Poradnik Językowy
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres | ul. Inflancka 15/198 |
Wydawca | |
Tematyka | kultura |
Pierwszy numer | 1901[1] |
Redaktor naczelny | |
Format | 170x240 mm |
Liczba stron | ok. 100 |
ISSN | |
OCLC | |
Strona internetowa |
Poradnik Językowy – popularnonaukowy miesięcznik powstały w Krakowie w 1901 r., którego celem jest propagowanie wiedzy o języku polskim. Na jego łamach poruszana jest tematyka kultury języka. „Poradnik Językowy” przeznaczony jest dla nauczycieli polonistów oraz wykładowców i studentów filologii polskiej i innych kierunków humanistycznych.
Historia
Założycielem, wydawcą i wieloletnim redaktorem pisma był Roman Zawiliński. Na łamach ukazywały się teksty dotyczące problematyki tzw. poprawności językowej. Od 1912 współpracę z pismem podjęli językoznawcy z Uniwersytetu Jagiellońskiego, a pismo zmieniło nazwę na „Język Polski i Poradnik Językowy”, a następnie na „Język Polski”. W 1932 pismo pod pierwotnym tytułem zostało wznowione w Warszawie za zgodą Romana Zawilińskiego. W Warszawie periodyk staje się organem Towarzystwa Poprawności Języka Polskiego (od 1934 Towarzystwa Krzewienia Poprawności i Kultury Języka, po II wojnie światowej – Towarzystwa Kultury Języka).
Pierwszym warszawskim redaktorem zostaje w roku 1932 Kazimierz Król, a następnie od listopada 1932 prof. Witold Doroszewski. W zeszycie pierwszym z 1933 roku redaktorzy pisma, profesorowie Witold Doroszewski, Stanisław Słoński, Stanisław Szober oraz Jan Rzewnicki, opublikowali „Komunikat Redakcji”.
Obecny charakter „Poradnika Językowego” ukształtowany został przez jego wieloletniego redaktora Witolda Doroszewskiego (1932–1976). Kolejnymi przewodniczącymi rady redakcyjnej byli: prof. Mieczysław Szymczak (1976–1985), prof. Danuta Buttlerowa (1985–1991), prof. Halina Satkiewicz (1991–2008), prof. Stanisław Dubisz (od 2008).
Z różnych przyczyn (finansowych, wojennych) czasopismo nie było wydawane w latach: 1915, 1917–1918, 1925, 1928, 1939–1948.
Od momentu przeniesienia pisma do Warszawy było ono wydawane przez: w latach 1948–1955 – Państwowy Instytut Wydawniczy, w latach 1956–1962 – Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, w latach 1963–1991 – Państwowe Wydawnictwo Naukowe, w latach 1992–2012 – Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, a od 2013 roku wydawane jest przez Dom Wydawniczy „Elipsa”.
„Poradnik Językowy” pełni rolę organu: w latach 1932–1939 – Towarzystwa Krzewienia Kultury Języka Polskiego; w latach 1948–1952 – Komisji Językowej Towarzystwa Naukowego Warszawskiego; w latach 1952–1966 – Redakcji Słownika Języka Polskiego; od 1966 – Towarzystwa Kultury Języka.
Przypisy
Bibliografia
- Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Warszawa-Kraków 2000.
- Historia Poradnika. tkj.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)]. [dostęp 10.02.2011].