Port Windawa

Port w Windawie
Ilustracja
port w 2011 roku
Państwo

 Łotwa

Miejscowość

Windawa

Powierzchnia portu

2451,39 ha

Długość nabrzeży

11 012 m

Maksymalna głębokość

17,5 m

Położenie na mapie Łotwy
Ziemia57°23′58,20″N 21°32′54,24″E/57,399500 21,548400

Port Windawa (łot. Ventspils osta) – niezamarzający port we wschodniej części Morza Bałtyckiego, drugi co do wielkości na terenie Łotwy.

Historia

Już w XIII wieku zbudowano port u ujścia rzeki Windawy[1]. W średniowieczu Windawa była członkiem Hanzy[1]. Od 1561 miasto należało do Księstwa Kurlandii i Semigalii, lenna Rzeczypospolitej[1]. W 1659 roku miasto i port zostało zajęte przez Szwedów[1]. W 1795 roku Windawa została włączona do Cesarstwa Rosyjskiego[1]. Ponieważ większość rosyjskich portów nadbałtyckich zamarzała na co najmniej pół roku w okresie zimowym, port w Windawie stał się ważnym portem dla rosyjskiego importu i eksportu do Europy Zachodniej[1]. Pod koniec XIX wieku port został rozbudowany i zbudowano linię kolejową Moskwa-Windawa[1]. Na początku XX wieku Windawa stała się portem większym od Lipawy[1]. Z czasem port zaczął podupadać. Jego rozwój nastąpił dopiero w latach 60. XX wieku, gdy ZSRR zbudował rurociąg Samara-Połock-Windawa[2]. Przez port w Windawie ZSRR eksportował 40% swojej ropy na Zachód[3]. Od 2002 roku Rosjanie wykorzystują do transportu ropy własne porty, dlatego rurociąg obecnie jest nieczynny[4]. Obecnie w porcie przeładowuje się rosyjski węgiel kamienny[3]. Jest to także największy port morski wykorzystywany przez Białoruś[3], tu bowiem przeładowywanych jest najwięcej towarów białoruskiego importu i eksportu[3].

Ventspils Tirdzniecības osta

Po odzyskaniu niepodległości przez Łotwę wejścia do portu zostały pogłębione do 17,5 metra[1]. Do portu mogą wpływać wszystkie statki pływające po Bałtyku. W 1994 roku powstała Ventspils Tirdzniecības osta (VTO), która zarządza portem[1].

Połączenia promowe

Firma Stena Line oferuje połączenia promowe z Windawy do Nynäshamn i Travemünde[5].

Latarnie morskie

Zarząd portu odpowiada za utrzymanie trzech łotewskich latarni morskich: Ovišu, Užava i Akmeņrags[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Port History - Freeport of Ventspils authority. Ventspils brīvostas pārvalde. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
  2. ↑ Ostas vēsture - Ventspils brīvostas pārvalde. Ventspils brīvostas pārvalde. [dostęp 2018-05-01]. (łot.).
  3. ↑ a b c d Windawa (Ventspils): Duży port w małym kraju. Delfi, 22 lutego 2013. [dostęp 2018-05-01]. (pol.).
  4. ↑ Piotr Maciążek: Rosja straszy Łotwę wyłączeniem tranzytu ropy przez jej port. BiznesAlert.pl, 26 września 2014. [dostęp 2018-05-01]. (pol.).
  5. ↑ Ventspils Port - Harbours review. Harbours Review. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
  6. ↑ Bākas. Ventspils brīvostas pārvalde. [dostęp 2018-05-13]. (łot.).

Media użyte na tej stronie

Legenda port.svg
Symbol portu do legendy mapy
Ventspils osta.jpg
Autor: Mamanikas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ventspils brīvosta