Portal:Pallotyni/Artykuł miesiąca/archiwum
sierpień 2007
Wincenty Pallotti właściwie Vincenzo Pallotti – rzymski ksiądz katolicki żyjący w latach 1795–1850, założyciel Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, którego integralna częścią są pallotyni. Nazywany obok św. Filipa Nereusza "Apostołem Rzymu", a zarazem zaliczany do mistyków. Prekursor Soboru Watykańskiego II m.in. w docenieniu ludzi świeckich w działalności apostolskiej Kościoła. Wincenty Pallotti został ogłoszony świętym w 1963 roku.
wrzesień 2007
Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach – rzymskokatolickie sanktuarium maryjne w Polsce, wybudowane jako votum za ocalenie życia papieża Jana Pawła II po zamachu z 13 maja 1981 roku.
Jego głównym elementem jest kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej wzniesiony w latach 1987–1992. Świątynia została konsekrowana przez Jana Pawła II 7 czerwca 1997 roku w czasie VI pielgrzymki do Polski.
Opiekę nad tym miejscem kultu sprawują księża pallotyni. Pierwszym kustoszem sanktuarium, od momentu powstania, aż do śmierci w 2007 roku był ks. Mirosław Drozdek SAC. Obecnie tę funkcję pełni ks. Marian Mucha SAC.
październik 2007
Pallotyni, właściwie Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (łac. Societas Apostolatus Catholici – SAC) – katolicka wspólnota księży i braci, założona przez św. Wincentego Pallottiego w 1. połowie XIX wieku. Pallotyni charakteryzują się licznymi dziełami duszpasterskimi i misyjnymi na wszystkich kontynentach oraz promowaniem współpracy z ludźmi świeckimi.
Pallotyni są integralną częścią Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, a według prawa kanonicznego są stowarzyszeniem życia apostolskiego na prawie papieskim.
Pallotyńskie wyższe seminarium duchowne w Polsce znajduje się w miejscowości Ołtarzew koło Warszawy, w gminie Ożarów Mazowiecki.
listopad 2007
"Królowa Apostołów" – miesięcznik katolicki wydawany w latach 1908–1939, 1947–1953 i 1982–1996 przez księży pallotynów; od 1997 roku kontynuacją "Królowej Apostołów" jest pismo "Miejsca Święte".
Pismo "Królowa Apostołów" powstało z inicjatywy pallotynów: ks. Alojzego Majewskiego i ks. Alojzego Hübnera głównie dla katolików świeckich i rodzin chrześcijańskich w celu pogłębienia pobożności maryjnej, a także informowania o działalności pallotynów, Kościoła katolickiego w Polsce i na terenach misyjnych, o zaangażowaniu świeckich w sprawy Kościoła i w dzieło ewangelizacji dla formowania duchowej i apostolskiej świadomości czytelników.
W latach 80. i 90. w miesięczniku publikowali m.in. Jacek Moskwa i Tomasz Wołek.
Obecnie nazwę "Królowa Apostołów" nosi wewnętrzny biuletyn Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.
grudzień 2007
Wyższe Seminarium Duchowne Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (SAC) w Ołtarzewie - seminarium duchowne w którym przez sześć lat kształcą się pallotyńscy alumni: przyszli księża, katecheci i misjonarze.
Seminarium założono 4 października 1927 roku. 25 marca 1993 roku szkoła stała się ośrodkiem formacyjnym dla dwóch polskich prowincji: Chrystusa Króla i Zwiastowania Pańskiego. W Seminarium studiują też klerycy Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, Rogacjoniści oraz z Stowarzyszenia Misji Afrykańskich.
Seminarium zostało afiliowane do Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 28 stycznia 2004 roku.
Przy Seminarium działa też parafia, korzystająca z kościoła seminaryjnego, mieszczącego się w głównym budynku uczelni.
styczeń 2008
Dom Księży Pallotynów w Sucharach - jedna z najstarszych placówek pallotynów na ziemiach polskich.
W 1921 pallotyni nabyli od Urzędu Osadniczego w Poznaniu pałac po właścicielach niemieckich w Sucharach koło Nakła nad Notecią. W roku 1936 w kaplicy domu przyjął święcenia kapłańskie męczennik II wojny światowej, bł. ks. Józef Jankowski, pallotyn. Od sierpnia 1945 roku w Sucharach mieścił się nowicjat kleryków i braci, w latach 1946–1947 – studium filozofii i teologii, a do września 1951 roku – nowicjat braci.
Od 1951 do 1991 roku dom w Sucharach był domem nowicjackim Sióstr Pallotynek. We wrześniu 1991 roku do Suchar wrócili pallotyni. Dom w Sucharach tworzy wraz z parafią w Samsiecznie jedną wspólnotę pallotyńską.
luty 2008
Kościół Św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach (obecnie w granicach Białorusi) został wybudowany w 1900 roku w stylu architektury eklektycznej – z elementami neobaroku oraz neoklasycyzmu – przez ówczesnego proboszcza, ks. Tadeusza Zahorskiego. Powstał w miejscu niewielkiego drewnianego kościoła z 1634 roku ufundowanego przez hrabiego Czaplińskiego. Na przykościelnym cmentarzu jest pochowana Maryla Wereszczakówna.
