Port lotniczy Seul-Inczon
Widok z powietrza na port lotniczy Inczon | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Typ | cywilne | ||||||
Kod IATA | ICN | ||||||
Kod ICAO | RKSI | ||||||
Wysokość | 7 m n.p.m. | ||||||
Statystyki ruchu (2019[1]) | |||||||
Liczba pasażerów | 71 195 516 | ||||||
Cargo | 2 764 369 t | ||||||
Liczba operacji | 404 104 | ||||||
Drogi startowe | |||||||
| |||||||
37°27′48″N 126°26′24″E/37,463333 126,440000 | |||||||
Strona internetowa |
Port lotniczy Seul-Inczon (ang.: Incheon International Airport, kor.: 인천국제공항, kod IATA: ICN, kod ICAO: RKSI) – główne międzynarodowe lotnisko Korei Południowej, położone na wyspie opodal miasta Inczon, 52 km na zachód od Seulu. Jest największym portem lotniczym kraju i jednym z najruchliwszych portów przesiadkowych Azji. W 2005 obsłużył około 30 mln pasażerów.
Port lotniczy Inczon przejął rolę międzynarodowego portu Korei Południowej od portu lotniczego Seul-Gimpo, z którym jest połączony specjalnie wybudowaną autostradą. Natomiast port lotniczy Gimpo obecnie pełni głównie rolę lotniska krajowego, ale posiada również międzynarodowe połączenia z portem lotniczym Tokio-Haneda w Japonii i kilkoma innymi miastami w Azji Wschodniej.
Seul-Inczon posiada pole golfowe, spa, prywatne pokoje do spania, lodowisko, kasyno, ogrody (zadaszone), oraz Muzeum Kultury Korei.
Charakterystyka
Port lotniczy Seul-Inczon znajduje się na zachód od Inczon, na wyspie Yeongjong-Yongyu na zachodnim wybrzeżu. W przeszłości istniały dwie odrębne wyspy Yeongjong i Yongyu, ale zostały połączone. Obie wyspy były częścią miasta Inczon.
Jest połączony z lądem przez Incheon International Airport Expressway (Autostrada 130), z którym jej częścią jest most Yeongjong. Autostrada również łączy Port lotniczy Seul-Gimpo, który obsługuje połączenia krajowe. Lotnisko jest obsługiwane przez często kursujące autobusy ze wszystkich części Korei Południowej, jak również przez tradycyjne usługi promowe pomiędzy Yeongjong oraz Inczonem. Limuzyny z lotniska są dostępne przez całą dobę do Seulu i Inczon.
Port lotniczy Seul-Inczon jest połączony koleją z Portem lotniczym Seul-Gimpo oraz metrem liniami 5 i 9, które zostały otwarte 23 marca 2007. i rozbudowane w grudniu 2010 r. łącząc lotnisko z liniami 2, 4 i 6.
Port lotniczy otrzymał nagrodę Best in Service Award in Class na 1. Międzynarodowej Konferencji na temat jakość produktów i usług lotnisk przez IATA i Airports Council International (ACI), i został sklasyfikowany na miejscu drugim w rankingu Najlepsze lotniska na świecie, za Portem lotniczym Hongkong, a przed Portem lotniczym Singapur-Changi[2].
Terminal na lotnisku ma 74 bramek, 44 w terminalu głównym i 30 w Pirsie A.
Historia
Po Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku, międzynarodowy ruchu lotniczy do Korei wzrósł w niesamowitym tempie. Szczególnie w latach 90 XX wieku, okazało się, że Port lotniczy Gimpo nie nadąża za wzrostem ruchu lotniczego. W związku z tym, aby odciążyć Port lotniczy Gimpo, a także wybudować nowy port lotniczy, który może stać się centrum ruchu lotniczego w regionie, budowę lotniska rozpoczęto w listopadzie 1992 roku. Lotnisko zostało zbudowane na sztucznie utworzonym terenie między wyspami Yeongjong i Yongyu. Budowa trwała osiem lat, a kolejne sześć miesięcy trwały testy. Port lotniczy został oficjalnie otwarty w marcu 2001 roku.
