Portal:Astronomia/Artykuł miesiąca 12 2019
Atmosfera Wenus – warstwa gazów otaczająca planetę Wenus.
Składa się głównie z dwutlenku węgla i jest dużo gęstsza oraz gorętsza od atmosfery Ziemi. Temperatura przy powierzchni planety wynosi 740 K (467 °C), ciśnienie 93 bary (9,3 MPa, równe panującemu około 900 m pod powierzchnią wody na Ziemi), natomiast gęstość 67 kg/m³. W atmosferze Wenus obecne są nieprzezroczyste chmury kwasu siarkowego, co powoduje, że powierzchnia planety nie jest widoczna ani z Ziemi, ani sond orbitalnych – jej ukształtowanie znane jest wyłącznie na podstawie badań radarowych. Oprócz dwutlenku węgla drugim głównym składnikiem atmosfery jest azot, którego zawartość wynosi 3,5%; pozostałe gazy znajdują się w ilościach śladowych.
Poza samą powierzchnią, gdzie wiatry nie przekraczają 2,8 m/s (10 km/h), atmosfera Wenus znajduje się w intensywnym ruchu. W najniższej z jej warstw, troposferze, wieją potężne wiatry (100 m/s, 360 km/h). Prędkość ta jest szczególnie duża w porównaniu z powolną rotacją Wenus.
Media użyte na tej stronie
Widok wenusjańskich chmur w paśmie ultrafioletu, widziany z sondy "Pioneer Venus Orbiter". Wielkie układy w kształcie liter "C" lub "Y", widoczne tylko w tej długości fal pojawiają się na krótko, ale są obserwowane na tyle często, że mogą być postrzegane, jako stała cecha chmur Wenus. Mechanizm, dzięki któremu chmury te pochłaniają ultrafiolet, nie jest jeszcze zbyt dobrze rozumiany.