Wiosną 1989 roku wyremontowano dach i wnętrze świątyni. 1 listopada 1989 roku opiekę nad parafią przejęli księża pallotyni. Parafia w Bieniakoniach była pierwszą pallotyńską placówką na Białorusi.
Od 1998 roku parafią opiekują się, jak na początku, księża diecezjalni.
marzec 2008
Tomasso Alkusci właściwie Tomasz z Alkusz (ur. w 1783 w Alkusz koło Mosulu, zm. 22 grudnia 1843 w Rzymie) - świecki działacz Kościoła chaldejskiego, jego przedstawiciel przy Stolicy Apostolskiej; współpracownik św. Wincentego Pallottiego, współzałożyciel Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.
Tomasz pochodził z ubogiej rodziny chaldejskiej, mocno przywiązanej do swego Kościoła. Jego siostrzeniec - Józef Audo - został później patriarchą chaldejczyków (jako Mar Józef VI).
Przed 1804 rokiem Tomasz przybył do Rzymu, gdzie pracował jako tłumacz przy reformie ksiąg liturgicznych obrządku chaldejskiego. W 1835 roku brał razem z Pallottim udział w pierwszej akcji wspierającej Kościół chaldejski, zorganizowanej przez tworzące się w tym czasie Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego. Po śmierci żony, gdy córka wstąpiła do Sióstr Urszulanek, 4 kwietnia 1840 roku Tomasz wprowadził się do mieszkania przy kościele Santo Spirito, gdzie razem z Pallottim mieszkał do swojej śmierci.
kwiecień 2008
Bazylika Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro (Basilique de Notre Dame de la Paix de Yamoussoukro) – jest największym kościołem na świecie i najwyższą świątynią w Afryce. Znajduje się w Jamusukro, administracyjnej stolicy Wybrzeża Kości Słoniowej. Została zbudowana w ciągu trzech lat, pomiędzy 1985 a 1989 rokiem. Koszty jej budowy wyniosły 300 milionów dolarów. Projekt był wzorowany na Bazylice św. Piotra w Watykanie. Kamień węgielny położono 10 sierpnia 1985 roku, a poświęcona została 10 września 1990 roku przez papieża Jana Pawła II.
Bazylika nie jest kościołem katedralnym. Rolę tę spełnia pobliska katedra świętego Augustyna, która jest główną świątynią i siedzibą biskupa diecezji Jamusukro.
Od 1991 roku bazyliką opiekują się polscy pallotyni.
maj 2008
Parafia św. Wincentego Pallottiego w Warszawie - parafia rzymskokatolicka w Warszawie. W parafii posługę duszpasterską pełnią księża pallotyni. Duszpasterze tej parafii prowadzą katechezę w Zasadniczej Szkole Specjalnej im. Anny Gotinowej w Warszawie i Prywatnym Zespole Szkół Zawodowych (ul. Chodakowska) w Warszawie.
Kościół Chrystusa Króla Pokoju w Warszawie
Na początku XX w. w Warszawie przy ul. Skaryszewskiej 12 został zbudowany kościół mariawicki. Z czasem mariawici, nie będąc w stanie utrzymać świątyni, sprzedali ją na magazyn budowlany. 25 marca 1927 roku pallotyni odkupili obiekt i założyli dom Stowarzyszenia. 30 kwietnia 1927 roku poświęcił go bp Stanisław Gall.
Kościół poważnie ucierpiał w 1939 roku i ówczesny rektor - ks. Józef Szykowski natychmiast przystąpił do odbudowy. Na bazie wcześniejszych fundamentów znacznie powiększył kościół według projektu inż. Stanisława Marzyńskiego. Poświęcenia kościoła dokonano w listopadzie 1941 roku, a w czasie wojny wnętrze wzbogaciło się m.in. o obraz Chrystusa Króla autorstwa Adama Styki.
W 1980 roku postanowiono obiekt rozebrać pozostawiając jedynie wieżę i fronton starego kościoła. Dzięki temu świątynia została rozbudowana z zachowaniem historycznego wejścia. W 1985 roku zbudowano nowy kościół na planie ośmiokąta.
Obok kościoła wybudowano budynek mieszkalny i klasztorny, w którym mieści się obecnie siedziba pallotyńskiego Zarządu Prowincjalnego Prowincji Chrystusa Króla.
Obraz Chrystusa Króla
Na krótko przed wybuchem powstania warszawskiego księża pallotyni złożyli zamówienie na obraz Chrystusa Króla. Miał go namalować 54-letni wówczas Adam Styka pochodzący z rodziny malarzy. Przygotowując się do namalowania wizerunku Chrystusa, długo rozczytywał się w Ewangelii, rozmyślał i nie mógł znaleźć odpowiedniej koncepcji. Te wahania przerwał osobisty dramat twórcy: jego syn został aresztowany przez Niemców. Tragiczne doświadczenie stało się bodźcem do pracy. Obraz wkrótce był gotowy. Chrystus został ukazany na obrazie w momencie przemienienia na górze Tabor. Stąd obecność po obu Jego stronach proroka Eliasza i Mojżesza. Pierwszy z nich kieruje wzrok ku Zbawicielowi, drugi składa głowę na Jego piersi. Poza tym kompozycja odbiega od znanych schematów. Nadnaturalnej wielkości postać Jezusa w ujęciu trzy czwarte wypełnia całą przestrzeń płótna. Chrystus w złotej koronie cierniowej wznosi prawą rękę w geście Pantokratora. Mimo potęgi i majestatu tego typu przedstawienia, jest On tutaj nie tylko Władcą, ale i Sługą. Świadczą o tym obrócone ku górze oczy Zbawiciela oddanego żarliwej modlitwie. Łatwo się domyślić, z jaką prośbą się zwraca do Boga Ojca: opuszczone w lewej Jego ręce berło osłania trzymaną na kolanach kulę ziemską, ogarniętą w tamtym czasie wojną.