Po pierwszy otwarciu lotnisko, było wiele problemów, większość z nich tyczyło się systemów obsługi bagażu. W rzeczywistości problem ten został odkryty w fazie testów, ale nie został naprawiony. W rezultacie, przez miesiąc po otwarciu lotniska, system miał być operowany w trybie półautomatycznym. Niemniej jednak, większość problemów zostało rozwiązanych w ciągu miesiąca, a lotnisko działało już normalnie.
Po atakach z 11 września 2001, system bezpieczeństwa portu lotniczego został zmodernizowany, jak również wyposażenie medyczne w związku z różnymi epidemiami występującymi w krajach sąsiednich.
Na początku 2002, okazało się, że lotnisko będzie przepełnione w roku 2006. W rezultacie w lutym 2002 r, została rozpoczęta budowa drugiego etapu. Pierwotnie budowa miała się zakończyć do grudnia 2008. Jednak ze względu na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie w 2008 r., harmonogram budowy został zmodyfikowany w celu umożliwienia ukończenia budowy w lipcu 2008 roku.
W dalszej rozbudowie, Inczon i główna koreańsa firma logistyczna (spółka zależna od Korean Air) Hanjin Corporation podpisały umowę 10 stycznia 2008 r. dotyczącą zbudowania dziewięciopiętrowego szpitala w pobliżu lotniska. Po zakończeniu budowy w 2011, Yeongjong Medical Centre ma służyć okolicznym mieszkańcom i 30 000 krajowych i zagranicznych turystów, którzy przybywają na leczenie do Korei[3].
Etapy budowy
Faza pierwsza
W fazie 1, port lotniczy miał pojemność 30 milionów pasażerów rocznie i 1,7 miliona ton towarów rocznie. W tej fazie wybudowano terminal pasażerski o powierzchni użytkowej 496 000 metrów kwadratowych, dwa równoległe pasy startowe, wieżę kontrolną, budynek administracyjny, centrum transportu, i zintegrowanego centrum operacji, trzy terminale cargo, międzynarodowe centrum biznesowe, oraz budynek rządowy.
Faza druga
Faza 2 budowy rozpoczęła się w 2002 r. została zakończona 20 czerwca 2008 roku. W tej fazie budowy, wybudowano trzeci pas startowy o długości 4000 metrów oraz 13-hektarowy teren terminalu cargo. Wybudowano tunel o długości 870 metrów (2850 stóp) oraz pociąg wahadłowy pomiędzy terminalami[4].
Po zakończeniu, port lotniczy ma roczną zdolność 410 000 operacji 44 mln pasażerów, a prawie 4,5 miliona ton ładunków.
Faza trzecia
Rząd Korei Południowej zainwestował w rozbudowę która rozpoczęła się w 2011 roku około 4 miliardów wonów. Prace zakończono w 2017 r. Dodano drugi terminal pasażerski w północnej części lotniska i rozbudowano obecny terminal cargo. Terminale są połączone ze sobą poprzez podziemną kolejkę. Obecnie port lotniczy jest w stanie obsłużyć 62 mln pasażerów i 5,8 mln ton ładunków rocznie. Plany obejmują również dodanie hangarów do samolotów i rozszerzenie linii kolejowej do centrum Seulu[5].
Faza czwarta
Szacuje się, że ostateczna rozbudowa lotniska zakończy się w 2020. Po zakończeniu, lotniska będzie miało dwa terminale pasażerskie, cztery satelitarne pirsy, 128 bramek i pięć pasów równoległych (jeden wyłącznie dla lotów towarowych). Będzie w stanie obsłużyć 100 mln pasażerów oraz 7 mln ton ładunków rocznie. Lotnisko ma się przekształcić w jeden z dziesięciu najbardziej ruchliwych lotniska na świecie do roku 2020.
Linie lotnicze i połączenia
Terminal 1 – Główny
- Air Astana (Ałmaty)
- Air Canada (Toronto-Pearson, Vancouver)
- Air China (Pekin-Capital, Chengdu, Hefei, Hangzhou, Qingdao, Tiencin, Yanji)
- Air India (Delhi, Hongkong)
- Air Macau (Makau)
- American Airlines (Dallas/Fort Worth)
- Asiana (Ałmaty, Bangkok, Barcelona, Pekin, Busan, Cebu, Changchun, Changsha, Chengdu, Chongqing, Clark, Dalian, Đà Nẵng, Frankfurt, Fukuoka, Guangzhou, Guilin, Haikou, Hangzhou, Hanoi, Harbin, Ho Chi Minh, Hongkong, Honolulu, Stambuł, Dżakarta, Kaohsiung, Koror, Londyn – Heathrow, Los Angeles, Manila, Miyazaki, Nagoya – Centrair, Naha, Nankin, Nowy Jork, Nha Trang, Osaka – Kansai, Paryż, Phnom Penh, Phú Quốc, Phuket, Qingdao, Rzym–Fiumicino, Saipan, San Francisco, Sapporo – Chitose, Seattle/Tacoma, Sendai, Szanghaj, Shenzhen, Sydney, Taizhong, Tajpej–Taoyuan, Taszkent, Tianjin, Tokio – Haneda, Tokio – Narita, Ułan Bator, Wenecja, Weihai, Xi’an, Yancheng, Yanji, Yantai)
- British Airways (Londyn-Heathrow)
- Cathay Pacific (Hongkong, Tajpej-Taoyuan)
- Emirates (Dubaj)
- Etihad Airways (Abu Zabi)
- EVA Air (Kaoszung, Tajpej-Taoyuan)
- Finnair (Helsinki)
- Hawaiian Airlines (Honolulu)
- Jeju Air (Bangkok-Suvarnabhumi, Cebu, Hongkong, Jeju, Kitakyushu, Manila, Nagoja-Centrair, Osaka-Kansai, Phuket [sezonowo], Tokio-Narita [sezonowo])
- LOT (Warszawa, Budapeszt)
- Lufthansa (Frankfurt, Monachium)
- Malaysia Airlines (Kota Kinabalu, Kuala Lumpur, Kuching)
- MIAT Mongolian Airlines (Ułan Bator)
- Philippine Airlines (Cebu, Manila)
- Qatar Airways (Ad-Dauha)
- Shandong Airlines (Jinan, Qingdao, Yantai)
- Shenzhen Airlines (Shenzhen)
- Singapore Airlines (Los Angeles, Singapur)
- Thai Airways International (Bangkok-Suvarnabhumi, Tajpej-Taoyuan)
- Turkish Airlines (Stambuł)
- Uni Air (Kaohsiung)
- United Airlines (San Francisco, Tokio-Narita)
- Uzbekistan Airways (Taszkent)
Terminal 1 – A
- AirAsia X (Kuala Lumpur)
- Awrora Awia (Chabarowsk, Jużnosachalińsk, Władywostok)
- Business Air (Bangkok-Suvarnabhumi, Phuket)
- Cebu Pacific (Cebu, Manila)
- China Eastern Airlines (Pekin-Capital, Kunming, Nankin, Qingdao, Sanya, Szanghaj, Yancheng, Yantai)
- China Southern Airlines (Pekin-Capital, Changchun, Changsha, Dalian, Kanton, Harbin, Mudanjiang, Szanghaj, Shenyang, Yanji)
- Crystal Thai Airlines (Bangkok-Suvarnabhumi)
- Eastar Jet (Zhangjiajie, Kota Kinabalu, Sapporo-Chitose)
- Hong Kong Express Airways (Hongkong) [sezonowo]
- Jin Air (Bangkok-Suvarnabhumi, Cairns, Clark, Guam, Kitakyushu, Macau, Miyazaki, Osaka-Kansai, Sapporo-Chitose, Saga, Taizhong, U-Tapao)
- Omni Air International (Dallas/Fort Worth) [sezonowo]
- Orient Thai Airlines (Bangkok-Suvarnabhumi)
- Shanghai Airlines (Szanghaj)
- Sichuan Airlines (Chengdu)
- Skywings Asia Airlines (Siem Reap)
- StarFlyer (Kitakyushu) [sezonowo]
- Vietnam Airlines (Hanoi, Ho Chi Minh)
- Zest Airways (Cebu, Kalibo)
Terminal 2
- Aerofłot (Moskwa-Szeremietiewo)
- Aeromexico (Meksyk)
- Air France (Paryż-Charles de Gaulle)
- Alitalia (Rzym-Fiumicino)
- China Airlines (Tajpej-Taoyuan, Kaoszung)
- Czech Airlines (Praga)
- Delta Air Lines (Atlanta, Detroit, Minneapolis-Saint Paul, Seattle)
- Garuda Indonesia (Denpasar/Bali, Dżakarta)
- KLM (Amsterdam)
- Korean Air (Amsterdam, Aomori, Atlanta, Auckland, Bangkok, Barcelona, Pekin, Boston, Brisbane, Budapeszt (od 23 maja 2020), Busan, Cebu, Changsha, Chiang Mai, Chicago, Clark, Kolombo, Daegu, Dalian, Dallas/Fort Worth, Da Lat, Da Nang, Delhi, Denpasar/Bali, Dubaj, Frankfurt, Fukuoka, Guam, Guangzhou, Hangzhou, Hanoi, Hefei, Ho Chi Minh, Hongkong, Honolulu, Huangshan, Stambuł, Dżakarta, Jinan, Katmandu, Koror, Kuala Lumpur, Kunming, Las Vegas, Londyn – Heathrow, Los Angeles, Madryt, Male, Manila, Mediolan – Malpensa, Moskwa – Szeremietiewo, Mudanjiang, Mumbaj, Nagoya–Centrair, Naha, Nankin, Nowy Jork, Nha Trang, Niigata, Okayama, Osaka – Kansai, Paryż, Phnom Penh, Phuket, Praga, Qingdao, Rzym–Fiumicino, San Francisco, Sapporo – Chitose, Seattle / Tacoma, Szanghaj, Shenyang, Shenzhen, Singapur, Sydney, Tajpej – Taoyuan, Taszkent, Tel Awiw, Tianjin, Tokio– Haneda, Tokio – Narita, Toronto, Ulaanbaatar, Vancouver, Wiedeń, Władywostok, Waszyngton–Dulles, Weihai, Wuhan, Xiamen, Xi'an, Yangon, Yanji, Zagrzeb, Zhangjiajie, Zhengzhou, Zurych, Sezonowe: Irkuck, Kagoshima, Komatsu, Phu Quoc, Petersburg, Siem Reap, Urumczi)
- Mandarin Airlines (Kaoszung)
- Xiamen Airlines (Xiamen)
Cargo
- Aerofłot-Cargo (Moskwa-Szeremietiewo, Nowosybirsk)
- AirBridgeCargo Airlines (Moskwa-Domodiedowo, Moskwa-Szeremietiewo, Sankt Petersburg)
- Air France Cargo (Paryż-Charles de Gaulle)
- Air Hong Kong (Hongkong)
- All Nippon Airways & JP Express (Osaka-Kansai, Tokio-Narita)
- ANA Cargo (Osaka-Kansai, Tokio-Narita)
- Asiana Cargo
- Atlas Air (Hongkong)
- Avial NV
- British Airways World Cargo (Londyn-Heathrow)
- Cargo 360 (Chicago-O’Hare)
- Cargolux (Luksemburg)
- Cathay Pacific Cargo (Hongkong)
- China Cargo Airlines (Szanghaj)
- China Postal Airlines
- China Airlines Cargo (Tajpej-Taiwan Taoyuan)
- Coyne Airways
- DHL
- El Al Cargo (Hongkong, Tel Awiw)
- FedEx Express (Anchorage, Cebu, Indianapolis, Dżakarta, Newark, Penang, Subic)
- Focus Air Cargo
- Gemini Air Cargo (Miami, Nowy Jork-JFK)
- Great Wall Airlines
- Jade Cargo International
- Japan Airlines Cargo (Tokio-Narita)
- Kalitta Air (Hongkong, San Francisco)
- KLM Cargo (Amsterdam)
- Korean Air Cargo
- Krylo Airlines
- Lufthansa Cargo (Bahrajn, Kolonia/Bonn, Lipsk/Halle)
- Malaysia Airlines Kargo (Kuala Lumpur)
- Martinair Cargo
- Nippon Cargo Airlines (Osaka-Kansai, Tokio-Narita)
- NWA Cargo (Anchorage, Los Angeles, Tokio-Narita, Wilmington)
- Polar Air Cargo (Hongkong, Los Angeles)
- Russian Sky Airlines
- Shanghai Airlines Cargo (Szanghaj)
- Singapore Airlines Cargo (Singapur)
- Southern Air (Pekin, Hongkong, San Francisco)
- TNT Airways
- Tradewinds Airlines
- United Parcel Service (Anchorage, Dubaj, Hongkong, Kolonia/Bonn, Manila-Clark, Tajpej-Taiwan Taoyuan)
- Volga-Dnepr (Krasnojarsk)
- World Airways (Anchorage, Hongkong)
- Yangtze River Express (Hangzhou, Qingdao)
Transport
Kolej
Stacja kolejowa pociągu AREX znajduje się w Centrum Transportowym obok głównego budynku terminalu i umożliwia szybkie połączenie z lotniskiem Gimpo i Seulem. Pociągi AREX mogą się rozpędzać do 120 km/h, prawie dwa razy szybciej niż zwykły pociąg metra. Pasażerowie mają do wyboru szybkie połączenia zatrzymujące się tylko w Inczonie i w Seulu, które trwa 43 minut, ale kursują one tylko co pół godziny lub zatrzymujące się na wszystkich stacjach, z nieco dłuższy czas przejazdu 53 minut, ale kursujące częściej, co sześć minut. Wiele stacji wzdłuż linii AREX połączonych jest ze stacjami metra.
Samochodem
Lotnisko prowadzi krótkoterminowy parking dla 4000 samochodów i długoterminowy parking dla 6000 samochodów. Wahadłowe połączenia łączy długoterminowy parking z terminalem pasażerskim oraz terminalem cargo. Wynajem samochodów znajduje się w pobliżu parkingów długoterminowych. Połączenie na ląd jest możliwe przez Most Yeongjong i autostradę.
Taksówki
Taksówki są dostępne w trzech różnych kolorach: biały (srebrny lub żółty, pomarańczowy), czarny i pomarańczowy. Taksówki zwykłe (일반 택시; ilban taeksi) są w kolorze białym lub żółtym z kolorowym, plastikowym elementem na dachu samochodu. Taksówki Deluxe (모범 택시; mobeom taeksi) są w kolorze czarnym ze złotem akcentem/paskiem i są droższe niż zwykłe taksówki. Dostępne są także Taksówki międzynarodowe (국제 택시; gukjae taxi), który ma zwrot „Taxis International”, napisane na stronie. Taksówki International są rzadkie w Seulu. Są koloru pomarańczowego, w wersji zwykłej. Międzynarodowe taksówki posiadają kierowców mówiących po angielsku, japońsku i chińsku. Informacje i rezerwację można znaleźć na http://www.intltaxi.co.kr/.
Prom
Prom łączy wyspę Yeongjong-do z lądem. Jednakże stacja znajduje się w znacznej odległości od lotniska i alternatywnych środków transportu, należy szukać go po przybyciu na wyspę, aby móc dostać się na lotnisko.
Przypisy
- ↑ http://www.airport.kr/iiac/pds/sta/Sta_01.iia?lang=E
- ↑ Incheon airport serving Seoul wins top honor for service – International Herald Tribune.
- ↑ https://web.archive.org/web/20081227100415/http://www.kois.go.kr/News/News/NewsView.asp?serial_no=20080111012.
- ↑ Incheon Airport to Open New Concourse.
- ↑ „Incheon Airport to Have New Terminal by 2015”.
Media użyte na tej stronie
Symbol lotniska do legendy mapy
Aerial view of Incheon International Airport in Jung-gu, Incheon, South Korea
Autor: Amble, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location of Yeongjong and Yeongyu islands within Incheon Metropolitan City, South Korea
Autor: Kanchi1979, Licencja: CC BY 2.5
Incheon International Airport,New Satellite building "A".
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of South Korea