Artykuł na  medal | Język fiński jest językiem aglutynacyjnym. Oznacza to, że wzajemne relacje między słowami oddaje się przy użyciu przyrostków. Zawartość treściowa, która w językach indoeuropejskich oddawana jest analitycznie przy użyciu oddzielnych słów, w języku fińskim realizowana jest przy pomocy sufiksów. Jedno słowo można zatem poszerzyć o kilka sufiksów, poszerzając lub zmieniając jego znaczenie. Niech za przykład posłuży słowo taloissanikinko, powstałe ze słowa talo (dom) i oznacza czy też w moich domach? Oto mechanizm zmian w wyrazie: - talo – dom
- talossa – w domu (końcówka przypadka Inessivus -ssa (w))
- taloissa – w domach (liczba mnoga)
- taloissani – w moich domach (sufiks dzierżawczy -ni)
- taloissanikin – też w moich domach (sufiks kin oznaczający też)
- taloissanikinko – czy też w moich domach? (sufiks pytający -ko, zbliżony do staropolskiego -li?)
W przeciwieństwie do języków fleksyjnych, jak np. polskiego czy łaciny, sufiksy są jednoznaczne, to znaczy jeden sufiks pełni tylko jedną funkcję i zwrotnie – jedna funkcja dotyczy tylko jednego sufiksu. | | Języki świata | | Chuj (IPA: [ʧuːx]) – polisyntetyczny język z rodziny języków majańskich, używany przez Indian w Gwatemali i Meksyku. Istnieją dwa blisko spokrewnione języki noszące tę nazwę: - Chuj z San Mateo Ixtatán (Chuj de San Mateo Ixtatán, Chuj z Ixatan, Chapai) – szacuje się, iż w Gwatemali posługuje się nim ponad 22 tysiące osób, zaś w Meksyku ponad 9 tysięcy osób.
- Chuj z San Sebastián Coatán (Chuj de San Sebastián Coatán, chuj południowy) – szacuje się, iż w Gwatemali używa go ponad 19 tysięcy osób.
| | W krainie dźwięków | Łączące R (ang. linking R) – zjawisko fonetyczne istniejące w języku angielskim, polegające na wymowie głoski /r/ w kontekstach fonetycznych, w których zazwyczaj nie pojawia się, czyli mające charakter epentezy. Zgodnie z obecnymi zasadami wymowy są to pozycje na granicach wyrazów zakończonych samogłoską, w przypadku gdy następne słowo rozpoczyna się również od samogłoski (tzw. kontekst interwokaliczny). Łączące R może mieć charakter zarówno naturalny jaki i intruzyjny – tzn. pojawiać się w miejscach, gdzie naturalnie nie występuje i nie jest zaznaczone w pisowni. Łączące R pojawia się w większości dialektów, w których w sposób naturalny zanika w kontekście postwokalicznym. Zjawisko występuje głównie w tych dialektach, w których /r/ zanika w kontekście spółgłoskowym. W niektórym dialektach języka angielskiego zwarcie krtaniowe zastępuje inne spółgłoski zawarte, np. fonem /t/ w cockney'u i Estuary English. | | Rodziny języków | | | Do zrobienia | - abnegat
- a fronte – porządek alfabetyczny
- 'Are'are – język z Wysp Salomona
- atlantyckie języki semickie – ?; jest en:Atlantic (Semitic) languages, de:Atlantische Semitiden
- 'Auhelawa – Papua-Nowa Gwinea
- bohomaz – współcz. gryzmoły
- Bundeli – Indie
- COMPU – wydawnictwo naukowe, przeprowadzające analizy językowe głównie na podstawie Internetu, więc warto się tematem zająć, skoro niewiele takich wydawnictw jest
- Dagmar – imię
- Dhundari – język z Indii
- Dialekt jutlandzki języka duńskiego
- Ebira (język) – Nigeria
- Edgard – polskie wydawnictwo z siedzibą w Warszawie, powstałe w 1996 roku i specjalizujące się w publikacji różnorodnych pomocy do nauki języków obcych, m.in. multimedialnych programów komputerowych (Profesor Henry), audiokursów, tytułów dla dzieci oraz książek do nauki łącznie 24 języków obcych ([1])
- Edo (język) z Nigerii
- Etnolekt śląski w Internecie – artykuł o obecności etnolektu śląskiego w Internecie; opis kodowania etnolektu śląskiego na potrzeby internetu; historia, pierwsze wpisy, portale w etnolekcie ślaskim, audycje radiowe po śląsku, które mogą być słuchane przez Internet; organizacje propagujące etnolekt śląski w Internecie
- Fala (jezyk) z Półwyspu Iberyjskiego
- gramatyka uniwersalna
- Haryanvi – język z Indii
- imiona indiańskie
- imiona męskie
- imiona żeńskie
- język Bench - etymologia języka.