Obraz przez pewien czas był wystawiony w witrynie jednego ze sklepów przy Nowym Świecie. Życzeniem Styki było, by warszawiacy mogli uczestniczyć w jego osobistym przeżyciu. Liczni przechodnie zatrzymywali się przed oknem wystawowym, by odczytywać religijną i patriotyczną symbolikę sceny. Pełni uznania dla piękna przedstawienia mówili: "Chrystus odwraca się plecami do kraju najeźdźców, a swoim berłem osłania Polskę". Obraz budził nadzieję na zwycięstwo i wiarę w Opatrzność Bożą. Przez długi czas obraz nie mógł znaleźć dla siebie spokojnego miejsca. Zagrożony wojną został wyjęty z ram, zwinięty w rulon i wywieziony do Jabłonny. Wrócił stamtąd po upadku powstania warszawskiego, by zawisnąć wreszcie w ołtarzu głównym kościoła na Skaryszewskiej, który nosi wezwanie Chrystusa Króla Pokoju.
14 stycznia 2007 roku ok. godz. 7:30 na skutek zwarcia instalacji elektrycznej zapaliła się dekoracja bożonarodzeniowa w prezbiterium kościoła. Ogień błyskawicznie przeniósł się na obraz. Pomimo natychmiastowej interwencji zgromadzonych malowidło doszczętnie spłonęło.
czerwiec 2008
Parafia Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Woronowie – parafia rzymskokatolicka w dekanacie raduńskim na Białorusi, prowadzona przez pallotynów przy współpracy z siostrami pallotynkami. Obecny kościół wybudowany w 2002 roku.
W 1990 roku parafia w Woronowie została objęta opieką duszpasterską przez księży pallotynów. Pierwszym duszpasterzem był ks. Marian Kopeć SAC. Utworzył on tymczasową kaplicę w budynku po sklepie monopolowym – nieopodal miejsca przeznaczonego pod budowę przyszłej świątyni.
Od 1992 roku przy parafii pełnią posługę siostry pallotynki. Do ich zadań należy m.in. działalność charytatywna oraz praca z grupami parafialnymi (Mały i Młody Apostoł, Wspólnota Wieczernika, Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego). Ponadto siostry organizują coroczne obozy wypoczynkowe dla najmłodszych mieszkańców parafii. Od kilku lat pallotynki z Polski są systematycznie zastępowane przez zakonnice z Białorusi.
lipiec 2008
| ||
 Wnętrze kościoła | ||
| Państwo |  brak flagi | |
| Siedziba | Ołtarzew | |
| Adres | ul. Jana Kilińskiego 20 05-850 Ożarów Mazowiecki | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Archidiecezja | warszawska | |
| Dekanat | lasecki | |
| Kościół | Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Apostołów w Ołtarzewie | |
| Proboszcz | ks. Zbigniew Babicki SAC | |
Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Apostołów w Ołtarzewie - parafia rzymskokatolicka w Ołtarzewie, leżąca na terenie archidiecezji warszawskiej, w dekanacie laseckim. W parafii posługę duszpasterską pełnią księża pallotyni. Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Apostołów jest kościołem seminaryjnym Wyższego Seminarium Duchownego Księży Pallotynów w Ołtarzewie.
Pallotyni niemal od początku swego pobytu w Ołtarzewie zajmowali się też pracą duszpasterską. Przed II wojną światową posługiwali w kaplicy w parku ołtarzewskim (która doszczętnie spłonęła podczas działań wojennych), planując utworzenie parafii.
Od lipca 1967 roku władze kościelne zezwoliły pallotynom na prowadzenie ksiąg metrykalnych. Parafię ołtarzewską erygowano jednak dopiero 15 marca 1988 roku.
Od kilku lat w parafii działa rada duszpasterska, która organizuje życie religijno-kulturalne parafii. Oprócz Parafialnej Rady Duszpasterskiej są tu m.in: Żywy Różaniec, Sodalicja Mariańska, wspólnota charytatywna, chór parafialny, męski zespół muzyczny, Towarzystwo Przyjaciół KUL, ministranci i lektorzy, Ruch Światło-Życie, Wspólnota Wieczernikowa. W pracę duszpasterską czynnie włączają się alumni i inni domownicy pallotyńskiego Seminarium (wraz z siostrami pallotynkami).
Świątynia
Wiosną 1927 roku dzięki pomocy anonimowego pana S. pallotyni zakupili gmach po Szkole Rolniczej w Ołtarzewie pod Warszawą, w którym zaplanowali zorganizowanie seminarium duchownego. W 1939 roku wzniesiono mury seminaryjnego kościoła, pod którym miała się mieścić sala teatralna. Mimo zawieruchy wojennej budowę kościoła udało się zakończyć w 1948 roku. Mieści się on w głównym budynku Seminarium.
2 maja 1948 roku bp Wacław Majewski poświęcił seminaryjny kościół pod wezwaniem Królowej Apostołów, a we wrześniu przybyli do Ołtarzewa alumni i rozpoczęła się normalna działalność w Seminarium, która trwa nieprzerwanie do dzisiaj. 16 maja 1953 roku prymas Stefan Wyszyński dokonał konsekracji kościoła.
W Wielki Czwartek 1978 roku oddano do użytku prezbiterium przebudowane i przystosowane do zreformowanej po Soborze Watykańskiem II liturgii. 15 października 2000 roku kard. Józef Glemp, prymas Polski, poświęcił w kościele seminaryjnym ołtarz 108 męczenników II wojny światowej z wyeksponowaną postacią błogosławionego pallotyna księdza Józefa Jankowskiego - męczennika Oświęcimia.
sierpień 2008
Teatr Wyższego Seminarium Duchownego Księży Pallotynów w Ołtarzewie - amatorski teatr kleryków odbierających formację w Wyższym Seminarium Duchownym Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (SAC) w Ołtarzewie.
Historia teatru rozpoczyna się 6 stycznia 1957 roku. Od 1965 roku z nielicznymi przerwami, w okresie wielkiego postu, w seminaryjnej sali teatralnej prezentowane są – przygotowane w całości przez kleryków – Misteria Męki Pańskiej. Do tej pory było ich ponad 30. Na początku lat 70. XX wieku rozpoczęto realizowanie projektu „Sztuki Jesienne”, wystawiane w okresie Adwentu, a przeznaczone szczególnie dla młodzieży.
wrzesień 2008
Pallottinum - wydawnictwo i drukarnia założone w 1948 roku w Poznaniu, prowadzone przez pallotynów. Budynki wydawnictwa mieszczą się w przy ulicy Przybyszewskiego 30. Najbardziej znane z wydawania Biblii Tysiąclecia, a także dokumentów Kościoła, ksiąg liturgicznych i podręczników do nauki teologii (m.in. z serii AMATECA).
Wydawnictwo Pallottinum rozpoczęło swoją pracę w Poznaniu w 1948 roku, kontynuując działalność wydawniczą polskich pallotynów, zapoczątkowaną wydawaniem "Królowej Apostołów" w 1908 roku, a potem związaną z Wydawnictwem Księży Pallotynów.
W zakresie literatury pięknej wydawnictwo wydało m.in.: dzieła Zofii Kossak, Gustawa Morcinka, Jana Dobraczyńskiego, Władysława J. Grabskiego, Jerzego Zawieyskiego, Jana Parandowskiego, Romana Brandstaettera, ks. Jana Twardowskiego (debiutancki tom Wiersze).
Rozpoczynali swą działalność pisarską, drukując w Wydawnictwie Pallottinum, m.in.: Leszek Prorok, Zbyszko Bednorz, Zbigniew Pędziński, Tadeusz Kudliński.
Ponadto drukarnia wykonała kilkanaście tytułów dla innych wydawnictw katolickich, m.in. Encyklopedię Katolicką dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dla tegoż Uniwersytetu - Poland's Millennium, a także książki dla Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, książki dla Księgarni św. Jacka i Wydawnictwa Apostolstwa Modlitwy.
październik 2008
| |||||||
| kościół i sanktuarium | |||||||
 Śmierć Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna | |||||||
| Państwo |  Polska | ||||||
| Miejscowość | Międzyrzecz | ||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||||||
| Parafia | pw. Pierwszych Męczenników Polski w Międzyrzeczu | ||||||
| Wezwanie | Pierwszych Męczenników Polski | ||||||
| |||||||
Sanktuarium Pierwszych Męczenników Polski – kościół pw. Pierwszych Męczenników Polski w Międzyrzeczu (województwo lubuskie), erygowany w 1999 roku.
Świątynia w Międzyrzeczu jest jednym z sześciu sanktuariów należących do diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
W sierpniu 1999 roku biskup Adam Dyczkowski erygował parafię pw. Pierwszych Męczenników Polski w Międzyrzeczu, powierzając jej prowadzenie księżom pallotynom (Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego SAC). Wiosną 2000 roku rozpoczęto budowę kościoła - sanktuarium.
Dnia 12 listopada 2000 roku odbyły się w Międzyrzeczu uroczystości z okazji Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa. Procesja z relikwiami z kościoła pw. św. Jana Chrzciciela, udała się na teren budowanej świątyni – sanktuarium, w którym odbyła się msza i pobłogosławienie kamienia węgielnego.
Od 16 lutego 2002 do 11 kwietnia 2003 roku trwała peregrynacja relikwii Męczenników Międzyrzeckich po parafiach diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Opiekę nad sanktuarium jako kustosz sprawuje ks. Wacław Sutkowski (SAC), jednocześnie pełniąc obowiązki proboszcza parafii. Święto patronalne przypada 13 listopada.
listopad 2008
Kościół San Salvatore in Onda (pol. Świętego Zbawiciela na falach) - kościół w Rzymie przy Via dei Pettinari 51, przy którym znajduje się dom generalny księży pallotynów.
Pod głównym ołtarzem znajduje się sarkofag z ciałem św. Wincentego Pallottiego.
Nazwa kościoła San Salvatore in Onda, czyli Świętego Zbawiciela na Fali, pochodzi najprawdopodobniej stąd, że kościół jest zbudowany na brzegu Tybru, którego fale w przeszłości występowały z brzegów i zalewały świątynię.
grudzień 2008
Wydawnictwo Księży Pallotynów - jedna z pierwszych inicjatyw wydawniczych Księży Pallotynów w Polsce; wydawnictwo działało w latach 1927-1939.
Oficjalnie Wydawnictwo Księży Pallotynów wraz z drukarnią rozpoczęło swą działalność w 1927 roku. Jego siedziba mieściła się w Warszawie przy ulicy Krakowskie Przedmieście 71.
Wydawano książki, czasopisma: "Polak-Katolik" (dziennik), "Przegląd Katolicki", "Posiew", "Rodzina Polska", "Królowa Apostołów", "Apostoł wśród Świata", oraz Kalendarze Królowej Apostołów.
Działalność Wydawnictwa przerwała II wojna światowa. We wrześniu 1939 roku, podczas bombardowania Warszawy, wydawnictwo i drukarnia zostały całkowicie zniszczone. Po wojnie pallotyni założyli nowe wydawnictwo w Poznaniu - Pallottinum - które oficjalnie rozpoczęło działalność 7 stycznia 1948 roku.
styczeń 2009
Éditions du Dialogue (Wydawnictwo Dialogu) - działająca w Paryżu polska oficyna wydawnicza, założona przez pallotynów (ks. Józefa Sadzika) w 1966 roku, a rozwiązana w latach 90. Drukarnia wydawnictwa (Imprimerie de Busagny) mieściła się w Osny.
Po śmierci Sadzika dyrektorem wydawnictwa był Zenon Modzelewski, a pracami redakcyjnymi w ostatnich dziesięcioleciach kierowała Danuta Szumska.
Spośród wydawanych pozycji wyróżniały się szczególnie te należące do zapoczątkowanej w 1967 roku serii "Znaki Czasu". Do 1993 roku ukazało się 56 tomów serii. Na serię tę składały się prace naukowe adresowane do polskiego duchowieństwa i inteligencji świeckiej (w większości tłumaczone z języków obcych), podejmujące tematykę aktualną (zgodnie z soborowym wezwaniem badania "znaków czasu"): odnowy Kościoła, stosunku do ateizmu, etc. Z autorów polskich drukowano dzieła m.in. Karola Wojtyły, Alfonsa Nossola i JózefaTischnera czy przekłady biblijne Czesława Miłosza.
Szacuje się, że przekazano do Polski ok. 14 mln egzemplarzy publikacji Editions.
luty 2009
Collegium Marianum w Wadowicach, zwane popularnie z racji na swoje położenie Kopcem, to dom macierzysty pallotynów w Polsce.
Collegium zostało założone w 1909 roku przez ks. Alojzego Majewskiego, który od początku zorganizował tu gimnazjum męskie. W domu mieściło się w różnych czasach gimnazjum, niższe i wyższe seminarium duchowne, a podczas II wojny światowej szkoła dla kadetów Luftwaffe. W 1952 roku władze komunistyczne zlikwidowały Collegium Marianum i urządziły w skonfiskowanych budynkach szpital dla chorych na gruźlicę. Przejściowo, w latach 1956-1962 Collegium funkcjonowało, jednak potem ponownie w jego budynkach mieścił się szpital. W 1984 roku oddano je definitywnie pallotynom.
24 listopada 2006 roku polscy pallotyni na czele z wyższymi przełożonymi obydwu prowincji i metropolitą krakowskim kardynałem Stanisławem Dziwiszem rozpoczęli tutaj świętowanie jubileuszu 100-lecia obecności na ziemiach polskich.
marzec 2009
– miejscowości z dwoma domami Stowarzyszenia.
WARSZAWA i POZNAŃ – siedziby zarządów prowincjalnych.Pallotyni, właściwie Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (łac. Societas Apostolatus Catholici – SAC) – katolicka wspólnota księży i braci, założona przez św. Wincentego Pallottiego w 1. połowie XIX wieku. Pallotyni charakteryzują się licznymi dziełami duszpasterskimi i misyjnymi na wszystkich kontynentach oraz promowaniem współpracy z ludźmi świeckimi.
Pallotyni są integralną częścią Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, a według prawa kanonicznego są stowarzyszeniem życia apostolskiego na prawie papieskim.
Pallotyńskie wyższe seminarium duchowne w Polsce znajduje się w miejscowości Ołtarzew koło Warszawy, w gminie Ożarów Mazowiecki (powiat warszawski zachodni).
Na terenie Polski Stowarzyszenie prowadzi m.in. parafie i sanktuaria, szkoły, hospicja, biura pielgrzymkowe, domy rekolekcyjne, zajmuje się duszpasterstwami specjalistycznymi oraz pracą charytatywną i na rzecz misji.
kwiecień 2009
| ||
(c) I, Paterm, CC-BY-SA-3.0 | ||
| Data założenia | 4 października 1927 | |
| Państwo | Polska | |
| Adres | ul. Jana Kilińskiego 20, Ołtarzew 05-850 Ożarów Mazowiecki | |
| Rektor | ks. dr Tomasz Skibiński | |
| Członkostwo | afiliowane do UKSW | |
| Strona internetowa | ||
Wyższe Seminarium Duchowne Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (SAC) w Ołtarzewie - seminarium duchowne w którym przez sześć lat kształcą się pallotyńscy alumni: przyszli księża, katecheci i misjonarze. Seminarium zostało afiliowane do Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 28 stycznia 2004 roku. Grono wykładowców pallotyńskiego Wyższego Seminarium liczyło w 2005 roku 46 osób. W tym 13 doktorów habilitowanych, 24 doktorów i 9 magistrów. Obecnym rektorem uczelni (jednocześnie rektorem domu zakonnego) jest ks. dr Tomasz Skibiński.
Rok 2007 był dla seminarium rokiem obchodów jubileuszowych: 100-lecia obecności Pallotynów na ziemiach polskich oraz 80-lecia pallotyńskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Ołtarzewie.
Historia
W 1907 roku ks. Alojzy Majewski przybył na ziemie polskie i wraz z kilku współbraćmi osiedlił się w Jajkowcach koło Lwowa. W 1909 roku ks. Majewski utworzył zalążek pallotyńskiego seminarium - "Collegium Marianum" - na Kopcu koło Wadowic, które służyło jako dom nowicjatu. Wybuch I wojny światowej pokrzyżował plany budowy seminarium. Do lipca 1915 roku nowicjusze przebywali w benedyktyńskim klasztorze w Pradze, następnie wrócili na Kopiec. W 1916 roku rozpoczął się tam pierwszy kurs filozofii (jednak wkrótce alumni zostali wcieleni do wojska), a w 1922 roku – teologii. W styczniu 1919 roku - po zakończeniu wojny - rozpoczął się na Kopcu rok szkolny 1918/1919, dlatego niektórzy liczą historię pallotyńskiego Seminarium w Polsce od 1918 roku. W 1926 roku rozdzielono studium filozofii od teologii. Kursy filozoficzne przeniosły się do domu w Sucharach, a klerycy-teologowie kontynuują studia w Limburgu, w rzymskim "Gregorianum", w lubelskim "Bobolanum" oraz na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego.
Wiosną 1927 roku dzięki pomocy anonimowego pana S. pallotyni zakupili gmach po Szkole Rolniczej w Ołtarzewie pod Warszawą. 8 kwietnia 1927 roku na stałe przybyli tu ks. Franciszek Pauliński (który objął funkcję rektora domu), br. Ludwik Krajniewski, br. Bolesław Grzybowski i br. Jakub Głowacki.
maj 2009
Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na zakopiańskich Krzeptówkach – rzymskokatolickie sanktuarium maryjne w Polsce, wybudowane jako votum za ocalenie życia papieża Jana Pawła II po zamachu z 13 maja 1981 roku.
Jego głównym elementem jest kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej wzniesiony w latach 1987-1992. Świątynia została konsekrowana przez Jana Pawła II 7 czerwca 1997 roku w czasie VI pielgrzymki do Polski.
Obok kościoła znajduje się istniejąca od lat 50. XX wieku kaplica. W niej umieszczona została figura Matki Bożej Fatimskiej ofiarowana przez prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego. 21 października 1987 roku została ona ukoronowana przez papieża Jana Pawła II na placu św. Piotra w Rzymie.
Opiekę nad tym miejscem kultu sprawują księża pallotyni. Pierwszym kustoszem sanktuarium, od momentu powstania, aż do śmierci w 2007 roku był ks. Mirosław Drozdek SAC. Obecnie tę funkcję pełni ks. Marian Mucha SAC.
czerwiec 2009
"Królowa Apostołów" - miesięcznik katolicki wydawany w latach 1908-1939, 1947-1953 i 1982-1996 przez księży pallotynów; od 1997 roku kontynuacją "Królowej Apostołów" jest czasopismo "Miejsca Święte".
Pismo "Królowa Apostołów" powstało z inicjatywy pallotynów: ks. Alojzego Majewskiego i ks. Alojzego Hübnera głównie dla katolików świeckich i rodzin chrześcijańskich w celu pogłębienia pobożności maryjnej, a także informowania o działalności pallotynów, Kościoła katolickiego w Polsce i na terenach misyjnych, o zaangażowaniu świeckich w sprawy Kościoła i w dzieło ewangelizacji dla formowania duchowej i apostolskiej świadomości czytelników.
W 1997 roku "Królowa Apostołów" przekształciła się w miesięcznik "Miejsca Święte" poświęcony rozwojowi ruchu pielgrzymkowego.
lipiec - listopad 2009
Marek Samuel Wittbrot (ur. 16 września 1960 w Polanowie) - polski ksiądz pallotyn, dziennikarz, redaktor, fotografik. Autor tekstów poświęconych literaturze i sztuce współczesnej. Duszpasterz środowisk twórczych, działacz polonijny we Francji.
Ukończył studia filozoficzno-teologiczne w pallotyńskim Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie i na ATK. Święcenia kapłańskie przyjął 7 maja 1988 roku w Ołtarzewie. Pracował przez dwa lata jako wikariusz w Radomiu, a w 1990 roku wyjechał do Francji, gdzie przebywa do dzisiaj.
Ks. Marek Wittbrot był redaktorem miesięcznika katolickiego "Nasza Rodzina" (w latach 1991-1999) wydawanego w Paryżu. Do dziś jest redaktorem naczelnym czasopisma internetowego "Recogito". Jest autorem artykułów, recenzji i wywiadów w polskich i polonijnych czasopismach, m.in. w "Azymucie", "Czasie Kultury", "Królowej Apostołów", "Powściągliwości i Pracy", "Gazecie Wyborczej", "Nowych Książkach", "Tyglu Kultury", "Naszej Rodzinie", "Zeszytach Literackich", "Twórczości".
Ks. Marek Wittbrot był współzałożycielem i członkiem Towarzystwa Przyjaciół "Powściągliwości i Pracy". Jako fotografik prezentował swoje prace na wystawie zbiorowej w Atelier Visconti w Paryżu (1998) oraz na wystawach indywidualnych w Muzeum Kinematografii w Łodzi (1999) oraz w Domu Bretanii w Poznaniu (2000).
Ks. Marek Wittbrot jest członkiem Association Professionelle des Journalistes de l'Information Religieuse (od 1992), Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1993), International Federation of Journalists (od 1994).
grudzień 2009
Instytut Teologii Apostolstwa (ITA) - Instytut Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego prowadzony przez pallotynów, mieszczący się w Ołtarzewie, powstały w 1982 roku.
Instytut Teologii Apostolstwa został uruchomiony 1 października 1982 roku na Wydziale Teologicznym ówczesnej Akademii Teologii Katolickiej, w miejsce pallotyńskiego Instytutu Apostolstwa. Do 1999 roku działał jako punkt konsultacyjny Akademii Teologii Katolickiej (teraz UKSW) w Ołtarzewie.
Od 2000 roku Instytut Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Od roku 2003 (rok akademicki 2003/2004) Instytut prowadzi zasadniczo studia doktoranckie z prawem przeprowadzania dla studentów po III roku egzaminu licencjackiego, celem uzyskania kanonicznego stopnia licencjata teologii w zakresie teologii apostolstwa lub teologii życia konsekrowanego. W maju 2009 roku nowy program specjalizacji drugiego i trzeciego cyklu, jaką jest na Wydziale Teologicznym UKSW „Teologia Apostolstwa” zaakceptowała Kongregacja Wychowania Katolickiego, o czym został powiadomiony arcybiskup Metropolita Warszawski w liście z dnia 20 maja 2009 roku, podpisanym przez prefekta Kongregacji ks. kard. Zenona Grocholewskiego. W zakończeniu Listu, Wydziałowi Teologicznemu Uniwersytetu Stefana Kardynała Wyszyńskiego, a zwłaszcza specjalizacji „Teologia Apostolstwa”, Kongregacja życzy owocnych badań naukowych i dalszego rozwoju.
ITA jako naczelne zadanie stawia sobie działalność naukową i dydaktyczną, mającą na celu przygotowanie specjalistów w dziedzinie apostolstwa w duchu charyzmatu św. Wincentego Pallottiego.
styczeń-luty 2010
| |||||||||
| Państwo | Polska | ||||||||
| Miejscowość | Jamusukro | ||||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Bazylika Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro (Basilique de Notre Dame de la Paix de Yamoussoukro) – największy kościół na świecie i najwyższa świątynia w Afryce. Znajduje się w Jamusukro, administracyjnej stolicy Wybrzeża Kości Słoniowej.
Została zbudowana w ciągu trzech lat, pomiędzy 1985 a 1989 rokiem. Koszty jej budowy wyniosły 300 milionów dolarów. Projekt był wzorowany na Bazylice św. Piotra w Watykanie. Kamień węgielny położono 10 sierpnia 1985 roku, a poświęcona została 10 września 1990 roku przez papieża Jana Pawła II.
Bazylika nie jest kościołem katedralnym. Rolę tę spełnia pobliska katedra świętego Augustyna, która jest główną świątynią i siedzibą biskupa diecezji Jamusukro.
Według Księgi rekordów Guinnessa jest to największy kościół świata. Jego całkowita powierzchnia wynosi 30 tys. m². Głównym architektem bazyliki był Pierre Fakhoury. Zaprojektowana przez niego kopuła jest nieznacznie mniejsza od tej na Bazylice św. Piotra w Watykanie, ale ma większy krzyż. Bazylika jest wysoka na 158 m. Zbudowana została z włoskiego marmuru i ozdobiona współczesnymi witrażami pochodzącymi z Francji. W kościele znajduje się wiele kolumn w różnych stylach. W bazylice jest 7 tys. miejsc siedzących, a docelowo zmieści się 11 tys. ludzi. Obok świątyni znajdują się 2 budowle (identyczne). W jednej z nich mieści się plebania, a druga to willa papieska, w której jeden raz gościł papież Jan Paweł II.
W 1983 roku prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej Félix Houphouët-Boigny wybrał Jamusukro na przyszłą stolicę kraju. W projekcie miasta uwzględniono plany budowy wielkiej bazyliki. Prezydent, jako główny fundator, został uwieczniony na jednym z witraży jako trzynasty apostoł.
Od 1991 roku bazyliką opiekują się polscy pallotyni.
marzec-kwiecień 2010
| |||||||||
 (c) I, Briho, CC-BY-SA-3.0 | |||||||||
| Państwo | Polska | ||||||||
| Miejscowość | Ostrołęka | ||||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||||||||
| Wezwanie | św. Wojciecha | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Kościół pw. św. Wojciecha w Ostrołęce – parafialny kościół rzymskokatolicki zbudowany w roku 1890. Pierwotnie była to cerkiew prawosławna, wybudowana na terenie ówczesnych koszar rosyjskich w Ostrołęce. Kościół znajduje się w dzielnicy przemysłowej Ostrołęki - Wojciechowicach. Wpisany do rejestru zabytków pod nr A-583 z dn. 17.11.1986 r.
W 1975 roku do Ostrołęki przybyli pallotyni. To właśnie Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego powierzone zostało duszpasterstwo przy kościele św. Wojciecha. Dzięki staraniom pallotynów w 1985 roku kościół został rozbudowany.
maj-listopad 2010
Instytut Teologii Apostolstwa (ITA) - Instytut Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego prowadzony przez pallotynów, mieszczący się w Ołtarzewie, powstały w 1982 roku.
ITA jako naczelne zadanie stawia sobie działalność naukową i dydaktyczną, mającą na celu przygotowanie specjalistów w dziedzinie apostolstwa i życia konsekrowanego w duchu charyzmatu św. Wincentego Pallottiego.
Jako Ośrodek Naukowo-Badawczy Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (skrót UKSW), Instytut Teologii Apostolstwa (skrót ITA) prowadzi czteroletnie, niestacjonarne studia doktoranckie, poprzedzone licencjatem kościelnym z teologii apostolstwa oraz teologii życia konsekrowanego dla absolwentów teologii ogólnej. Studia doktoranckie wieńczy dyplom ich ukończenia nawet wówczas, gdy nie nastąpi obrona doktoratu. Dyplom ten upoważnia do zrealizowania wszystkich etapów przewodu doktorskiego, przyjęcia przez Radę Wydziału Teologicznego UKSW pracy doktorskiej i dopuszczenia do publicznej obrony doktoratu w dowolnym czasie.
Studia podyplomowe, które - zgodnie z programem zatwierdzonym dla tych samych specjalności - trwają 2 lata, a ich absolwenci otrzymują świadectwo (dyplom) UKSW, brane pod uwagę np. w przypadku awansu zawodowego nauczycieli.
grudzień 2010-marzec 2011
| |||||||
| kościół rektoralny, miejsce pielgrzymek | |||||||
 Fasada kościoła | |||||||
| Państwo |  Włochy | ||||||
| Miejscowość | Rzym | ||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||||||
| |||||||
Kościół San Salvatore in Onda (pol. Świętego Zbawiciela na falach) - kościół w Rzymie przy Via dei Pettinari 51, przy którym znajduje się dom generalny księży pallotynów.
Pod głównym ołtarzem znajduje się sarkofag z ciałem św. Wincentego Pallottiego.
Nazwa kościoła San Salvatore in Onda, czyli Świętego Zbawiciela na Fali, pochodzi najprawdopodobniej stąd, że kościół jest zbudowany na brzegu Tybru, którego fale w przeszłości występowały z brzegów i zalewały świątynię.
Kościół San Salvatore in Onda w Rzymie i przyległe do niego budynki są od 1846 roku oficjalną siedzibą księży i braci pallotynów. Został im formalnie przekazany przez papieża Grzegorza XVI 14 sierpnia 1844 roku.
Dom Generalatu pallotynów, który mieści się przy kościele, był pierwszym miejscem pobytu ks. Karola Wojtyły, który w 1947 roku przyjechał do Rzymu, aby podjąć studia.
Media użyte na tej stronie
Flag placeholder. See also Category:Flag placeholders and Coats of arms of None.svg.
Ikona ze wzoru znaku informacyjnego umieszczonego na zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków w Polsce
Śmierć Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski obraz umieszczony w kościele opactwa kamedułów w Bieniszewie
Autor: QśQś, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kościół św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach.
Autor: Paterm, Licencja: CC BY-SA 4.0
Sarkofag św. Wincentego Pallottiego w ołtarzu kościoła San Salvadote in Onda w Rzymie
(c) Daro998 z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Zakopane - Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej.
(c) Daro998 z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Sanktuarium MBF na Krzeptówkach
Autor: Paterm, Licencja: CC BY 2.5
Misterium Męki Pańskiej w Wyższym Seminarium Duchownym w Oltarzewie
The support vote symbol redrawn in the SVG format.
Autor: Croberto68 z włoskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Chiesa di San Salvatore in Onda, a Roma, nel rione Regola.
Autor: Bastianow (Bastian), idea: Paterm, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa pallotyńskich placówek w Polsce. Zaznaczone na czerwono - miejscowości z dwoma domami; Poznań i Warszawa - siedziby zarządów prowincjalnych
(c) I, Paterm, CC-BY-SA-3.0
Gmach główny pallotyńskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Ołtarzewie
Autor: Paterm, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kościół przy pallotyńskim Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie
Wydawnictwo Księży Pallotynów przy Krakowskim Przedmieściu 71 w Warszawie przed II wojną światową.
Autor: Kmiecik, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dawny kościół mariawicki na warszawskiej Pradze przy ul. Sakryszewskiej. Obecnie kościół rzymskokatolicki prowadzony przez pallotynów
(c) I, Briho, CC-BY-SA-3.0
Ostrołęka, kościół pw. św. Wojciecha.