), Leo Gameza[2]. Była to ostatnia walka Gameza w karierze.

15 lipca 2006 roku zmierzył się z pełnoprawnym mistrzem świata WBA, Wołodymyrem Sydorenką. Taj przegrał pojedynek jednogłośnie na punkty[3].

Po tej porażce stoczył osiem zwycięskich pojedynków ze słabszymi pięściarzami, a w marcu 2008 roku, w walce eliminacyjnej WBA w kategorii junior piórkowej, pokonał przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie Somsaka Sithchatchawala[4]. Po czterech kolejnych zwycięskich walkach z mniej znanymi bokserami zmierzył się w walce o tytuł tymczasowego mistrza świata WBA z Rafaelem Hernandezem. Walka odbyła się w kwietniu 2009 roku, a Taj wygrał ją przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie[5].

Zwycięstwo to utorowało mu drogę do walki o tytuł pełnoprawnego mistrza świata federacji WBA. 26 września 2009 roku W Dublinie doszło do pojedynku Kratingdaenggyma z Bernardem Dunnem, ówczesnym mistrzem WBA. Taj znokautował Irlandczyka już w trzeciej rundzie i odebrał mu pas mistrzowski[6]. Dunne po walce został umieszczony w szpitalu na obserwacji, jednak lekarze nie stwierdzili u niego żadnych dolegliwości zdrowotnych[7].

W pierwszej obronie swojego tytułu wygrał decyzją większości na punkty z Satoshi Hosono[8].

Przypisy

  1. ↑ Boxing Encyclopedia (ang.). [dostęp 2009-10-03].
  2. ↑ Boxing Encyclopedia (ang.). [dostęp 2009-10-03].
  3. ↑ Felix Sturm – Javier Castillejo: Is Sturm a Limited Fighter? (ang.). EastSideBoxing.com, 17.06.2006. [dostęp 2009-10-03].
  4. ↑ Kratingdaenggym Earns Shot at Caballero (ang.). Eurosport, 01.04.2008. [dostęp 2020-05-06].
  5. ↑ Scott Mallon: Kratingdaenggym stops Hernandez! (ang.). Fightnews.com, 30.04.2009. [dostęp 2009-10-03].
  6. ↑ Poonsawat new WBA champion (ang.). Fightnews.com, 26.09.2009. [dostęp 2009-10-03].
  7. ↑ Bernard Dunne Update (ang.). Fightnews.com, 27.09.2009. [dostęp 2009-10-03].
  8. ↑ Joe Koizumi: Full Report: Poonsawat-Hosono (ang.). Fightnews.com, 11.01.2010. [dostęp 2010-02-13].

Linki zewnętrzne

Mistrzowie świata wagi junior piórkowej w boksie

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Poonsawat Kratingdanggym.jpg
Autor: , Licencja: CC BY 2.0
พูนสวัสดิ์ กระทิงแดงยิม Poonsawat Kratingdaenggym แชมป์ซูเปอร์แบนตั้มเวท WBA เข้าพบนายกรัฐมนตรี ณ ห้องสีม่วง ตึกไทยคู่ฟ้า ทำเนียบรัฐบาล 8ตุลาคม2552 (The Official Site of The Prime Minister of Thailand Photo by พีรพัฒน์ วิมลรังครัตน์)