- język sycylijsko-arabski
- języki Wikipedii – lista wszystkich wersji językowych Wikipedii + liczba artykułów w danym języku + może do tego liczba artykułów na medal
- Kopenhaska szkoła strukturalna
- Latinitas viva – Łacina żywa
- Malimpung – Indonezja
- maqqi – język (in. bhutań)
- Multiwerbizacja
- Nafaanra – Ghana
- Nunacja – zob. en:Nunation
- Olech (imię) – imię męskie
- Paiwan (język) – Tajwan
- Panasuan – Indonezja
- Pantogram uk:Пантограма
- PCT (teoria) lub inaczej en:Paleolithic Continuity Theory
- Poglish, ponglish, pinglisz
- Predykatywny
- Ribeiro – strona ujednoznaczniająca, w tym ZT Miranda Ribeiro
- Sima (nazwisko) – chińskie nazwisko
- Solveig – imię nordyckie
- Sui generis – łacińskie wyrażenie (en:Sui generis)
- Sylabogram – kwadrat, w którym miejsce samogłosek względem spółgłosek jest ściśle określone
- Sylheti – język z Bangladeszu
- Tausug – język z Filipin
- Wyspiarskie języki celtyckie
- Yonaguni (język)
- mama i papa (w:en:Mama and papa)
- eskimoskie określenia na śnieg (w:en:Eskimo words for snow)
Literatura- Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (d)
- Języki świata i ich klasyfikowanie
- Kurs językoznawstwa ogólnego
Biogramy- Charles Berlitz – amerykański lingwista, nauczyciel języków obcych (en:Charles Berlitz)
- Stanisław Bęza – autor podręczników do j. niemieckiego
- Ramakrishna Gopal Bhandarkar (1837-1925) – uczony indyjski, orientalista, reformator społeczny
- Bernard Bloch
- James Burgess (1832-1916) – angielski językoznawca
- Joseph Cohn (1850–1948) – niemiecki rabin i orientalista
- Joan Coromines – językoznawca (en:Joan Coromines)
- Dmytro Czyżewski – slawista (1894-1977)
- Friedrich Delitzsch – niemiecki asyrolog (1850-1922)
- Paul Démieville – francuski sinolog (1894-1979)
- Giacomo Devoto
- Édouard Dhorme (1881-1966) – francuski asyrolog
- Christian Friedrich August Dilmann (1823-1894) – niemiecki orientalista
- Jerzy Duma – slawista
- Adolf Erhart (d) – czeski językoznawca
- Michael Everson – USA
- Petr Karlík (d) – czeski językoznawca
- Pavel Kubaník (d) – czeski językoznawca
- Heinrich Leberecht Fleischer (1801-1888) – orientalista niemiecki
- Steven L. Franks, Steven Franks – językoznawca amerykański, slawista
- Gaius Julius Solinus
- Wilhelm Geiger (1856–1943) – niemiecki indolog
- Zbigniew Florian Greń – slawista
- George Abraham Grierson (1851-1941) – islandzki indolog
- Samuel Gyarmathi
- Lorenzo Hervás y Panduro
- Tracy Hogg – autorka poradników dla rodziców (Język niemowląt, Język dwulatka)
- Marian Jurkowski
- Sergiusz Karcewski – językoznawca
- Zygmunt Klimek – etymolog i leksykograf
- Agnieszka Kudełka – germanistka, kulturoznawca, historyk
- Adalbert Kuhn – niemiecki filolog
- Čestmír Loukotka (w:en:Čestmír Loukotka) – czeski językoznawca
- Szymon Machowski
- Zygmunt Marzys – językoznawca
- Ladislav Matějka (d) – czeski językoznawca
- Krste Misirkov
- Charles W. Morris – USA (en:Charles W. Morris)
- William Muir (1818-1905) – arabista
- Iwan von Müller (1830-1917) – niemiecki filolog
- Fatima Musabekowa (d) – kazachska językoznawczyni
- Nurżamal Oralbajewa (d) – kazachska językoznawczyni
- Hermann Osthoff
- Dmitrij Owsianiko-Kulikowski – rosyjski językoznawca
- Karel Pala (d) – czeski językoznawca
- Paul Passy
- Vittorio Amadeo Peyron (1785-1870) – włoski filolog
- Robert von Planta
- Henryk Podbielski – wybitny filolog klasyczny
- Ioannis Psycharis (1854-1929) – francuski filolog
- Publius Valerius Cato
- Jolanta Rokoszowa (1944-1997) – polonistka, językoznawczyni, charakteryzowała się niezwykłą dociekliwością i analitycznym umysłem; ukończyła studia polonistyczne na UJ, w 1978 r. uzyskała doktorat w Katedrze Językoznawstwa UJ
- Jan Rusiecki – filolog
- Shamgali Sarybayev (d) – kazachski językoznawca
- Johann Schweighäuser (1742-1830) – niemiecki filolog klasyczny
- James Witt Sewall (1865-1955) – autor gramatyk z USA
- Amara Sinha – leksykograf indyjski
- Petar Skok
- Marcin Szewczyk – językoznawca
- Jurij Szewelow (1908-2002) – ukraiński językoznawca
- Terentianus
- Niccolò Tommaseo (1802-1874) – włoski językoznawca
- Kasym Tynystanov – kirgiski lingwista
- Enric Valor i Vives, Enric Valor (1911-2000) – walencki gramatyk i gawędziarz
- Claude Favre de Vaugelas – francuski gramatyk
- Karl Verner
- Joseph Héliodore Sagesse Vertu Garcin de Tassy (1794-1878) – francuski orientalista
- Karl Vossler (1872-1949) – niemiecki językoznawca romanista
- Jacob Wackernagel (1853-1938) – szwajcarski językoznawca
- Otto Friedrich Walter (1874-1958) – niemiecki filolog klasyczny
- Gustav Weil (1808-1889) – niemiecki orientalista
- Henri Weil (1818-1909) – francuski filolog klasyczny
- Adam Weinsberg
- Stanisław Wędkiewicz
- Samuel Wells Williams – sinolog
- Wiktor Winogradow (1895-1969) – rosyjski językoznawca
- Jadwiga Czesława Zieniuk – językoznawca
- Kudajbergen Żubanow (d) – kazachski językoznawca
| | Inne portale tematyczne w polskiej Wikipedii | |
| | Czy wiesz, że... | - semantykę nazywa się teorią znaczenia lub teorią oznaczania, zależnie od określenia pojęcia znaczenia?
- związek zgody to relacja między powiązanymi elementami zdania, wymagająca, żeby jeden miał taką samą formę jak drugi?
- tryb potencjalny używany jest w niektórych językach do oddania prawdopodobieństwa zdarzenia?
| | Obrazowo mówiąc... | Liczba 50 w języku migowym. | | Pomoc | Jak możesz pomóc rozwijać ten portal:- rozwijaj istniejące artykuły
- pisz nowe artykuły
| | Nurty w lingwistyce | | | Działy językoznawstwa | |
|
medal
_-_Google_Art_Project_-_edited.jpg)
