Portret Adeline Ravoux

Portret Adeline Ravoux I
Portret van Adeline Ravoux
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1890

Medium

olej na płótnie

Wymiary

52,0 × 52,0 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Cleveland Museum of Art

Portret Adeline Ravoux II
Portret van Adeline Ravoux
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1890

Medium

olej na płótnie

Wymiary

67,0 × 55,0 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Szwajcaria

Lokalizacja

kolekcja prywatna

Portret Adeline Ravoux III
Portret van Adeline Ravoux
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1890

Medium

olej na płótnie

Wymiary

73,7 × 54,7 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

kolekcja prywatna

Portret Adeline Ravoux – tytuł trzech obrazów olejnych namalowanych przez Vincenta van Gogha w czerwcu 1890 podczas pobytu w Auvers-sur-Oise:

  1. Portret Adeline Ravoux I (hol. Portret van Adeline Ravoux, ang: Portrait of Adeline Ravoux)[1], nr kat.: F 786, JH 2036, obecnie w zbiorach Cleveland Museum of Art;
  2. Portret Adeline Ravoux II (hol. Portret van Adeline Ravoux, ang: Portrait of Adeline Ravoux)[2], nr kat.: F 768, JH 2035, obecnie w zbiorach prywatnych w Szwajcarii;
  3. Portret Adeline Ravoux III (hol. Portret van Adeline Ravoux, ang: Portrait of Adeline Ravoux)[3], nr kat.: F 769, JH 2037, obecnie w zbiorach prywatnych. Sprzedany 11 maja 1988 na aukcji w salonie Christie's w Nowym Jorku[4].

Historia i opis

20 maja 1890 Vincent van Gogh przyjechał do Auvers-sur-Oise. Przedtem przebywał w Paryżu w celu konsultacji medycznych w klinice doktora Paula Gacheta[5]. Plany te uległy jednak zmianie i z doktorem artysta spotkał się w Auvers-sur-Oise[6]. Mieszkając w Auvers wynajmował pokój w gospodzie należącej do małżonków Ravoux[7].

Podczas swego 70-dniowego pobytu w Auvers-sur-Oise Vincent van Gogh stworzył ponad 70 dzieł, w ogromnej większości obrazów. Ich tematem były przeważnie okoliczne pejzaże, ale namalował poza tym kilka martwych natur[8] oraz szereg portretów, w tym: doktora Gacheta i jego córki oraz członków rodziny Ravoux, zwłaszcza uroczej 13-letniej Adeline, którą sportretował 3 razy[9].

W liście do brata Theo napisał:

W tym tygodniu namalowałem portret dziewczynki, 16-letniej, mniej więcej, w niebieskim [ubraniu] na niebieskim tle, córki ludzi, u których mieszkam. Dałem jej ten portret, a dla Ciebie wykonałem kopię, rozmiar 15[a][10].

Sama Adeline Ravoux po latach wspominała pozowanie van Goghowi, który najpierw poprosił jej rodziców o zgodę. Artysta namalował portret podczas jednej sesji. W trakcie pracy milczał, paląc nieprzerwanie fajkę. Adeline pozowała siedząc na krześle. Ubrana była na niebiesko. Ponieważ taki sam kolor miały jej oczy, wstążka we włosach oraz tło, na którym pozowała, nazwała obraz „Błękitną symfonią”. Stwierdziła, iż van Gogh sporządził też kopię dla brata, choć jej nie widziała. Van Gogh namalował poza tym trzeci jej portret, ale nic bliższego o nim nie wiedziała, podkreślając, że pozowała tylko raz, do jednego portretu. Jednak ani ona ani rodzice nie byli zadowoleni z gotowego dzieła. Odwiedzający dom Ravoux goście po obejrzeniu portretu stwierdzali, iż wprawdzie Adeline jest podobna do siebie, ale wygląda na nim jak dojrzała kobieta, nie jak dziewczynka. Obraz znajdował się w rękach rodziny Ravoux do 1905, po czym został sprzedany, razem z innym obrazem van Gogha, podarowanym przez niego Ravoux, Ratusz w Auvers 14 lipca 1890, za sumę 40 franków dwóm mieszkającym we Francji Amerykanom[11].

Obraz Portret Adeline Ravoux III został 11 maja 1988 sprzedany na aukcji w Salonie Christie's w Nowym Jorku za sumę 13,8 mln dolarów, co było ponad sześciokrotnym przebiciem jego poprzedniej ceny, zapłaconej w 1980. Zarówno kupiec jak i sprzedający pozostali anonimowi[12].

Uwagi

  1. Chodzi tu o II i III wersję obrazu.

Przypisy

  1. David Brooks (Vincent Van Gogh Gallery): The Paintings: Portrait of Adeline Ravoux (ang.). [dostęp 2012-04-22].
  2. David Brooks (Vincent Van Gogh Gallery): The Paintings: Portrait of Adeline Ravoux (ang.). [dostęp 2012-04-22].
  3. David Brooks (Vincent Van Gogh Gallery): The Paintings: Portrait of Adeline Ravoux (ang.). [dostęp 2012-04-22].
  4. Ingo F. Walther, Rainer Metzger, Michael Hulse (tłum.): Van Gogh: The Complete Paintings. Vol. I & II. Köln: Taschen, 2010, s. 667. ISBN 978-3-8365-2299-1. (ang.)
  5. D. M. Field: Van Gogh. s. 374–377.
  6. D. M. Field: Van Gogh. s. 382.
  7. D. M. Field: Van Gogh. s. 387.
  8. D. M. Field: Van Gogh. s. 390.
  9. D. M. Field: Van Gogh. s. 397.
  10. Van Gogh Museum, Amsterdam: 891: To Theo van Gogh. Auvers-sur-Oise, Tuesday, 24 June 1890. (fr.). [dostęp 2012-04-22]. Cytat: Cette semaine j’ai fait un portrait d’une jeune fille de 16 ans ou à peu près, en bleu contre fond bleu, la fille des gens où je loge. Je le lui ai donné ce portrait mais j’en ai fait pour toi une variante, une toile de 15.
  11. David Brooks (Vincent Van Gogh Gallery): Memoirs of Vincent van Gogh's stay in Auvers-sur-Oise. By Adeline Ravoux (ang.). [dostęp 2012-04-22].
  12. Rita Reif w: The New York Times: Van Gogh's 'Adeline Ravoux' Is Sold (ang.). [dostęp 2012-04-22].

Bibliografia

  • D. M. Field: Van Gogh. Chartwell Books, Inc., 2006. ISBN 0-7858-2011-6. (ang.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Vincent van Gogh - Adeline Ravoux.jpg
In May 1890 Van Gogh left southern France to live in Auvers, a small town just north of Paris, where he rented a room at the inn of Arthur Ravoux. A month after his arrival he painted three portraits of Ravoux's sixteen-year-old daughter, Adeline. Although known for his landscapes, Van Gogh's greatest ambition was to paint portraits. "I should like to paint portraits," he wrote to his sister, "which a hundred years from now will seem to people of those days like apparitions. Thus I do not attempt to achieve this through photographic resemblance, but through our impassioned aspects, using our science and our modern taste for color as a means of expression and of exaltation of color." This painting presents Adeline Ravoux not as an individual, but as a symbol of the eternal woman, set against the infinite blue night like a radiant star.[1]