Portal:Astronomia/Artykuł miesiąca 6 2007

Głębokie Pole Hubble'a (ang. Hubble Deep Field, w skrócie HDF) – jest obrazem niewielkiego, z pozoru pustego, obszaru w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, bazującym na serii obserwacji Kosmicznym Teleskopem Hubble'a. Zdjęcie jest złożeniem 342 osobnych ekspozycji wykonywanych przy pomocy Wide Field and Planetary Camera 2 przez dziesięć kolejnych dni, pomiędzy 18 grudnia a 28 grudnia 1995. Sfotografowany obszar ma rozmiary kątowe zaledwie 144", mniej więcej tyle, ile średnica piłki tenisowej widziana z odległości stu metrów.

Pole jest tak małe, że w jego obrębie leży jedynie kilka gwiazd Drogi Mlecznej. Dlatego też niemal wszystkie obiekty z około 3 tysięcy znajdujących się w jego obszarze to galaktyki. Niektóre z nich to najmłodsze i najbardziej odległe ze wszystkich dotychczas poznanych. Przez pokazanie tak wielkiej liczby młodych galaktyk HDF stało się czołowym zdjęciem w badaniach nad wczesnym Wszechświatem oraz ilustrującym prace dotyczące teorii jego powstania – od czasu, gdy zostało zrobione, pojawiło się w źródłach niemal czterystu prac naukowych.

Trzy lata po wykonaniu zdjęć HDF powstała podobna fotografia, Głębokie Południowe Pole Hubble'a, ukazująca mały fragment nieba południowego. Porównanie obu zdjęć ukazało podobieństwa tych obszarów i umocniło przekonanie o prawdziwości zasady kosmologicznej, czyli że struktura Wszechświata jest jednorodna oraz że Ziemia nie znajduje się w wyróżnionym, specyficznym miejscu.

przeczytaj cały artykuł | poprzednie miesiące...