Teoria złożoności obliczeniowej to dział teorii obliczeń, którego głównym celem jest określanie ilości zasobów potrzebnych do rozwiązania problemów obliczeniowych. Rozważanymi zasobami są takie wielkości jak czas, pamięć lub liczba procesorów. Za twórców tej teorii uważani są Juris Hartmanis i Richard Stearns. Jako przykłady problemów t.z.o. można podać: problem spełnialności, problem najkrótszej ścieżki, problem faktoryzacji i wiele innych, jednak takich, o których wiadomo, że są obliczalne. Kwestią obliczalności zajmuje się teoria obliczalności, która jest drugą ważną gałęzią teorii obliczeń.

• do opisywania algorytmów używamy opisu słownego lub pseudokodu (najlepiej oba, z zachowaniem kolejności)