Porfiriusz (Szutow)
| Władimir Szutow | |
| Biskup ozierski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 października 1965 |
| Biskup ozierski | |
| Okres sprawowania | od 2021 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 2 kwietnia 1998 |
| Diakonat | 30 sierpnia 1998 |
| Prezbiterat | 2 czerwca 1999 |
| Nominacja biskupia | 30 sierpnia 2019 |
| Chirotonia biskupia | 8 września 2019 |
| Data konsekracji | 8 września 2019 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | Cerkiew św. Nikity |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy | Sawa (Michiejew), Sergiusz (Czaszyn), Serafin (Mielkonian), Teognost (Guzikow), Aksjusz (Łobow), Teofilakt (Moisiejew), Dionizy (Porubaj), Jakub (Tislenko), Paramon (Gołubka), Tomasz (Mosołow), Sawa (Tutunow), Aleksy (Polikarpow) |
Porfiriusz, imię świeckie Władimir Wiktorowicz Szutow (ur. 19 października 1965 r. w Arzamasie-75) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
W latach 1983–1989 studiował na wydziale ekonomicznym Moskiewskiego Instytutu Lotniczego, studia ukończył[1]. Chrzest przyjął w wieku 24 lat w cerkwi Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Moskwie-Altufjewie[2].
W 1992 r. wstąpił do Monasteru Dońskiego. Od 1994 r. był posłusznikiem w ławrze Troicko-Siergijewskiej. W roku następnym podjął naukę w moskiewskim seminarium duchownym, w którym kształcił się do 1999 r. Wcześniej, 2 kwietnia 1998 r. został postrzyżony na mnicha. 30 sierpnia 1998 r. został wyświęcony na hierodiakona, zaś 2 czerwca 1999 r. – na hieromnicha. W 2003 r. został podniesiony do godności ihumena, otrzymując równocześnie urząd dziekana ławry Troicko-Siergijewskiej. W 2006 r. nadano mu godność archimandryty[2].
W październiku 2009 r. został namiestnikiem stauropigialnego monasteru Przemienienia Pańskiego na Wyspach Sołowieckich, a po miesiącu objął również obowiązki dyrektora muzeum historii, architektury i przyrody Sołowek, podlegającego ministerstwu kultury[2].
W 2012 r. patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl nadał mu honorową godność ihumena Monasteru Sołowieckiego[2].
30 sierpnia 2019 r. został nominowany na wikariusza patriarchy moskiewskiego i całej Rusi z tytułem biskupa odincowskiego. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 8 września 2019 r. w cerkwi św. Nikity przy ul. Starej Basmannej w Moskwie, pod przewodnictwem patriarchy Cyryla[2].
W 2021 r. noszony przez niego tytuł zmieniono na tytuł biskupa ozierskiego[3].
Przypisy
- ↑ Соловки — Наместник и игумен Соловецкого монастыря архимандрит Порфирий (Шутов). Биография. Интервью, Спасо-Преображенский Соловецкий ставропигиальный мужской монастырь [dostęp 2019-09-10] (ros.).
- ↑ a b c d e Порфирий, епископ Одинцовский, викарий Святейшего Патриарха Московского и всея Руси (Шутов Владимир Викторович), Патриархия.ru [dostęp 2019-09-10] (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 13 апреля 2021 года / Официальные документы / Патриархия.ru, Патриархия.ru [dostęp 2021-04-13] (ros.).