Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów

Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów
Państwo

 Polska

Lider

Antoni Tokarczuk

Data założenia

26 września 1999

Data rozwiązania

13 stycznia 2002

Adres siedziby

pl. Konstytucji 2,
00-552 Warszawa

Ideologia polityczna

chrześcijańska demokracja

Młodzieżówka

Forum Młodych Chrześcijańskich Demokratów

Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów (PPChD) – polska chadecka partia polityczna działająca w latach 1999–2002.

Historia

Ugrupowanie powstało 26 września 1999 w wyniku połączenia się większej części Porozumienia Centrum z Partią Chrześcijańskich Demokratów i Ruchem dla Rzeczypospolitej, funkcjonujących w ramach Akcji Wyborczej Solidarność, których posłowie w Klubie Parlamentarnym AWS tworzyli Zespół Chrześcijańsko-Demokratyczny.

Prezesem PPChD został Antoni Tokarczuk, wkrótce powołany na urząd ministra środowiska w rządzie Jerzego Buzka. Do partii przystąpił też minister gospodarki Janusz Steinhoff. Wśród pozostałych liderów znaleźli się m.in. Paweł Łączkowski, Krzysztof Tchórzewski, Andrzej Kozioł (przewodniczący RdR), Jan Rejczak, Mieczysław Gil i Teresa Liszcz.

23 grudnia 2000 stronnictwo stało się częścią Federacji AWS. W 2001 do PPChD przyłączyły się Ruch Solidarni w Wyborach Jerzego Gwiżdża i Ruch Stu Czesława Bieleckiego. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku partia wystartowała w ramach Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy, która nie przekroczyła progu wyborczego, przez co chadecy utracili reprezentację w Sejmie.

13 stycznia 2002 PPChD zjednoczyło się ze Stronnictwem Konserwatywno-Ludowym, tworząc nową partię o nazwie Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe – Ruch Nowej Polski. Po jego samorozwiązaniu przez kongres (w grudniu 2003) dawni działacze PPChD powołali w 2004 Stowarzyszenie Polskich Chrześcijańskich Demokratów, nawiązujące do idei tej partii[1].

Zobacz też

  • Politycy Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie