Portfenetr

Portfenetr

Portfenetr, porte-fenêtre (fr. porte drzwi, fenêtre okno) – występujące w pałacach z okresu XVII-XIX wieku wysokie okno sięgające od podłogi do sufitu, zabezpieczone zewnętrzną balustradą^[1].

Obecnie wykorzystywane jest jako zamiennik balkonu, szczególnie w wysokich budynkach oraz tam, gdzie z założenia elewacja budynku ma być płaska. Można stosować nie wyżej niż 25 m nad terenem^[2]. W pomieszczeniach głębokich, a szczególnie w wąskich, umożliwia dobre doświetlenie wnętrza na całej długości i na całej wysokości pomieszczenia łącznie z podłogą i sufitem, dając efekt równomiernego rozkładu światła w części przyokiennej i w głębi pomieszczenia poprzez zachowanie zacienionych partii blisko ściany zewnętrznej i bardzo dobrą dalekosiężność. W pomieszczeniach szerokich i jednocześnie płytkich dzieli pomieszczenie na część dobrze oświetloną w całej swojej wysokości i część zacienioną. W obu przypadkach daje pomieszczeniu oświetlenie dające większą plastyczność niż okno niskie a szerokie.

Okno stosowane głównie w pomieszczeniach mieszkalnych, znacznie rzadziej w biurowych i warsztatowych. Od zewnętrznej strony budynku okna typu portfenetr sprawiają optyczne wrażenie lekkości. Budynki takie wydają się węższe a wyższe. Wadą jest (podobnie jak w przypadku balkonów) chłód odczuwany przy podłodze w przypadku niedostatecznie szczelnej stolarki.

Przypisy